Τζιείνος ο γέρημος ο Κυπραίος

Ο ζοππόβορτος, χώρκατος, νεόπλουτος, γιναξιής Κυπραίος.

Ο Κυπραίος που εδανείστηκεν παραπάνω που όσα τον έπαιρνεν γιατί έθελεν πισίνες τζιαι πολλαπλές κουζίνες έσσω του.

Ο Κυπραίος που έβαλεν μέσον να μπεί στην κυβέρνησην για να τρώει τζιαι να κάθεται.

Ο Κυπραίος που έμαθεν στην καλοπέρασην τζιαι εξήχασεν ότι η πατρίδα του εν ημικατεχόμενη.

Που εν ιξέρει να κάμει μιαν δουλειάν σωστά, εν ιξέρει ούτε να οδηγά σιόρ!

Η γλώσσα που μιλά τζιαι τζιείνη κάτω των περιστάσεων, αντανακλά την οπισθοδόμηση μας τζιαι αντανακλάται στη φτωχή μας λογοτεχνία. Μόνο για σάτιραν τζιαι κανένα μιλλωμένον τσιαττιστόν κάμνει.

Που τον τζιαρόν  του γιατρού του Δέρβη ως του άλλου γιατρού του Μικελλίδη ο Κυπραίος εγίνην η συτζιά του μαύρου. Η δικαιολογία του Κυπραίου εν ο Κυπραίος. Ο επειχειρηματίας που εν πάει καλά φταίει τον Κυπραίον που εν καταλάβει το πράμαν το καλόν. Ο Κυπραίος που εν ιξέρει να δουλεύκει παραγωγικά, που τα καρτερά ούλλα έτοιμα, που θέλει μόνον να κλέψει τέγνην που τον μάστρον του τζιαι να του πκιάει τζιαι τους πελάτες στο τέλος, επειδή ο Κυπραίος εν πλάσμαν αχάριστον.

 Εν όπως το χτηνόν που πάει όπου πάει η μόδα τζιαι εν έρκεται στο μαχαζίν το δικόν σου. Έννεν;

Φταίει τζιαι ο άλλος ο Κυπραίος, τζιείνος που εν ξορτώννει να οργανωθεί. Να φέρει τους τουρίστες που ξοδεύκουν πολλά τζιαι ζητούν λλία. Να κάμει συφφωνίες να πουλήσει το αέριον τζιαι να την κάτσει τους Τούρκους. Να στήσει έναν κράτος που να λειτουργεί τέλοσπάντων.

Που την άλλην εν  ο Κυπραίος ο χώρκατος. Καταλάβει τωρά ο Κυπραίος ήνταμπον το ίντερνετ σιόρ; Αμ' μεν ιμπεί μες το μαχαζίν να πκιάει στα σιέρκα του τζιείνον που θέλει; Τούτα τα πράματα εν για αθρώπους πολιτισμένους: κανέναν Σουηδόν, κανέναν Ελβετόν...

Είμαστεν τζιαι ξιμαρισμένοι: Επήα πέρσι Ελβετίαν κουμπάρε! Εν έσιει έτσι πράμαν λαλώ σου! Ούτε ποτσίαρον εν θωρείς μες τες στράτες.  Μάθε πρώτα τον Κυπραίον να συνάει τα σκουπίθκια του να μεν τα σύρνει μες τες στράτες τζιαι μιλούμεν για τα άλλα ούλλα. 

Ο Κυπραίος σε κάθε γένναν γίνεται σιειρόττερος. Αφού οι γονιοί εν πάντα λλίον πιο γάροι που τους παπούες εν φυσικόν ότι το άηκκιου των κοπελλουθκιών να ππέφτει συνέχεια. Γι' αυτόν ακούετε ότι παλιά οι μαθητές εμιλούσαν άπταιστα την ελληνικήν τζιαι εγράφαν την με δασείες τζιαι ψιλές  τζιαι γεννικά επιάνναν πουλιά στον αέραν.

Ο καθηγητής που θωρεί τους μαθητές του να πατώννουν στες εξετάσεις φταίει την διάλεκτον του Κυπραίου τζιαι την νοοτροπίαν του Κυπραίου γονιού που εν ιξέρει να αναγιώσει τα κοπελλούθκια του πκιον. Που τζιαιρός που οι τζιυρούες τζιαι οι δασκάλοι εδιούσαν κανέναν βουζουνόπατσον τζιαι καμμιάν βιτσιάν... Τότε ήταν βλέπετε η χρυσή εποχή της εκπαίδευσης. Τότε που οι φτωχοί πλην βίαιοι Κυπραίοι αναγιώνναν αθρώπους μορφωμένους τζιαι συνετούς, την γεννιάν που έστησεν τούτον το κράτος υπόδειγμαν για τον υπόλοιπον πλανήτην.

Νομίζω εκαταλάβετε ως τωρά ότι τζιαι εγώ έχω έναν τεράστιον πρόβλημαν με τους "Κυπραίους". Κυρίως έχω πρόβλημα με το γεγονός ότι μιλούν για τον "Κυπραίον" πάντα στο τρίτον πρόσωπον. Εφτάσαν βλέπετε οι ίδιοι σε έναν τέθκιον βαθμόν αυτογνωσίας που αναγνωρίζουν οτιδήποτε εν κακόν στην κοινωνίαν τους τζιαι βρίσκονται σε ένα πέλαγος απόγνωσης επειδή αντιλαμβάνονται ότι εν μόνοι τους τζιαι δεν μπορούν να κάμουν τίποτε απολύτως για να αλλάξουν την κατάστασην! Ετέλειωσεν! Τούτη εν η Κύπρος κουμπάρε! Εν θα αλλάξει ποττέ.

Έναν ακόμα πιο μεγάλον πρόβλημαν με τον "Κυπραίον" εν ο ρατσισμός της  πρότασης "του Κυπραίου". Υπονοεί κάποιου είδους γενετικήν ή πολιτισμικήν ανεπάρκειαν η οποία βέβαια υπονοεί με την σειράν της την ύπαρξην κάποιας ιεραρχικής κλίμακας εθνοτήτων όπου οι Σκανδιναβοί έρκουνται πουπάνω μας ενώ οι Αραπάες τζιαι οι Ρωσσοπόντιοι εν πουκάτω μας τζιαι είμαστεν κάπως αναποφάσιστοι για τους Εγγλέζους τζιαι τους Έλληνες.

Το τρίτον πρόβλημαν που είναι τζιαι το πιο επίκαιρον εν η ανάπτυξη του Κυπραίου ως η δικαιολογία για τη χρεωκοπία του οικονομικού μας συστήματος τζια άλλων συμφορών όπως το Μαρί. Ένας εύκολος τζιαι εξόχως λαϊκίστικος τρόπος να μεταφερθούν οι ευθύνες στους πολλούς, αφαιρόντας τες που τους λλίους. Ναι, ήταν Κυπραίοι οι υπεύθυνοι για ότι έγινεν τζιαι εν δουλειά Κυπραίων να σώσουν την κατάστασην τζιαι να αποδώσουν ευθύνες. Κυπραίων τζιαι όι "Των Κυπραίων", η διαφορά εν μεγάλη.

"Ο Κυπραίος" έννεν επιστημονική αλήθκεια, εν απλά κουβέντες του καφενέ που αρκέψαν τζιαι εσυνεχίσαν κάτι τζιτζιφιόγκοι προσπαθώντας να δημιουργήσουν κάποιου είδους ελίτ για να βάλουν μέσα τους εαυτούς τους.  Ο Κυπράιος που επισκέπτεται την Αυστρίαν ή την Σιγκαπούρην δεν πετάσσει τα ποτσίαρα του χαμαί. Γιατί; Έννεν Κυπραίος άμαν ταξιδεύκει; Γιατί άμαν εν στην Αγγλίαν στέκεται κανονικότατα στην ουράν τζιαι εν προσπαθεί να προσπεράσει τους άλλους;

Επειδή λοιπόν ο Κυπραίος έννεν εκ γενετής χαντός εύκολα αντιλαμβάνεται ότι η κάθε κοινωνία έσιει τους δικούς της κανόνες τζιαι ότι οι επισκέπτες αναμένονται να συμπεριφερτούν μες τα πλαίσια των κανόνων τούτων. Ο Σριλανκέζος επισκέπτης στην Κύπρον αντιλαμβάνεται εξίσου εύκολα ότι εν απολύτως ΟΚ να πετάσσεις χαμαί τα ποτσίαρα σου. Γι' αυτόν έτσι κάμνει τζιαι τζιείνος.

