Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Τζιείνος ο γέρημος ο Κυπραίος

Ο ζοππόβορτος, χώρκατος, νεόπλουτος, γιναξιής Κυπραίος.
Ο Κυπραίος που εδανείστηκεν παραπάνω που όσα τον έπαιρνεν γιατί έθελεν πισίνες τζιαι πολλαπλές κουζίνες έσσω του.
Ο Κυπραίος που έβαλεν μέσον να μπεί στην κυβέρνησην για να τρώει τζιαι να κάθεται.
Ο Κυπραίος που έμαθεν στην καλοπέρασην τζιαι εξήχασεν ότι η πατρίδα του εν ημικατεχόμενη.
Που εν ιξέρει να κάμει μιαν δουλειάν σωστά, εν ιξέρει ούτε να οδηγά σιόρ!
Η γλώσσα που μιλά τζιαι τζιείνη κάτω των περιστάσεων, αντανακλά την οπισθοδόμηση μας τζιαι αντανακλάται στη φτωχή μας λογοτεχνία. Μόνο για σάτιραν τζιαι κανένα μιλλωμένον τσιαττιστόν κάμνει.
Που τον τζιαρόν  του γιατρού του Δέρβη ως του άλλου γιατρού του Μικελλίδη ο Κυπραίος εγίνην η συτζιά του μαύρου. Η δικαιολογία του Κυπραίου εν ο Κυπραίος. Ο επειχειρηματίας που εν πάει καλά φταίει τον Κυπραίον που εν καταλάβει το πράμαν το καλόν. Ο Κυπραίος που εν ιξέρει να δουλεύκει παραγωγικά, που τα καρτερά ούλλα έτοιμα, που θέλει μόνον να κλέψει τέγνην που τον μάστρον του τζιαι να του πκιάει τζιαι τους πελάτες στο τέλος, επειδή ο Κυπραίος εν πλάσμαν αχάριστον.
 Εν όπως το χτηνόν που πάει όπου πάει η μόδα τζιαι εν έρκεται στο μαχαζίν το δικόν σου. Έννεν;
Φταίει τζιαι ο άλλος ο Κυπραίος, τζιείνος που εν ξορτώννει να οργανωθεί. Να φέρει τους τουρίστες που ξοδεύκουν πολλά τζιαι ζητούν λλία. Να κάμει συφφωνίες να πουλήσει το αέριον τζιαι να την κάτσει τους Τούρκους. Να στήσει έναν κράτος που να λειτουργεί τέλοσπάντων.
Που την άλλην εν  ο Κυπραίος ο χώρκατος. Καταλάβει τωρά ο Κυπραίος ήνταμπον το ίντερνετ σιόρ; Αμ' μεν ιμπεί μες το μαχαζίν να πκιάει στα σιέρκα του τζιείνον που θέλει; Τούτα τα πράματα εν για αθρώπους πολιτισμένους: κανέναν Σουηδόν, κανέναν Ελβετόν...
Είμαστεν τζιαι ξιμαρισμένοι: Επήα πέρσι Ελβετίαν κουμπάρε! Εν έσιει έτσι πράμαν λαλώ σου! Ούτε ποτσίαρον εν θωρείς μες τες στράτες.  Μάθε πρώτα τον Κυπραίον να συνάει τα σκουπίθκια του να μεν τα σύρνει μες τες στράτες τζιαι μιλούμεν για τα άλλα ούλλα. 
Ο Κυπραίος σε κάθε γένναν γίνεται σιειρόττερος. Αφού οι γονιοί εν πάντα λλίον πιο γάροι που τους παπούες εν φυσικόν ότι το άηκκιου των κοπελλουθκιών να ππέφτει συνέχεια. Γι' αυτόν ακούετε ότι παλιά οι μαθητές εμιλούσαν άπταιστα την ελληνικήν τζιαι εγράφαν την με δασείες τζιαι ψιλές  τζιαι γεννικά επιάνναν πουλιά στον αέραν.
Ο καθηγητής που θωρεί τους μαθητές του να πατώννουν στες εξετάσεις φταίει την διάλεκτον του Κυπραίου τζιαι την νοοτροπίαν του Κυπραίου γονιού που εν ιξέρει να αναγιώσει τα κοπελλούθκια του πκιον. Που τζιαιρός που οι τζιυρούες τζιαι οι δασκάλοι εδιούσαν κανέναν βουζουνόπατσον τζιαι καμμιάν βιτσιάν... Τότε ήταν βλέπετε η χρυσή εποχή της εκπαίδευσης. Τότε που οι φτωχοί πλην βίαιοι Κυπραίοι αναγιώνναν αθρώπους μορφωμένους τζιαι συνετούς, την γεννιάν που έστησεν τούτον το κράτος υπόδειγμαν για τον υπόλοιπον πλανήτην.

