Πρέπει να ψηφίσουμε στις ερχόμενες βουλευτικές. Ψηφίζοντας κάποιον ή κάποιους που αξίζουν είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ο κάθε συνειδητός πολίτης για να βάλει ένα μικρό έστω λιθαράκι για ένα καλύτερο μέλλον. Γιατί να πετάξω την ψήφο μου άλλωστε; Σιγά μην κλάψουν αν εγώ ή κάποιοι άλλοι δεν ψηφίσουν αφού τα ποσοστά τους θα βγουν από τις έγκυρες ψήφους και μόνον. Η αποχή, λέει η θεωρία, βοηθά το υπάρχον σύστημα αφού τα "αρνιά" και οι φανατισμένοι ψηφίζουν ανελλιπώς. Εξάλλου η αποχή υγιώς σκεπτόμενων ανθρώπων μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει. Η εκλογή Μπούς στις ΗΠΑ και διαφόρων ακροδεξιών κομμάτων σε ευρωπαϊκές βουλές το αποδεικνύουν.
Κι όμως...
-Η αποχή στην Κύπρο οτέ δεν ανέβηκε σε ποσοστά που να προκαλούν τέτοιες ανησυχίες. Μόνο τεράστια ποσοστά αποχής θα ήταν αρκετά για μια τέτοια ουσιαστική και πραγματική απόκλιση μεταξύ κοινωνίας και βουλής.
-Κανένας κομματικός σχηματισμός δεν προσφέρει κάτι αισιόδοξο. Μεμονομένα αξιόλογα άτομα υπάρχουν σε όλους (σχεδόν) τους συνδυασμούς, είναι όμως είτε το θέλουν είτε όχι βυθισμένοι στο βόθρο των κομμάτικών συμφερόντων και επιπλέον οι πλείστοι από αυτούς έχουν μηδαμινές πιθανότητες εκλογής. Ακόμη και μια "μονοσταυρία" δηλαδή θα καταλήξει δυστυχώς σε απλή αποδοχή συγκεκριμένου κόμματος και εύκολα θα καταλήξει να προσμετρηθεί υπέρ άλλου υποψηφίου στη δεύτερη κατανομή. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους (όπως το είπε και ο Στροβολιώτης) ψήφος στη Ξένια μπορεί να μετατραπεί σε εκλογή του Χρίστου Κληρίδη στη βουλή.
-Τα κυπριακά κόμματα πρέπει να εισπράξουν την απαξίωση της κοινωνίας και αυτό μόνο η αποχή μπορεί να το κάνει.
-Ο σημαντικότερος λόγος να μην προσέλθουμε στις κάλπες προκύπτει μέσα από ίδιο το πολιτικό σύστημα που έχουμε. Η μεγαλύτερη αξία της ψήφου μας φαίνεται στις επόμενες προεδρικές εκλογές. Η πολιτική συνείδηση του κάθε ενός από εμάς μεταλλάσσεται σε μαθηματικά: το ποσοστό που το κάθε κόμμα έχει καπαρωμένο για τις προεδρικές. Αυτό το ποσοστό, ακόμα και το ελάχιστο, θα ριχτεί στο παζάρι των υπουργείων και των διοικητικών συμβουλίωνσε ενάμιση με δυο χρόνια από τώρα και κυρίως στο γκράν φινάλε της Δεύτερης Κυριακής.
Με δυό λόγια, αν έχουμε μια αποχή της τάξης του 15-20% οι κομματάρχες θα δυσκολευτούν τρομερά όταν θα στήνουν τους συνασπισμούς τους εν όψει των προεδρικών. Θα είναι αναγκασμένοι πια να υπολογίσουν την Αποχή του 2011 ως μετρήσμη πολιτική δύναμη η οποία μπορεί να είναι μεγαλύτερη από αυτήν του ΔΗΚΟ ή της ΕΔΕΚ και παντελώς απρόβλεπτη.
Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά του νομίσματος. Αν η Αποχή του 2011 συνεχίσει να είναι αποχή το 2013 τότε θα χάσει ένα μεγάλο μέρος της δυναμικής που προανέφερα. Αν οι πολίτες της αποχής απέσχουν εντελώς από την πολιτική τότε πραγματικά θα απαρνηθούν το οποιδήποτε δικαίωμα συμμετοχή και απλά θα ικανοποιήσουν το υπάρχον σάπιο σύστημα.
Η δυναμική των Πολιτών της Αποχής θα φανεί στο μέλλον και θα εξαρτηθεί από την εκλογική τους συμπεριφορά. Αν θα είναι δηλαδή συνειδητή πολιτική επιλογή ή απλά άρνηση της πολιτικής τους ιδιότητας.
Για την ώρα όμως είναι η μοναδική επιλογή που να αφήνει μια ελπίδα για το μέλλον.
Παύλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάθεμα ΜΕ τζι’ αν εκατάλαβα τι θέλεις να πεις τελικά!
Διαλέγουμε και παίρνουμε λοιπόν:
1. «Αν οι πολίτες της αποχής απέσχουν εντελώς από την πολιτική τότε πραγματικά θα απαρνηθούν το οποιδήποτε δικαίωμα συμμετοχή και απλά θα ικανοποιήσουν το υπάρχον σάπιο σύστημα», ή
2. «Για την ώρα όμως [η αποχή] είναι η μοναδική επιλογή που να αφήνει μια ελπίδα για το μέλλον.
Αν η αποχή εν μεγάλη σε τούτες τες εκλογές εν πολλά πιθανόν οι τα κόμματα να προσπαθήσουν να τους προσελκύσουν στες επόμενες τζιαι εννα πρέπει να εύρουν τον τρόπον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν όμως στες επόμενες εκλογές η αποχή εν η ίδια με τες τωρασινές τότε τα κόμματα απλά δεν θα τους λοαρκάζουν πκιον τζιαι θα συνεχίσουν όπως ξέρουν.
Εάν υποθέσουμε ότι η δημογραφική κατανομή αυτών που δεν θα ψηφίσουν αποτελεί εγκάρσιο τομή της κοινωνίας των ψηφοφόρων (υπάρχει δηλαδή normal distribution bell curve) τότε ίσως να μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα ποσοστά των κομμάτων δεν θα έχουν μεγάλη απόκλιση από την περίπτωση που ψήφιζαν όλοι οι ψηφοφόροι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, εάν οι πολίτες που ψηφίσουν αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα των πολιτικών τάσεων ή κομματικών προτιμίσεων, τότε αρκεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα με κοινώς αποδεκτή απόκλιση (ας πούμε p=0.05 ή 1/20 πιθανότητες να κάνουμε λάθος) για να προβλεφθούν τα πραγματικά ποσοστά των κομμάτων ακόμα και όταν ελέγξουμε για τα λευκά. Εξ ου και η σχετικά μικρή απόκλιση από τα τελικά ποσοστά καλά σχεδιασμένων δημοσκοπήσεων.
Αυτό που εν κατακλείδι θέλω να πω με τα πιο πάνω είναι, τηρουμένων φυσικά κάποιων αποδεκτών συνθηκών στατιστικής φύσεως, είναι ότι ακόμα και αν υπάρξει σημαντική αποχή και λευκά στις εκλογές, τα ποσοστά των κομμάτων θα είναι αρκετά κοντά στην πραγματικότητα.
Επομένως, τα κλάματα των πολιτικών για την αποχή, τα ακούω βερεσιέ....
Ιωάννης Κκολός
Ουσιαστικά εκφράζεται ο προβληματισμός ενός πολιτικοποιημένου ανθρώπου που δεν είναι κομματικοποιημένος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα απέχεις ή να μην απέχεις;
Έχω καταλύξει και εγώ στο συμπέρασμα ότι ΙΣΩΣ "είναι η μοναδική επιλογή που να αφήνει μια ελπίδα για το μέλλον." Καλή μας επιτυχία!