Τους κανόνες που διέπουν την κοινωνίαν τζιαι το κράτος μας δεν τους έκαμεν κάποιος Ανώνυμος Κυπραίος αλλά κάποιοι πολλά συγκεκριμένοι Κυπραίοι. Οι Κυπραίοι που οργανωθήκαν σε κόμματα τζιαι οργανώσεις τζιαι μετά οργανωθήκαν καλλύττερα σε υπουργεία τζιαι στρατούς τζιαι κεντρικές τράπεζες. Υπήρξαν πρόεδροι, βουλευτές, διευθυντές, αγωνιστές, μπροστάρηδες, αντιστασιακοί και πάνω απ' όλα  πατριώτες. Έχουν ένα κοινό παρονομαστή: ούλλοι έπαιρναν ή συνεχίζουν να παίρνουν τσιέκκια της Κυπριακής Δημοκρατίας κάθε τέλος του μήνα τζιαι ούλλοι έχουν ή θα έχουν δρόμους, γήπεδα, σχολεία ή αγάλματα με το όνομαν τους πάνω. Έννεν δύσκολον να τους έβρετε.

Νομίζω εν τζιαιρός οι Κυπραίοι να πετάξουμεν που πάνω μας τζιαι τον Κυπραίον τζιαι τζιείνους που μας εφορτώσαν τον Κυπραίον σαν την καμπούραν του Καραγκιόζη.                                                    

Draco Cyprius

Πιο παλιά με αφορμήν έναν ποστ του Ασέρα έγραψα για τον δράκον τον Κυπριακόν. Μετά που τόσον τζιαιρόν μες την κκελλέν μου εδραπέτευσεν τζιαι έκαμεν δικόν του μπλογκ!

Αν επισκεφτείτε τον σύνδεσμο που ακολουθεί θα βρείτε σαν εισαγωγή το κείμενο που γράφτηκε τότε. Στα δεξιά της σελίδας θα βρείτε την πρώτη από έξι αφηγήσεις. Θα είναι γραμμένες στην κυπριακή διάλεκτο και θα εξερευνούν κάποιες από τις σκοτεινότερες πλευρές της κυπριακής ψυχής και της κυπριακής ιστορίας.


http://dracocyprius.blogspot.com/

Έφκην τζιαι το δεύερον.

http://dracocyprius.blogspot.com/p/blog-page_19.html

Μα γιατί είμαστεν έτσι;

Ο τραπεζίτης που δανείζει χωρίς εξασφαλίσεις, τζιαι ο επιχειρηματίας που δανείζεται τζιαι κάμνει επιχειρήσεις που εν μπορούν να σταθούν, ο υπουργός που εξυπηρετεί επιχειρηματίες τζιαι ο βουλευτής που εξυπηρετεί τραπεζίτες, όπως τζιαι ο πρόεδρος της ομάδας που εξυπηρετεί τους manager τζιαι ο στρατιωτικός που ραντίζει κοντέινερ μαζί με τον αστυνομικόν που δέρνει τζιαι τον δημοσιογράφον που σκάζει τζιαι τον δικαστήν που κωλώνει τι κοινόν έχουν;

Τες γενικεύσεις εν τες δέχουμαι. Εξηγήσεις που αρκέφκουν με το "ο Κυπραίος" ήταν τζιαι είναι πάντα από επιφανειακές μέχρι βλακώδεις. Όπως είπα τζιαι πιό παλιά έν έχουμεν χαλασμένον DNA, εν το ίδιον με του κόσμου ούλλου. Έννεν πιο έξυπνοι πουλλόου μας οι Σουηδοί ούτε πιο χαντοί εν οι Ιρακινοί.