Νομίζω εκαταλάβετε ως τωρά ότι τζιαι εγώ έχω έναν τεράστιον πρόβλημαν με τους "Κυπραίους". Κυρίως έχω πρόβλημα με το γεγονός ότι μιλούν για τον "Κυπραίον" πάντα στο τρίτον πρόσωπον. Εφτάσαν βλέπετε οι ίδιοι σε έναν τέθκιον βαθμόν αυτογνωσίας που αναγνωρίζουν οτιδήποτε εν κακόν στην κοινωνίαν τους τζιαι βρίσκονται σε ένα πέλαγος απόγνωσης επειδή αντιλαμβάνονται ότι εν μόνοι τους τζιαι δεν μπορούν να κάμουν τίποτε απολύτως για να αλλάξουν την κατάστασην! Ετέλειωσεν! Τούτη εν η Κύπρος κουμπάρε! Εν θα αλλάξει ποττέ.

Έναν ακόμα πιο μεγάλον πρόβλημαν με τον "Κυπραίον" εν ο ρατσισμός της  πρότασης "του Κυπραίου". Υπονοεί κάποιου είδους γενετικήν ή πολιτισμικήν ανεπάρκειαν η οποία βέβαια υπονοεί με την σειράν της την ύπαρξην κάποιας ιεραρχικής κλίμακας εθνοτήτων όπου οι Σκανδιναβοί έρκουνται πουπάνω μας ενώ οι Αραπάες τζιαι οι Ρωσσοπόντιοι εν πουκάτω μας τζιαι είμαστεν κάπως αναποφάσιστοι για τους Εγγλέζους τζιαι τους Έλληνες.

Το τρίτον πρόβλημαν που είναι τζιαι το πιο επίκαιρον εν η ανάπτυξη του Κυπραίου ως η δικαιολογία για τη χρεωκοπία του οικονομικού μας συστήματος τζια άλλων συμφορών όπως το Μαρί. Ένας εύκολος τζιαι εξόχως λαϊκίστικος τρόπος να μεταφερθούν οι ευθύνες στους πολλούς, αφαιρόντας τες που τους λλίους. Ναι, ήταν Κυπραίοι οι υπεύθυνοι για ότι έγινεν τζιαι εν δουλειά Κυπραίων να σώσουν την κατάστασην τζιαι να αποδώσουν ευθύνες. Κυπραίων τζιαι όι "Των Κυπραίων", η διαφορά εν μεγάλη.

"Ο Κυπραίος" έννεν επιστημονική αλήθκεια, εν απλά κουβέντες του καφενέ που αρκέψαν τζιαι εσυνεχίσαν κάτι τζιτζιφιόγκοι προσπαθώντας να δημιουργήσουν κάποιου είδους ελίτ για να βάλουν μέσα τους εαυτούς τους.  Ο Κυπράιος που επισκέπτεται την Αυστρίαν ή την Σιγκαπούρην δεν πετάσσει τα ποτσίαρα του χαμαί. Γιατί; Έννεν Κυπραίος άμαν ταξιδεύκει; Γιατί άμαν εν στην Αγγλίαν στέκεται κανονικότατα στην ουράν τζιαι εν προσπαθεί να προσπεράσει τους άλλους;
Επειδή λοιπόν ο Κυπραίος έννεν εκ γενετής χαντός εύκολα αντιλαμβάνεται ότι η κάθε κοινωνία έσιει τους δικούς της κανόνες τζιαι ότι οι επισκέπτες αναμένονται να συμπεριφερτούν μες τα πλαίσια των κανόνων τούτων. Ο Σριλανκέζος επισκέπτης στην Κύπρον αντιλαμβάνεται εξίσου εύκολα ότι εν απολύτως ΟΚ να πετάσσεις χαμαί τα ποτσίαρα σου. Γι' αυτόν έτσι κάμνει τζιαι τζιείνος.

Τους κανόνες που διέπουν την κοινωνίαν τζιαι το κράτος μας δεν τους έκαμεν κάποιος Ανώνυμος Κυπραίος αλλά κάποιοι πολλά συγκεκριμένοι Κυπραίοι. Οι Κυπραίοι που οργανωθήκαν σε κόμματα τζιαι οργανώσεις τζιαι μετά οργανωθήκαν καλλύττερα σε υπουργεία τζιαι στρατούς τζιαι κεντρικές τράπεζες. Υπήρξαν πρόεδροι, βουλευτές, διευθυντές, αγωνιστές, μπροστάρηδες, αντιστασιακοί και πάνω απ' όλα  πατριώτες. Έχουν ένα κοινό παρονομαστή: ούλλοι έπαιρναν ή συνεχίζουν να παίρνουν τσιέκκια της Κυπριακής Δημοκρατίας κάθε τέλος του μήνα τζιαι ούλλοι έχουν ή θα έχουν δρόμους, γήπεδα, σχολεία ή αγάλματα με το όνομαν τους πάνω. Έννεν δύσκολον να τους έβρετε.

Νομίζω εν τζιαιρός οι Κυπραίοι να πετάξουμεν που πάνω μας τζιαι τον Κυπραίον τζιαι τζιείνους που μας εφορτώσαν τον Κυπραίον σαν την καμπούραν του Καραγκιόζη.                                                    

12 σχόλια:

  1. Η μεταφυσική σ’ όλο της το μεγαλείο! Τι γίνεται μ’ εκείνο το απόφθεγμα «εικόνα σου είμαι κοινωνία και σού μοιάζω»;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν το ξέρω το απόφθεγμα τούτο. Η εικόνα της κοινωνίας μας ποιά είναι; Τζιείνη που περιγράφω; Έχουμεν εργαλεία που καταγράφουν την εικόναν της κοινωνίας οξά μιλούμεν για αυθαίρετες γενικεύσεις;
    Εξάλλου εσείς οι Μαρξιστές έσιετε πολλά συγκεκριμένους τρόπους να θκιαβάζετε τες κοινωνίες τζιαι πιστεύκω (ελπίζω) ότι οι γενικεύσεις με βάση την καταγωγή δεν εν ένας που τζιείνους.
    Η μεταφυσική που κολλά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παύλε,

    Θα προσπαθήσω γίνω λίγο πιο αναλυτικός...
    Και θα ξεκινήσω από το τελευταίο ερώτημα ΣΟΥ, δηλ. για το «που κολλά η μεταφυσική»… Στο κείμενο ΣΟΥ περιγράφεις με τα πιο μελανά χρώματα και με τρόπο ισοπεδωτικό και μηδενιστικό την κυπριακή κοινωνία τζιαι πιο συγκεκριμένα «τον γέρημο τον κυπραίο»… [ΕΣΥ τζι’ αν κάμνεις «γενικεύσεις»! Πάντως ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου Καίσαρας Μαυράτσας ήταν πιο αψύς στους χαρακτηρισμούς του για τους κυπραίους στο τελευταίο του βιβλίο «Η κοινωνία των χώρκατων»]...

