Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Κυπραίοι.

Εκάθουνταν στη βεράντα τζιαί 'τρώαν χαλλούμιν με την παττίχαν. Που μες'την παρκονόπoρταν εθωρούσαν την τηλεόρασην που εκάθετουν πας'το σύνθετον μες τη σάλα.
Ειδήσεις. Τριάντα πέντε χρόνια από την εισβολή. Εδείχναν τζιείνα τα βίτεο τα μαυρόασπρα. Τα αεροπλάνα όπως τα σιαχίνια πουπάνω που τη Χώρα, αλεξιπτωτιστές, πόμπες. Γενέτζιες που κλαίσιν, μωρά που κλαίσιν, αιχμάλωτοι με τα σιέρκα πας τα ζινίσια. Τζιαι τζιείνη η φωτογραφία που έδειχνεν έναν σκοτωμένον να κρέμμεται ανάποδα που μες τα χαλάσματα.
Αθθυμήθηκεν τα. Την πυράν τζιαι τη σκόνη τζιαι τον πόλεμον τζιαι τον κόσμον να κλαίει. Αθθυμήθηκεν το χωρκόν του τζιαι την μάναν του. Αθθυμήθηκεν τη θάλασσαν τζιαι τα χταπόθκια τζιαι τον τζιύρην του να θερίζει, δρωμένος φούσκα. Έκαμεν να κλάψει μα εσφίχτηκεν τζιαι ίσια που εγεμώσαν νάκκον τα μμάθκια του.
Ετελειώσαν τα βίτεο τζιαι αρκέψαν οι δηλώσεις των πολιτικών.
- Εν καλή η παττίχα μας πόψε α;
- Με τούν'τα νερά φέτη εγινήκαν μέλιν οι παττίσιες!

Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Βάρβαροι αγαπημένοι.

Ακούγωντας τις σημερινές ειδήσεις συνειδητοποίησα λίγο παραπάνω πόσο την έχουμε βαμμένη σ'αυτή τη χώρα.

Σε πρώτη φάση κατάλαβα ότι ο Ταλάτ είναι κεφαλοκλειδωμένος από τον τουρκικό στρατό. Η επιμονή του και η συμπεριφορά του στο θέμα του Λιμνίτη μου ψιθυρίζουν ότι οι διαπραγματεύσεις είναι κενές περιεχομένου και ότι τα της λύσης για τους Κυπρίους από τους Κυπρίους είναι άλλο ένα παραμύθι στο τέλος του οποίου οι Κύπριοι ζούν χειρότερα.

Σε δεύτερη φάση οι αντιδράσεις για το έργο που παρουσιάζεται στην Μπιεννάλε της Βενετίας. Κόμματα και υπουργοί λογοκρίνουν την Τέχνη με απίστευτη άνεση. Ο ευρωπαϊκός ΔΗΣΥ καιτο Ευρωπαϊκό Κόμμα απαιτούν την Σοβιετικού τύπου στράτευση της τέχνης στις επιδιώξεις και πολιτικές της Πολιτείας. Δεν είναι απλά γελοίο, επααρχιωτικό ή κομπλεξικό. Είναι καθαρά ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ.
Ακόμη χειρότερο είναι το ότι όλα αυτά γίνονται με την εισβολή και την κατοχή στο επίκεντρο. Ούτε στον κόσμο της Τέχνης δεν δικαιούται η Κύπρος να υπάρχει χωρίς το Πρόβλημα. Στην Μπιεννάλε πάμε για να αναδείξουμε το Πρόβλημα, στην Ευρωβουλή πάμε για να αναδείξουμε το Πρόβλημα, στο Champions League πάμε για να αναδείξουμε το Πρόβλημα. Έχουμε κάνει ένα βήμα μπροστά απ'τον Καβάφη: Οι Βάρβαροι έχουν έρθει και εμείς γουστάρουμε, σαν νεανίδα που μόλις πήρε δουλειά στο δημόσιο.

Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Ρ.Ι.Κ.

Το Ρατσιστικό Ίδρυμα Κύπρου σας πληροφορεί ότι ένας Πορτογάλλος και μια μελαμψή Ολλανδέζα έφερναν κάνναβη στην Κύπρο. Την απόχρωσητου Πορτογάλλου δεν την πληροφορηθήκαμε, υποθέτουμε όμως ότι έχει την κλασική πορτογαλλική απόχρωση.




Original Ολλανδέζα.

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Πρέζα.

Λίγο πρίν το Τέλος θα κλείσουν τα οδοφράγματα. Οι Τούρκοι θα τα κλείσουν και εμείς θα πανικοβληθούμε. Θα ιδρώνουμε κρύο ιδρώτα, θα παραληρούμε, θα τρέμουμε σαν τις καλαμιές στον κάμπο. ΘΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΣΗ ΜΑΣ!
Τότε είναι που θα πληροφορηθούμε από τους Τουρκοπροσκυνημένους ηγέτες μας ότι η επόμενη δόση είναι μόνο ένα μικρουλάκι ψήφο μακριά. "Ψηφίστε 'ΝΑΙ' στο στο Σχέδιο Αννάν και η ηρωίνη θα πλημυρίσει και πάλι τις ελεύθερες περιοχές." "Τι να κάνετε την Ελυθερία όταν έχετε ηρωίνη;"
Και τότε θα τελειώσουν όλα. Μέχρι το τέλος του αιώνα η Ελληνική γλώσσα δεν θα μιλιέται στο νησί, οι εκκλησίες άδειες και ερημωμένες δεν θα λειτουργούν πιά. Η Κύπρος θα είναι και πάλι ένα τουρκικό νησί.

Είναι πράγματι γελοίο. Είναι όμως και ένας τρόπος σκέψης που πρέπει να μας τρομοκρατεί. Περιέχει το σπέρμα του πολέμου, του μίσους, της μιζέριας.
Οι άνθρωποι αυτοί είδαν τα οδοφράγματα να ανοίγουν το 2003 και με τρόμο είδαν ότι οι πρώτοι Ελληνοκύπριοι που πέρασαν δεν ανασκολωπίστηκαν ούτε καταφαγώθηκαν από γκρίζους λύκους με ματωμένα δόντια. Είδαν άνθρωπους που υπέφεραν όσο και εμείς. Είδαν Κύπριους που πίστευαν ακόμη ότι θα ξαναζούσαμε μαζί. Με δυό λόγια είδαν τον ήλιο να ανατέλλει από τη δύση και τα ποτάμια να ρέουν προς τα βουνά.
Ξαναέστησαν το Σύμπαν τους με το Σχέδιο Αννάν και την ηρωίνη. Πόσο εύκολο είναι να φοβίσεις τον κόσμο με την ηρωίνη! Πόσο βολικό είναι να πείς στον κόσμο "να! αυτοί την φέρνουν εδώ και σκοτώνουν τα παιδιά μας!"
Πόσο βολικό είναι να πείς στον κόσμο και στον εαυτό σου ότι δεν φταίμε εμείς. Δεν είναι η δική μας μίζερη κοινωνία που σπρώχνει τους νέους στα ναρκωτικά αλλά οι Άλλοι.

Το τραγικό είναι ότι πράγματι η ηρωίνη διοχετεύεται από τα κατεχόμενα, τώρα όπως και πρίν το 2003 και βεβαίως όχι από τα οδοφράγματα. Πράγματι η Κύπρος κινδυνεύει από ένα καθεστώς αδίστακτο, τον Τουρκικό στρατό. Η κυπριακή κοινωνία είναι όντως εθισμένη στην πρέζα του Φόβου.