Το φαινόμενον έσιει να κάμει με το πόθεν ερκούμαστεν, κοινωνικά, θρησκευτικά τζιαι πολιτικά. Ποιοί κάμνουν κουμάντον σε μιαν κοινωνίαν τζιαι γιατί εν τζιείνοι; Ποιοί εκάμναν κουμάντον πριν την ανεξαρτησίαν; Πως ελειτουργούσαν; Είχαν κάποιον ηθικόν οδηγόν; Άμαν οι "έξωθεν άρχοντες" Βρετανοί εφύαν πως εγεμώσαμεν το κενόν, τζιαι με ποιόν ππούσουλαν; Με τζιείνον της Εκκλησιάς; Τζιείνον που εστήθηκεν για να στυλλώνει την εξουσίαν που τον 4ον αιώνα τζιαι απολιθώθηκεν,  ίδιος ως τωρά; Οξά με τζιείνον που σου λαλεί πως να επιβιώννεις ασχέτως ποιός χτιτζιασμένος τυχαίνει να κάμνει κουμάντον; Υπάρχει το Κυπριακόν όνειρον πέρα που την Ένωσην τζια την Επανένωσην;

Εν τζιαι τα γράμματα που μαθθαίνουμεν που εν νάκκον παραθκιάνταλα. Τζιείνα του βιβλίου που εν καλλίττερα που τζιείνα που εν μες το νουν μας, τζιείνα που λαλούν ότι είμαστεν τόσον μιτσιοί που η μόνη μας υποχρέωση δεν μπορεί παρά να εν η επιβίωση.

Τον τζιαιρόν που ήμουν στρατιώτης εκατάλαβα ότι το σιειρόττερον πράμαν που μας χαρακτηρίζει σαν κοινωνίαν εν το "εν ιφταίω εγώ Κύριε". Ήρταμεν ως δαμαί χωρίς ποττέ να αναλάβουμεν την ευθύνην για ότιδήποτε κάμνουμεν ή εν κάμνουμεν, χωρίς ποττέ να αναλάβουμεν την ευθύνην για την ίδιαν μας την ύπαρξην. (Αθθυμάστε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία εδημιουργήθηκεν άμαν "επιέσαν" τον Μακάριον...)

Ίσως γιατί τούτη η ευθύνη ήρτεν πάνω μας άξιππα, χωρίς να την θέλουμεν, ή επειδή ακόμα εν την εσυνηθίσαμεν, ή επειδή κουμάντον κάμνουν τζιείνοι που επιβιώννουν καλλίττερα τζιαι πολλαπλασιάζουν τους εαυτούς τους τζιαι εξελισσούμαστεν σιγά-σιγά σε μιαν κοινωνίαν που γίνεται συνέχεια καλλύτερη στο να αποφεύγει τες ευθύνες της.

Οι ευκαιρίες της κρίσης

Μάλιστα, η κατάσταση της χώρας προσφέρει ευκαιρίες. Πολλές μάλιστα.

Έχετε τώρα την μοναδική εκαιρία να μας εξηγήσετε το γιατί. Να μας δείξετε τι έφταιξε, ακόμη και ποιός έφταιξε. Να μας αναπτύξετε με κάθε λεπτομέρεια το πόσο μαλάκες είμαστε που δανειστήκαμε, που επενδύσαμε, που ψηφίσαμε αυτούς και που δεν ψηφίσαμε τους άλλους, που την ψωνίσαμε, που αγοράσαμε το πόλο φανελάκι και που τα φάγαμε παρέα.

Αν είστε εξειδικευμένος στα οικονομικά ή και όποια άλλη των liberal arts  σπουδάσατε μπορείτε να εμβαθύνετε όσο θέλετε. Θα βρείτε αίτια στην πρόσφατη ιστορία, την κοινωνιολογία και την κοινωνική ιστορία, στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό, θα μας θυμίσετε ότι ο τύπος που σας δίδαξε φιλοσοφία στο Λονδίνο τα είχε προβλέψει και πως Τσόμσι κουνάει το κεφάλι του με ένα πικρό χαμόγελο. 

Αν χρωστάτε λεφτά έχετε την δικαιολογία να μην τα επιστρέψετε ενώ αν σας χρωστούν έχετε την δικαιολογία να τα απαιτήσετε. Ίσως να μπορέσετε να κάνετε και τα δύο.

Αν είστε συνδικαλιστής έχετε ακόμη μεγαλύτερες ευκαιρίες. Μπορείτε τώρα να αναδείξετε τον ηγέτη που κρύβεται μέσα σας, να δείξετε πυγμή και αγωνιστικότητα, να κάνετε επιτέλους το άλμα στην πολιτική που πάντα ονειρευόσασταν.

Αν είστε δημοσιογράφος ακόμη καλύτερα. Κάθε σκατό στον οχετό της καταστροφής που όμοιά της δεν έχουμε ξαναζήσει πρέπει να καταγραφεί.

Αν τέλος είστε πολιτικός θα είστε πολύ μαλάκας αν καταφέρετε να βγείτε χαμένος από την κρίση αυτή.  Στρατιές ανέργων έτοιμων να υποχρεωθούν, δημοσιογράφων με την κάμερα στον ώμο, ψηφοφόρων που απεγνωσμένα ψάχνουν σωτήρες, τραπεζιτών που ψάχνουν στήριξη, επιχειρηματιών με περίσσευμα μαύρων ευρώ.

Αν δεν εμπίπτετε σε κάποια από αυτές τις κατηγορίες τότε δυστυχώς είστε μέρος του προβλήματος. 

Για τον πολιτισμόν τζια την γλώσσαν

Ο πολιτισμός που έσιει σαν την μεγαλλύττερην του έννοιαν την συντήρησην του σαν πολιτισμού δεν εν ζωντανός. Άμαν το σιειρόττερον σου όνειρον εν η "Τουρκοποίηση" τζιαι το ανώττερον σου ιδανικόν εν η "διατήρηση της πολιτισμικής ταυτότητας" που έσιεις , τάχα, τα τελευταία "χ" σιλιάες χρόνια σημαίνει ότι εν έσιεις πολιτισμόν, έσιεις απλά μιαν ταυτότηταν τζιαι τζιείνην δανειτζιήν.

Το ίδιον τζιαι με το Κράτος, το "διεθνώς αναγνωρισμένον". Άμαν ο λόγος που έσιεις Κράτος εν για να διατηρείς την δανειτζιήν σου την ταυτότητα σε αντίθεσην πάντα με την ταυτότητα του Άλλου...

Ο Πολιτσμός ρουφά τζι' αφομοιώνει τζιαι γεννά. Ξηλώννει τα παλιά τζιαι κάμνει τζιαινούρκα. Πκιάννει το αλφάβητον που τους Φοίνικες τζιαί κόφκει το τζια ράφκει το τζιαί γράφει πράματα νέα τζιαι ύστερα τζιερνά τα του κόσμου. Χτίζει τζιείνα που χτίζει τζιαι γράφει τζιείνα που γράφει γιατί θέλει να πάει πάρακάτω, να έβρει το μέλλον του, να αλλάξει. Άμαν ο Πολιτισμός ξεθυμάνει τζιαι δεν αλλάσσει όσον γλήορα αλλάσσει ο κόσμος γυρόν του, πεθανίσκει. Έννεν το τέλος του κόσμου...

Πόσα είναι μια φάουσα;

Εννιάμισι χιλιάδες ευρώ. EUR 9500.
Περίπου, ακάθαρτα. Παίζουν όμως άλλα τόσα σε επιδόματα.

Σκέφτουμαι τζιαί γράφω:
Μου φαίνεται ότι κάθε νοικοκυριό πληρώνει περίπου 250EUR φόρο ακίνητης ιδιοκτησίας (παρακαλώ διορθώστε με ή δώστε ακριβέστερα στοιχεία αν έχετε).
Τωρά: 9500/250= 38.
                 38*13= 494.