Παύλε φίλε μου έχουν βάσην αυτά που λαλείς. Καταλάβω σε πολλά καλά. Ευτυχώς που εγώ δεν είμαι στην δικήν σου κατάσταση σε αυτές τες εκλογές. Ήμουνα σε προηγούμενες. Σε κάποιαν φάσην μάλιστα σε εκλογές μετά το ψημοψήφισμαν, εσκέφτηκα να έρτω στην Κύπρον, να πάω να ψηφήσω, τζιαι να πάω κατευθείαν χωρίς να περάσω που το παραβάν. Στα χωρκά που ξέρουν τι ψηφίζει ο καθένας παραδοσιακά θα επιάνναν πολλά καλά το μύνημαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτήν την φάσην δε έχω μήνυμαν να στείλω με την αποχήν μου. Ελπίζω να μεν έχω ούτε σε επόμενες αλλά πολλά το φοούμαι.
Ο τρόπος όμως που θα ρίξεις το Λευκόν σου, είναι λλίον άδοξος. Θα πετάξεις την ψήφον σου μες σε μιαν κάσιαν ανακατωμένην με την μήν ψήφον δεκάδων σσιλιάων αποχαυνωμένων που την αγοράν, που τα χασσίσια, που την τηλεόρασην, που την προσωπικήν τους ανακατωσούραν. Για να έχει νόημαν η μή ψήφος σου πρέπει να έβρεις τρόπον να την σημαθκιάσεις να ξεχωρίζει που τζιείνες που εν "χαμένες" αλλά που δεν ενοχλούν. Ποιός σε απογοητεύει τζιαι θέλεις να τον ενοχλήσεις για να αλλάξεις την συμπεριφοράν του; Το να κάμεις όπως του τζιυνηούς που εκάμαν μιαν φοράν που τους εκόψαν το εαρινόν κυνήγιν τζιαι εγράψαν ούλλοι πάνω στα ψηφοδέλτια τους στα κοτσινοχώρκα "γαμώ τον σσίστον σας, κυνηγός" πρέπει να βρεθείτε τουλάχιστον σσιλιοι με τες ίδιες ιδέες μαζίν σου να κάμετε το ίδιον για να ακουστείτε.
Ίσως στην δικήν σου περίπτωσην να πρέπει να πάεις να έβρεις τα εκλογικά επιτελεία αυτών που θα εψήφιζες τζιαι να τους έλεγες γιατί σκεύτεσαι να μην ψηφίσεις. Να τους βάλεις να πελλάνουν πως να έβρουν τρόπον να σε κάμουν να σε πείσουν να τους ψηφίσεις. (το έκαμα τζιαι αυτόν τζιαι είχεν μεγάλην απόδωσην). Να γινείς objet désirable. Να τους αφήσεις μιαν μικρήν πόρταν ότι μπορεί να τους υψηφίσεις τζιαι να τους βάλεις τους όρους.
Εμέναν τζιείνοι του Ακέλ σχεδόν εγονατήσαν τζιαι είπαν μου "δως μας μιαν ευκαιρίαν τζιαι σου υπόσχομαι ότι προσωπικά θα δώκω ότι μπόρω να φύουμεν που τον Τάσσον". Τζιαι πραγματικά το κατώτερον στέλεχος που μου υποσχέθην αυτόν το πράμαν ετήρισεν την υπόσχεσην του. Δεν ξέρω αν θα αλλάξει τίποτε που επέτυχα αυτόν που έθελα, αλλά η ουσία είναι ότι κάτι έπιασεν.
Από αυτούς που υπάρχουν δεν ξέρω ποιοί νομίζεις ότι θα μπορούσαν να αλλάξουν κάτι από αυτόν που νομίζεις ότι πρέπει να αλλάξει, αλλά αν τους πιάσεις τζιαι τους τα πεις, αν βάλεις τους όρους σου, αν τους βάλεις να πασκίσουν να σε πείσουν, ίσως να αλλάξεις κάτι παραπάνω από το να σύρεις την ψήφον σου άσπρην ελπίζονταις ότι θα γινεί κίνημαν.
@Κκολό
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέχασα να αναφέρω αυτό που λες και έχεις δίκαιο. Η αποχή δεν δείχνει να έρχεται από συγκεκριμένο χώρο άρα τα περί αλλοίωσης τους αποτελέσματος δεν μετρούν.
@Νατάσσα
Καλωσόρισες και ευχαριστώ για το σχόλιο.
@Ασέρας
Μέχρι προχτές εσκέφτουμουν ακριβώς όπως εσένα. Ήμουν έτοιμος να ψηφίσω την Ξένια του συναγερμού η οποία πραγματικά εν ένας φάρος μες την πίσσαν της πολιτικής τζιαι φαινεται να έσιει παραπάνω αρχ... που τους συνυποψηφίους της αλλά εν ιβρίσκω τίποτε άλλον μες τον συναγερμόν εκτός που τη θέση του στο δημοψήφισμα τζιαι κάποιες αναλαμπές ορθολογιστικού πολιτικού λόγου. Ο σταυρός της Ξένιας τελικά εννα προσμετρηθεί στα συνολικά ποσοστά του ΔΗΣΥ τζιαι τίποτε παραπάνω.
Δυστυχώς πιστεύκω ότι τζιείνον που έκαμες εσύ εν έπιασεν αρκετόν τόπον. Το ΑΚΕΛ συνεχίζει να εν ένας μεγάλος κομματικός οργανισμός τζιαι συνεχώς χάνει παραπάνω την επαφήν με τα ιδεώδη του τζιαι κυρίως με την ψησιήν των ψηφοφόρων του.
Μόνον αν δημιουργηθεί έναν κομμάτιν του πληθυσμού που πρέπει να πειστεί να ψηφίσει εννα αλλάξουν τα πράματα. Εν μιλώ για οργανωμένο κίνημα αποχής αλλά για στατιστική ύπαρξη. Τα κόμματα εννα κόψουν τον κώλον τους να μάθουν τα δημογραφικά τζιαι τα ψυχογραφικά της αποχής τζιαι να προσφέρουν κάτι που ελπίζω να εν πιο ουσιαστικόν που τες ττόκκες τζιαι τες εκδουλεύσεις. Το τζινύιν του ψήφου δεν θα μπορεί να ειναι πκιον ζήτημα social networking τζιαι "κομματικού πατριωτισμού" αλλά κάτι άλλον. Τελικά τούτη η "στατιστική" μπορεί να προσφέρει παραπάνω που το προσωπικόν rapport μεταξύ υποψηφίου τζιαι ψηφοφόρου.
Μόνον το μέλλον τζιαι οι δημοσκοπήσεις εννα δείξουν πόσοι εν οι αποχαυνωμένοι τζιαι πόσοι οι συνειδητά απέχοντες. Τζιαμαί εν το στοίσιημαν...
