Το Νέο Κόμμα.

Ένα νέο κόμμα για την Κύπρο. Η συζήτηση έχει επαναληφθεί χιλιάδες φορές μεταξύ τυριού και αχλαδιού ή μεταξύ μάρλμπορο και καφέ και, υπολογίζω, μερικές δεκάδες φορές σε πιο οργανωμένο πλαίσιο, γύρω από στρογγυλά τραπέζια με προσεκτικά επιλεγμένους προσκεκλημένους. Μετείχα σε κάποιες από αυτές και κάτι μου λέει ότι είναι σαν να ήμουν παρών σε όλες.
Αριστεροί και δεξιοί περιλαμβάνονται στους προσκεκλημένους. Αν και οι περισσότεροι αποφεύγουν τους συγκεκριμένους ορισμούς και τις ταμπέλες, η συζήτηση που ακολουθεί κινείται αναπόφευκτα στο πλαίσιο του "τι τελοσπάντων θα είμαστε; οικολόγοι;"
Ας μη πολυλογίσω, όλες καταλήγουν σε αδιέξοδο ή σε ένα πολύ χαλαρά προσδιορισμένο μέλλον. Η αρχική αισιοδοξία μετατρέπεται σε σκεπτικισμό μόλις οι συμμετέχοντες αντιληφθούν τις διαφορές που ήδη υπάρχουν μέσα στη μικρή τους ομάδα και όταν αρχίσουν να σκέφτονται πιο πρακτικά το πως, πότε, ποιοί και με τι λεφτά θα ιδρυθεί ένα νέο κόμμα.
Που είναι το πρόβλημα; Από την ίδρυση του ΔΗΚΟ και μετά μόνο οι Οικολόγοι κατάφεραν να γίνουν μια αναγνωρίσημη πολιτική δύναμη αλλά σπανίως υπολογίσιμη. Μεγάλη επιτυχία του Περδίκη αλλά πόρρω απέχει από τις φιλοδοξίες του Νέου Κόμματος.
Όλοι συμφωνούν σε κάποια πράγματα:

• Το υπάρχον σύστημα εξουσίας είναι διεφθαρμένο
• Τα κόμματα και η Εκκλησία έχουν οικειοποιηθεί την Κυπριακή Δημοκρατία 
• Το υπάρχον σύστημα έχει δημιουργήσει και συχνά έχει ενδυναμωθεί από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, με πρώτο το κυπριακό.
• Ένα νέο σύνταγμα και λύση στο κυπριακό είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.

Το Νέο Κόμμα θα  πρέπει:

• Να αποκτήσει κάποιο ιδεολογικό στίγμα ή τουλάχιστον ένα πλαίσιο μέσα από το οποίο να ελέγξει τον εαυτό του και να αποταθεί στους πολίτες.
• Να στήσει τις εσωτερικές δομές που θα του επιτρέψουν να λειτουργήσει.
• Να βρει χρηματοδότηση.
• Να χτίσει αποτελεσματικούς διαύλους επικοινωνίας με το εκλογικό σώμα.
• Να πετύχει είσοδο στη βουλή των Κοινοτήτων.

Κανένα τραπέζι σε καφενέ η μήτινγκ ρουμ δεν έχει περάσει το πρώτο εμπόδιο, αυτό της ιδεολογίας ή τελοσπάντων του ποιοί (τι) είμαστε και τι θέλουμε; Τι αντιτάσσουμε στο στάτους κβο; Ιδέες πολλές αλλά καμμιά τόσο ιδεολογικά ώριμη όπως ο κομμουνισμός ΑΚΕΛ, καμμιά με την κοινωνική δυναμική του ΔΗΣΥ του 1976 και χωρίς να υπάρχει το κενό του νεκρού ηγέτη που έφερε το ΔΗΚΟ του 1978.

Ας το δούμε λίγο από την ανάποδη. Από που θα αντλήσει ψήφους το Νέο Κόμμα; Από αυτούς που δεν εξυπηρετούνται πια από το υπάρχον σύστημα. Μα αν αυτό ισχύει τότε το Νέο Κόμμα βγάζει πρόεδρο από την πρώτη Κυριακή! Το ερώτημα μετατρέπεται τότε σε: αντιλαμβάνονται οι Κύπριοι ότι το στάτους κβο δεν τους εξυπηρετεί;