Πάνω-κάτω 500 οικογένειες, 1000 αν τα επιδόματα είναι άλλα τόσα, πληρώνουν φόρο για το σπίτι που κατοικούν για να πληρώνεται ΕΝΑΣ.

Αν υποθέσουμε τώρα ότι ο μέσος άνεργος παίρνει επίδομα ανεργίας γύρω στα 500EUR για 6 μήνες, δηλαδή περίπου 3000EUR και το κράτος μας το κραταιόν, το διεθνώς αναγνωρισμένον, ΠΛΗΡΕΣ μέλος της ΕΕ και του ΟΗΕ, ξοφλά την υποχρέωση έναντι του πολίτη του.

Αν μια οικογένεια ξοδεύει περίπου 200EUR το μήνα στο σούπερμακετ τότε περίπου 36EUR πάνε στο κράτος. Αν ο τύπος τούτος πάει στην τουαλέτταν του γραφείου του η ώρα εννιάμιση το πρωΐ τζιαι τύχει να εν δυσκοίλιος, θα πκιερωθεί τούτα τα λεφτά πριν να τραβήσει το καζανάκι ενώ το νερό , το κωλόχαρτο τζιαι το ρεύμα θα τα χρεωθούμεν εμείς. Ναι εμείς. Εγώ, εσύ, ο Στροβολιώτης, ο Κουκουμάς, ο Ασέρας, ο Ολύμπιος τζιαι ούλλοι οι φίλοι μας στο φέησμπουκ.  

Οι υπολογισμοί που μπορούν να γίνουν είναι πάρα πολλοί. Πόσα κιλά αλεύρι αγοράζει κανείς με το μισθόν τούτου του αθρώπου; Πόσα πακέτα μακαρόνια; Ρύζι; Πάμπερς; Ποδηλατάκια;

Τι θκιάολον προσφέρει στην πατρίδαν μου τούτος ο άθρωπος για να αξίζει τούτα τα λεφτά;

Τζιαι δεν είναι μόνος του βέβαια. Πόσοι ένουν; Πόσοι εν τούτοι που καταδέχουνται να πκιερώνουνται που το υστέρημαν του άλλου; Ή καλλύττερα ΠΟΙΟΙ ένουν; Εν Κυπραίοι; Έλληνες οξά Τούρτζιοι; Κουμμουνιστές οξά δεξιοί; Αγωνιστές οξά αντιστασιακοί; Θκιαβάζουν Μαρξ οξά Σμιθ; Καταλάβουν τούτα που θκιαβάζουν; Αγαπούν;

Good news for Cypriot mavrou owners.

The publication of this article by the Cyprus Mail coincided with my reading of Howard Zinn's book "A People's History of the USA" and in particular Chapter 2 which discusses slavery in the Americas:

In the year 1610, a Catholic priest in the Americas named Father Sandoval wrote back to a church functionary in Europe to ask if the capture, transport and enslavement of African blacks was legal by church doctrine. A letter dated March 12, 1610, from Brother Luis Brandaon to Father Snadoval gives the answer: "Your Reverence writes me that you would like to know whether Negroes who are sent to your parts have been legally captured. To this I reply that your Reverence should have no scruples on this point, because this is a matter which has been questioned by the Board of Conscience in Lisbon, and all its members are learned and conscientious men. Nor did the bishops who were in Sao Thome, Cape Verde, and here in Loando- all learned and virtuous men- find fault with it. We have been here ourselves for forty years and there have been among us very learned Fathers... never did they consider the trade illicit. Therefore we and the Fathers of Brazil buy these slaves for our service without any scruple."

So could we argue that Greek Cypriot society has 17th century morals?

I think not. 17th century Europeans had a lot to gain from slave trade and slave labour. It actually made them magnificently rich. The slaves of today's Cypriots though do not make them rich, they actually make them poorer by 331 euros. The slaves of Cypriots are actually status symbols. I think that puts us a notch lower on the scale than 17th century slavers.