Για μένα υπάρχει κάτι πολλά βάσιμο τζαι ελπιδοφορο στην άποψη του Παύλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν λέεις, θα εψήφιζα την Ξένια αλλά θα φάει την ψήφο το κόμμα τζαι πιθανόν τζείνο που απεχθάνουμαι μες το κόμμα (Χρ.Κληρίδης) ή θα εψήφιζα τον Χ άλλου κόμματος με τα ίδια αποτελέσματα, στέλλεις όντως ένα μήνυμα:
1. ότι τα κόμματα δεν μπορούν να σοζιάζουν πκιον τες τάσεις τους για να κάμνουν ψηφοθηρία τζαι ύστερα να παίζουν πελλον. ότι πρέπει να θκιαλέξουν τζαι να στηρίξουν έμπρακτα τις πολιτικές τους επιλογές (ο ΔΗΣΥ εν κάλο παράδειγμα, ως κόμμα που εψήφισε ΝΑΙ τζαι κατεβάζει μιαν πολεμική μηχανή του ΟΧΙ μες τη βουλή)
2. να μπλοκκάρεις την ψευδαίσθηση τζείνων που εν καλοί, να αφομιώνουνται που τον μηχανισμό (π.χ η Ξένια) με την ελπίδα να σκεφτούν άλλους τρόπους σε συνεργασία με ομοϊδεάτες που άλλα κόμματα, για να καταστεί΄πραγματική πολιτική δύναμη το ποσοστό της αποχής.
Υπάρχει νόημα στην αποχή λόγω της εσωτερικής δομής των κομμάτων (όλων ανεξαιρέτως) που μας εφέραν όπου μας εφέραν στο ζήτημα του κυπριακού.
Γιατί στην προσπάθεια να κρατήσουν την εσωτερική συνοχή, κάπου ίσως να εχάθηκε τζαι σημαντικό κομματι της διαχείρησης του κυπριακού προβλήματος.
Είμαστε πολλά μιτσής τόπος, τζαι η μεγάλη αποχή εν μπορεί οποτεδήποτε να σημαίνει την αδιαφορία για την πολιτική. Εν μπορείς να αποφύγεις την πολιτική στη Κύπρο ακόμα τζιαν η ενασχόληση σου εν μόνον η μάππα.
Σαφέστατα είναι πολιτική επιλογή η αποχή, τζαι μάλιστα όι των συγχισμένων, των χασικλήδων, τζαι των χουλιγκάνων.(τούτοι ξέρουμεν τι εν να ψηφίσουν τζαι μάλιστα θα ψηφίσουν φανατικά)
Γεια σου Παύλο. Κι εμένα με προβληματιζουν οι ίδιες σκέψεις. Τις προάλλες σκεφτόμουν ότι αν είναι η αποχή να συνδράμει την ανοησία και τους ανίκανους, τοτε καλυτερα να ψηφίσει κανείς τους σοβαρούς, όσοι είναι κι αυτοί. Απλοϊκή σκέψη, το ξέρω, αλλά μιας και άλλα σενάρια δεν μας βγαίνουν....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαύλο σσυφφωνώ μαζίν σου ότι το να ψηφίζεις καλούς που έναν κακόν κόμμαν δεν είναι λύση (το όποιον κόμμαν). Εγώ όταν εψήφισα το Ακέλ ήταν με την ελπίδαν ότι το κόμμαν ήταν ικανόν να κάμει κάτι το θετικόν, έναν μεμονωμένον άτομον. Αλλά αν θα ψηφίσεις άσπρον, πρέπει να έβρεις τρόπον να σημαδέψεις την πράξην σου με κάτι παραπάνω από την στατιστικήν διαφοράν. Στην Ελβετίαν έχει 66% αποχήν, 80-90% μες τους νέους, τζιαι κανέναν κόμμαν δεν συγκινείται να κάμει κάτι διαφορετικόν που αυτόν που κάμνουν τα κόμματα τζιαι στην Κύπρον για να τους συνάξει. Τζιαι άμαν είναι κανέναν θέμαν σημαντικόν, τζιείνον το ποσοστόν που θα μετατοπιστεί να ψηφίσει, πάει τζιαι ψηφίζει παραπάνω τους ακροδεξιούς που ξέρουν να λαϊκίζουν παραπάνω τζιαι που έχουν παραπάνω λευτά να πληρώννουν σε διαφήμησην. Νομίζω ότι πρέπει τζιαι σύ τζιαι ο Νικόλας να πάτε όι στην Ξένιαν