Πώς καταντήσαμε έτσι; Πως καταφέραμε να δοξάζουμε το ψέμα, να το διδάσκουμε στα παιδιά μας σαν να ήταν η ανώτερη αλήθεια; Να'ναι οι γραφικοί ελάχιστοι αυτοί που σέβονται την αξία της ιστορικής αλήθειας;
Κατάφερε το ψέμα να μας βολέψει όλους. Βόλεψε πρώτα-πρώτα τον Μακάριο με το πρώτο του τερατώδες ψέμα, το "Νενικήκαμεν". Βολεύτηκαν μετά και οι λογής-λογής καιροσκόποι, πολιτικάντηδες, κηφήνες, απατεώνες και γενικά όλοι όσοι ξέρουν να ελίσσονται σε τέτοιες καταστάσεις (λίγο-πολύ αυτοί που βολεύονται και σήμερα). Από εκεί και πέρα τα ψέματα ακολούθησαν σαν ντόμινο μέχρι σήμερα.
Ασυγχώρητοι όμως δεν είναι όλοι αυτοί που ήταν και είναι απλά πιστοί στη φύση τους, αλλά αυτοί που έπρεπε να ήταν η συνείδηση του τόπου. Πού ήταν οι άνθρωποι του πνεύματος, οι διανοούμενοι, οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι αντιδραστικοι;
Οι δασκάλοι και οι καθηγητές εξέδιδαν "αυθόρμητα" ψηφίσματα προς υποστήριξη του Εθνάρχη. Οι κομμουνιστές στάθηκαν στο πλευρό του Εθνάρχη έναντι 5 βουλευτών. Οι δημοσιογράφοι του έπλεκαν εγκώμια και οι ιστορικοί έγραφαν διθυράμβους.
Και μετά, το κόλπο γκρόσσο, το ηλίθιο πραξικόπημα και η εισβολή τα έσβησαν όλα. Οι μεγάλοι φασίστες έκαναν τους μικρούς φασίστες δημοκράτες. Ο περίφημος 'κλάδος ελαίας' και ο ακόμη κλειστός 'Φάκελος της Κύπρου' τσιμεντώνουν την συνέχιση της κοροιδίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου