Πορεία στο Ψέμα.

Πώς καταντήσαμε έτσι; Πως καταφέραμε να δοξάζουμε το ψέμα, να το διδάσκουμε στα παιδιά μας σαν να ήταν η ανώτερη αλήθεια; Να'ναι οι γραφικοί ελάχιστοι αυτοί που σέβονται την αξία της ιστορικής αλήθειας;
Κατάφερε το ψέμα να μας βολέψει όλους. Βόλεψε πρώτα-πρώτα τον Μακάριο με το πρώτο του τερατώδες ψέμα, το "Νενικήκαμεν". Βολεύτηκαν μετά και οι λογής-λογής καιροσκόποι, πολιτικάντηδες, κηφήνες, απατεώνες και γενικά όλοι όσοι ξέρουν να ελίσσονται σε τέτοιες καταστάσεις (λίγο-πολύ αυτοί που βολεύονται και σήμερα). Από εκεί και πέρα τα ψέματα ακολούθησαν σαν ντόμινο μέχρι σήμερα.
Ασυγχώρητοι όμως δεν είναι όλοι αυτοί που ήταν και είναι απλά πιστοί στη φύση τους, αλλά αυτοί που έπρεπε να ήταν η συνείδηση του τόπου. Πού ήταν οι άνθρωποι του πνεύματος, οι διανοούμενοι, οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι αντιδραστικοι;
Οι δασκάλοι και οι καθηγητές εξέδιδαν "αυθόρμητα" ψηφίσματα προς υποστήριξη του Εθνάρχη. Οι κομμουνιστές στάθηκαν στο πλευρό του Εθνάρχη έναντι 5 βουλευτών. Οι δημοσιογράφοι του έπλεκαν εγκώμια και οι ιστορικοί έγραφαν διθυράμβους.
Και μετά, το κόλπο γκρόσσο, το ηλίθιο πραξικόπημα και η εισβολή τα έσβησαν όλα. Οι μεγάλοι φασίστες έκαναν τους μικρούς φασίστες δημοκράτες. Ο περίφημος 'κλάδος ελαίας' και ο ακόμη κλειστός 'Φάκελος της Κύπρου' τσιμεντώνουν την συνέχιση της κοροιδίας.

Μισές αλήθειες.

Έκαναν και οι δικοί μας εθνικιστές εγκλήματα το '64 άκουσα τον υπυργό παιδείας να λέει χτές. Πρέπει πρώτα να συγχαρώ τον Υπουργό και την Κυβέρνηση μας για αυτό το πρώτο βήμα. Η μισή άλήθεια όμως δεν είναι και πολύ καλύτερη από το ψέμα. Το "μπορεί να φταίξαμεν τζιαι εμείς λλίον" δεν είναι και η κάθαρση. Ποιοί ήταν αυτά τα εθνικιστικά στοιχεία; Ποιοί ήταν αυτοί που εκτελούσαν γυναικόπαιδα; Δεν μπορεί να μείνουν για πάντα "κάποια εθνικιστικά στοιχεία". Πώς ήταν οργανωμένοι; Ποιοί έδιναν διαταγές και ποιοί εκτελούσαν; Τι σχέση είχαν αυτοί με την νόμιμη κυβέρνηση του τόπου και ποιοί πολιτικοί ή και κρατικοί αξιωματούχοι γνώριζαν ή και ενέκριναν αυτές τις πράξεις;

Αυτά που λέω βέβαια δεν αποτελούν αθώωση της άλλης πλευράς. "Το να είσαι θύμα δεν εξυπακούει και την αθωώτητά σου". Με αυτή την πρόταση (νομίζω του Γάλλου Celine)στο μυαλό μας πρέπει να αναζητήσουμε την αλήθεια της Κύπρου. Μόνο όταν δούμε τα δικά μας εγκλήματα και τιμωρήσουμε τους δικούς μας εγκληματίες θα μπορούμε με ειλικρίνεια να κοιτάξουμε τους απέναντι στα μάτια και να απαιτήσουμε το ίδιο.

Η αλήθεια για να έχει σημασία πρέπει να είναι ολόκληρη. Γιαυτό και εγώ θα σταματήσω τις υπεκφυγές. Οι Γεωρκάτζης, Παπαδόπουλος, Κόσιης, Κληρίδης είχαν τον έλεγχο συγκεκριμένων παραστρατιωτικών ομάδων; Έγιναν αυτά με τη γνώση ή και την οδηγία του Μακαρίου; Είχαν οι Λυσσαρίδης και Σαμψών στήσει τις δικές τους ομάδες; Ήταν ο Μακάριος ενήμερος; Το ΑΚΕΛ που είχε συμμαχήσει με τον Μακάριο για να πετύχει την συμμετοχή του στη βουλή είχε υπ'όψιν ολ'αυτά; Σε ποιό βαθμό ήταν η πολιτική του Μακαρίου υπεύθυνη για ότι συνέβη;

Κάποιοι βέβαια έχουν έτοιμη την απάντηση. Έκαναν όλοι αυτοί ότι απαιτούσαν οι περιστάσεις, οι Τούρκοι είχαν μηχανορραφήσει όλα αυτά προ καιρού και κάπως έπρεπε και εμείς να προστατεύσουμε τα δικά μας συμφέροντα. Αυτό μπορεί να στέκει. Ακόμη και αν είναι έτσι τα πράγματα όμως τα εγκλήματα πολέμου δεν παύουν να είναι εγκλήματα και να στιγματίζουν την Κύπρο. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι αδίστακτοι δολοφόνοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας (ίσως να παίρνουν και παχυλές συντάξεις) παριστάνοντας τους έντιμους πατριώτες.

Γάζα 2

7th September 1946: A Jewish woman, now in Cyprus but previously interned in one of the concentration camps, breast-feeding her baby. Original Publication: Picture Post - 4202 - How The Jews Came To Cyprus - pub. 1946 (Photo by Charles Hewitt/Picture Post/Getty Images)

Γάζα 1

Έχουμε τα πάντα εδώ πέρα. Έχουμε χρήματα και σπίτια (οι παραπάνω). Έχουμε κράτος και στρατό και βουλευτές που βλέπουν το καλό μας. Έχουμε και αστυνόμους και... μάλιστα κύριε , έχουμε και φυλακές. Έχουμε και έμπορους ναρκωτικών και όπλων και Ρωσσίδων. Έχουμε εφημερίδες και κανάλια και συλλογική συνείδηση. Σχολεία πανεπιστήμια...
Έχουμε και πρόβλημα πολιτικό, μεγάλο. Μαζί μ'αυτό και διαπραγματεύσεις εκ του σύνεγγυς κάποτε, κάποτε κατ'ιδίαν, όλα σε απ'ευθείας σύνδεση με το Προεδρικό.

Κι'όλοι μαζι δακρύζουμε όταν βλέπουμε τα παιδάκια στη Γάζα.

Τριάντα-τέσσερα χρόνια και μισό μας χωρίζουν από την Παλαιστίνη.