που εν δεδομένη στες ιδέες σας, αλλά σε τζιείνους τους χώρκατους τους εθνικόφρονες του συναγερμού τζιαι να τους πείτε ότι σκέφτεστε το αν θα ψηφίσετε το κόμμαν του. Τζιαι να τους δεις πως αλλάσσουν σαν τους χαμωλιούς για έναν ψήφον τζιαι σταυρόν προτίμησης. Τζιαι θα κάτσουν να σε ακούσουν με τες ώρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕβάλαν τα παιθκιά του Μαχαλλά έναν πολλά ενδιαφέρον τζιαι σχετικόν βίντεο. Δείτε το.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.mahallas.com/2011/04/antidote-to-apathy.html
Πολλά ενδιαφέρουσες σκέψεις. Εμένα ο νους μου πάει στο θέμα της οριζόντιας ψηφοφορίας. Ξεκάθαρα είναι ο μόνος τρόπος για ένα πραγματικά αντιπροσωπευτικό σύστημα. Ιδίως ενόψει των μεγάλων διαφορών που προκύπτουν μεταξύ υποψηφίων βουλευτών του ίδιου κομματικού σχηματισμού. Ευνόητοι οι λόγοι για τους οποίους τα κόμματα δεν εγκρίνουν την οριζόντια, αλλά τί μπορούμε να κάμουμε εμείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου αβέβαιε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως μέσω της λογικής που ανέπτυξα να γίνει και αυτό πιο εφικτό. Αν θέλουν τον κόσμο να επιστρέψει στις κάλπες και η οριζόντια μπορεί να πετύχει αυτό το σκοπό...
Η επιλογή της αποχής για μένα παίρνει άλλη τροπή. Αφού κανείς δεν με εκφράζει, κανείς δεν λειτουργεί με κάποια λογική που να μου εμπνέει εμπιστοσύνη, ποιο είναι το νόημα της ψήφου μου; Ναι αντιλαμβάνομαι και ασπάζομαι τα περί στατιστικών και της αποχής που δεν αλλάζει τίποτα. Αλλά, αν ψηφίσω, ψηφίζω κάτι που ΔΕΝ θέλω και θα έχω κάτι που ΔΕΝ θέλω. Αν δεν ψηφίσω θα έχω κάτι που ΔΕΝ θέλω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρένθεση: Γ*** το γκούγκολ! Μισήν ώραν για να γράψω το σχόλιο μου τζαι το μ*******νο έχασε μου τα! Οπόταν σχολιάζω σε συντομία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαύλε,
διαφωνώ τζαι εννα ψηφήσω τη Ξένια και 1-2 άλλους για τους εξής λόγους.
1. Πιστεύω ότι η αποχή δεν είναι επιλογή για τους λόγους που ανάφερες πιο πάνω (στην εισαγωγή του ποστ).
2. Με ελάχιστες εξαιρέσεις η σημερινή βουλή δεν με ικανοποιεί και θέλω αλλαγή. Η αποχή απορρίπτει το σύστημα (η καλύτερη περίπτωση) ή αδιαφορεί για το σύστημα (η χειρότερη περίπτωση) χωρίς να δίνει κάποιο μήνυμα σε αυτούς που διαχειρίζονται το σύστημα.
Ανάμεσα στους υποψήφιους (που δεν είναι τώρα βουλευτές) βρήκα δύο που μου αρέσουν και θα τους ψηφίσω.
3. Αν η ψήφος μου για τη Ξένια βοηθήσει τον Χρίστο Κληρίδη να εκλεγεί βουλευτής θα στεναχωρηθώ. Που την άλλην, αν ο Χρίστος Κληρίδης σαν βουλευτής βοηθήσει τον Νίκο Αναστασιάδη να βγει πρόεδρος(που πιστεύω ότι εν ο μόνος πολιτικός αρχηγός που θέλει λύση του κυπριακού), χαλάλι!!! Εννα γελώ ώσπου να πεθάνω!!!
ΟΥΤΟΠΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ
ΨΗΦΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