Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Κάτω ο Πόλεμος. Γουωτέβερ.


"Κάτω ο Πόλεμος". Με αυτή τη φράση κλείνει το ποστ του ο φίλος Πίττας και μου φαίνεται ότι οι περισσότεροι συμπλόγκερς και συμπολίτες μας συμφωνούν.
"Ποντιοπιλατισμός" απαντώ εγώ. Απόδραση από το ηθικό δίλημμα με ελαφρά πηδηματάκια.
"Δεν χωνεύω τον Καντάφι. Δεν χωνεύω τον ΟΗΕ. Το ΝΑΤΟ μου κάθεται στο στομάχι. Καντάφι υπάρχουν εκαντοντάδες. Δεν γαμιώνται όλοι! ΚΑΤΩ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ!"

Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Τα γεγονότα, ειδικά αυτά που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, μιλούν για ένα δικτάτορα που δημόσια δηλώνει ότι θα εκτελεί τους εχθρούς του από πόρτα σε πόρτα. Για έναν ηγέτη που διατάσσει αεροπορικές επιδρομές εναντίων της χώρας του και διατάσσει το στρατό του να πυροβολήσει σε άμαχους διαδηλωτές. Ναι μπορώ να τον φανταστώ να πίνει ζαμπούκες με τον Μπερλουσκόνι και τον Σαρκοζί και να βροντοφωνάζει "ΚΑΤΩ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ" καθώς οι μισθοφόροι του βιάζουν και εκτελούν. Και ναι ούτε το ΝΑΤΟ ούτε και ο ΟΗΕ είναι άγιοι και σίγουρα ζυγίζουν πολύ περισσότερα στη πιλάντζα τους από τη δημοκρατία στη Λιβυή.

Στη Λιβύη όμως, όπως και στη Συρία εδώ και λίγες μέρες, λαμβάνει χώρα μια Επανάσταση. Όχι η Επανάσταση της Λιβύης ή της Συρίας αλλά η Επανάσταση του Αραβικού Κόσμου. Αυτά που εκτυλίχθηκαν στην Λιβύη δεν έγιναν στο κενό αλλά σαν μια αναπόφευκτη συνέπεια αυτών που έγιναν στην Τυνησία και την Αίγυπτο και που συνεχίζουν να διαδραματίζονται σε όλο τον Αραβικό κόσμο. Η αλήθεια που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι ότι οι Άραβες έχουν πια ταυτότητα και βούληση και υπόσταση σαν λαός. Δεν είναι πια οι "Αραπάδες" που υπεροπτικά πατρονάραμε σφίγγοντας το χέρι του κάθε φασιστόμουτρου αλλά οι Άραβες που απαιτούν ελευθερία και Δημοκρατία. Και πρέπει όλοι μας να σταθούμε απέναντι τους και έντιμα να πάρουμε θέση.

Μιλώντας στον πρώτο πληθυντικό εννοώ τον εκδημοκρατισμένο και ανεπτυγμένο κόσμο, κυρίως τη Δύση. Τη Δύση στην οποία περήφανα και εμείς ανήκουμε και η οποία μας χρωστά εξ'άλλου και τις αξίες της δεν είναι έτσι; Μην ξεχνούμε ότι τους ηγέτες που αποφάσισαν τις επιδρομές οι λαοί τους τους ψήφισαν, δεν είναι αυτοδιοριζόμενοι "ηγέτες" και όσο αφελής και αν ακούγομαι πιστεύω ότι αντιπροσωπεύουν κάτι περισσότερο από τα συμφέροντα των πολυεθνικών έστω και αν οι ίδιοι δεν το ξέρουν. Δεν πιστεύω ότι το κάνουν για το πετρέλαιο. Το πετρέλαιο το είχαν άριστα υπό έλεγχο με τον Καντάφι στην θέση του. Για το πετρέλαιο δεν του συγχώρεσαν το Λόκερμπι;
Από τη δική μου σκοπιά τα γεγονότα έφεραν την εκδημοκρατικοποιημένη Δύση στη θέση που θα πρέπει να πράξει όσα κυρήττει. Οι πολιτικοί που έγλυφαν τόσα χρόνια τον Καντάφι τώρα έφτασαν σε ένα σημείο που δεν μπορούσαν πια να σταθούν μπροστά στους πολίτες τους και να πουν "ναι αυτός που μέχρι χτες ήταν φιλαράκι μας σήμερα πυροβολεί τους διαδηλωτές και εμείς δεν είμαστε διαθετημένοι να κάνουμε τίποτα παρά να τον καλέσουμε για συνομιλίες. Δεν τήρησε την εκεχειρία που ο ίδιος κύρηξε και γι'αυτό εμείς θα του κόψουμε την Καλημέρα."

Θα έπρεπε ίσως να επέμβουν και στο Νταρφούρ, την Κύπρο, τη Ρουάντα, την Βενεζουέλα, την Κίνα. Πολύ πιθανόν να τα κάνουν σκατά και στη Λιβύη. Πιστεύω όμως πως είναι καιρός να αφήσουμε τους σχετικισμούς και να λάβουμε σαφή θέση για αυτά που συμβαίνουν.

Εγώ θα λάβω θέση και ας βγώ χαμένος. Ας με πείτε νεοσυντηριτικό, Νατοϊκό ή ξέρωγω τι.


"ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΥΣ ΑΡΑΒΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ!"

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Κόλαση.

"l'enfer, c'est les autres"
"κόλαση, είναι οι άλλοι [άνθρωποι]"
JP Sartre.


Κόλαση, είναι να μη βρίσκεις συμπόνοια στη ψυχή σου.
Να βλέπεις πλάσματα φτιαγμένα κατ'εικόνα και μην αναγνωρίζεις τον εαυτό σου.
Να είναι ο καφές σου πιο σημαντικός από τη ζωή του άλλου και να διαθέτεις και φιλοσοφημένα επιχειρήματα γι'αυτό.
Γιατί οσο Κόλαση είναι οι Άλλοι άλλο τόσο Κόλαση είναι το Εγώ.
Το Εμείς είτε περιλαμβάνει Όλους είτε γίνεται και αυτό σύνταξη Κολάσεων.
Εδώ έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.
Όχι στον Άδη, μετά θάνατον, αλλά εδώ μπροστά σε αυτό τον υπολογιστή.
Καλωσορίσαμε κύριοι στην Κόλαση. Εκεί που χειρότερος από τον Άλλο είναι ο Ξένος.