Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Μεσοπόλεμος

Κάποιος Ολλανδός μου είπε κάποτε ότι για τους Ρωμαίους η ειρήνη δεν ήταν παρά οι περίοδοι μεταξύ πολέμων. Ο πόλεμος ήταν γι'αυτούς ή φυσική κατάσταση των πραγμάτων και η ειρήνη δεν ήταν παρά η προσδοκία του επόμενου πολέμου.
Ποιά η αξία της ειρήνης εξ'άλλου χωρίς τον πόλεμο και πως να νιώσεις την ευτυχία της κάθε ειρηνικής στιγμής χωρίς την εμπειρία του πολέμου; Όπως η ειρήνη έτσι κι'ο πολιτισμός έχει την άμεση σχέση με τον πόλεμο. Ένας άλλος Ολλανδός, ο Matthijs van Boxsel γράφοντας την Εγκυκλοπαίδεια της Βλακείας επιχειρηματολόγησε πως πολιτισμός δεν είναι παρά οι προσπάθειες της ανθρωπότητας να κατανοήσει την ίδιά της τη βλακεία. Κι'αφού ο πόλεμος είναι η υπέρτατη βλακεία γίνεται όρος για την ύπαρξη και της ειρήνης και του πολιτισμού.
Ίσως να πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψουμε το κυνήγι, την λατρεία αν θέλετε, της παντοτινής ειρήνης. Η αλήθεια είναι ότι ο πλανήτης δεν σταμάτησε ποτέ να πολεμά κι'ούτε θα σταματήσει. Αυτοί είμαστε κύριοι και κυρίες. Ένα είδος που πολεμά με απίστευτο μένος και στην ειρήνη παράγει μεγαλειώδη τέχνη με θέμα τον πόλεμο.
Σαν τις τεκτονικές πλάκες που αργά σέρνονται κάτω απ'το νησί είναι τα πράγματα. Η ουσία, αυτό που φαίνεται στο χάρτη είναι το αποτέλεσμα της τριβής, αυτό που μένει μετά τους σεισμούς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου