Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Ένα Σχέδιο Αννάν για την Ελλάδα.

Η προεκλογική περίοδος στην Ελλάδα μου θυμίζει έντονα το 2004 στην Κύπρο. Ανυπόφορα διλήμματα τίθενται σήμερα μπροστα στους Έλληνες όπως και τότε μπροστα στους Κύπριους. Πολιτικοί και ΜΜΕ σε ένα πόλεμο χαρακωμάτων όπου η έγκυρη πληροφόρηση και νηφάλια κριτική σκέψη είναι ο κοινός εχθρός. Όλοι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και γνωρίζουν επακριβώς το μέλλον.

Καλύτερα απ'όλα βέβαια γνωρίζουν το ζοφερό και επώδυνο μέλλον που θα ακολουθήσει αν εκλεγεί ο αντίπαλος.

Διχοτόμηση, τουρκοποίηση, αλβανοποίηση, απολύσεις στο δημόσιο, πτώχευση, διακοπές νερού και ηλεκτρισμού, Χρυσαυγίτες, Γκρίζοι Λύκοι, αναρχικοί, ξένοι, κατοχή και το κακό συναπάντημα.

Βλέπω τον ΣΥΡΙΖΑ να πολεμάται με το ίδιο πάθος και τις ίδιες ανήθικες μεθόδους που πολεμήθηκε το Σχέδιο Αννάν και ταυτόχρονα βλέπω στον ΣΥΡΙΖΑ να υπάρχει η πίστη ότι ένα ηχηρό ΟΧΙ στο Μνημόνιο θα σώσει την Ελλάδα από την καταστροφή.

Η ουσία όμως ουδέποτε βρισκόταν στις προεκλογικές εκστρατείες. Η ελληνική πραγματικότητα της μετεκλογικής περιόδου δεν θα είναι οι υποσχέσεις και οι αφορισμοί του σήμερα αλλά το αποτέλεσμα των πράξεων την επόμενης κυβέρνησης.

Το Σχέδιο Αννάν μπορεί πετύχαινε να επανενώσει την Κύπρο μπορεί και να κατέληγε σε έναν ακόμη πόλεμο, αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ. Όπως και το ΟΧΙ θα μπορούσε με καλύτερη διαχείρισή του να έφερνε μια καλή λύση. Αυτό όμως που ξέρουμε και ζούμε και αυτό που θα γράψει η ιστορία είναι πολύ διαφορετικό από τα σλόγκαν του Μάρτη και του Απρίλη του '04...

Το 2004 απέτυχα να προβλέψω το μέλλον (και ευτυχώς πάντα θα αποτυγχάνω).

Αν ήμουν Έλληνας πολίτης θα ψήφιζα σύμφωνα με το ποιά Ελλάδα ονειρεύομαι για το μέλλον και όχι σύμφωνα με το τι ή ποιόν φοβάμαι περισσότερο.

Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Βάσο,

Είσαι ρε φίλε "καποιος" μες τούτη την κοινωνία. Έκαμες διοικητής τράπεζας τζιαι ξερω-γω τι άλλον. Λεφτά πόλικα. Υπολογίζω τζιαι μια σύνταξη με πενταψήφιο νούμερο.

Γίνεται μια ματσαράγκα τζιαι φκαίννεις να μας πεις πως εν για άλλον Άντρον που λαλεί το σημείωμα τζιαι γίνεσαι γελοίος.

Γιατί;

Ποιόν έσιεις ανάγκην; Εν εσάστηκες; Εν έσασες τα παιθκιά τζιαι τα αγγόνια σου;

Είτε στήριξε τον ρε κουμπάρε τον Άντρον έιτε παραιτήθου.

Εν με τη μοίραν των συναθρώπων σας που παίζετε, των παιθκιών τζιαι των αγγονιών μας.