    Εμείς, λοιπόν, οι Μαρξιστές [και χρησιμοποιώ το «εμείς» μια και συμπεριέλαβες και τον Εαυτό ΜΟΥ σ’ αυτήν την “οπισθοδρομική” κομπανία] θεωρούμε ότι ο Άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και τις συνήθειες, τις συμπεριφορές και τις νοοτροπίες τους τις διαμορφώνει στη βάση του κοινωνικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο αναγιώνεται, ζει και λειτουργεί˙ η κοινωνική συνείδηση ενός Ανθρώπου [δηλ. ο τρόπος που σκέφτεται, λειτουργεί και πράττει] είναι βασικά αποτέλεσμα/απότοκο/παράγωγο του κοινωνικοικονομικού του status. Ποτέ (ΕΜΕΙΣ) δεν κρίνουμε έναν Άνθρωπο «με βάση την καταγωγή» του [την εθνική, την θρησκευτική ή την οποιαδήποτε άλλη]...
    Τα συγκεκριμένα, λοιπόν, χαρακτηριστικά [οι συνήθειες, οι νοοτροπίες, οι στάσεις και οι συμπεριφορές] «του γέρημου του κυπραίου» που περιγράφεις με περισσή απαξίωση, μήπως προέκυψαν ουρανοκατέβατα [δηλ. με τρόπο μεταφυσικό], ή δημιουργήθηκαν [με την πάροδο των χρόνων] στη βάση συγκεκριμένων υλικών [κοινωνικοοικονομικών] συνθηκών και πολιτικών δεδομένων; Δεν διανοήθηκες κατά πόσο αυτή η κουλτούρα [ας ΜΟΥ επιτραπεί αυτός ο όρος] «του γέρημου του κυπραίου», συντηρείται ή/και αναπαράγεται μέσα από συγκεκριμένους θεσμούς, νοοτροπίες “αξίες” και “πρότυπα”; Όταν οι κυρίαρχες “αξίες” του κοινωνικοοικονομικού μας συστήματος τις οποίες μάλιστα καλλιεργεί κι αναπαράγει και το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι το κυνήγι του χρήματος, ο ατομικισμός, ο ανταγωνισμός, το προσωπικό όφελος, η προσωπική καταξίωση μέσα από τον πλουτισμό με όλα τα μέσα [για να μην μιλήσω για τη θρησκοληψία και τον συντηρητισμό], τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε;
    Αυτήν την κοινωνία φτιάξαμε, ή βρήκαμε μπροστά μας κι αυτή συντηρούμε... Κι αυτή η κοινωνία με τα συγκεκριμένα πρότυπα και αξίες της δεν μπορεί να φτιάξει διαφορετικούς ανθρώπους, αν δεν αξιοποιήσουμε τις εγγενείς αντιφάσεις και εσωτερικές αντιπαλότητες του συστήματος για να πετύχουμε ποιοτικές αλλαγές κι ανατροπές. Κι αυτό πάλι δεν θα επιτευχθεί με μεμονωμένες μεσσιανικές κινήσεις ή πρωτοβουλίες, αλλά μέσα από οργανωμένα μαζικά κοινωνικά και πολιτικά κινήματα. Διαφορετικά γινόμαστε μεμψίμοιροι και χωρίς ουσιαστική παρεμβολή στις όποιες εξελίξεις και χωρίς προτάσεις... Απλώς κάνουμε διαπιστώσεις και σκιαγραφούμε την κοινωνία με μαύρα χρώματα...

    Α, και η ρήση «εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω», ανήκει στη Γαλάτεια Καζαντζάκη, από ποίημα της το οποίο μπορείς να βρεις εδώ μελοποιημένο: http://www.youtube.com/watch?v=P7-6dboptyk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άνεφ, ή ΕΓΩ απέτυχα παταγωδώς να μετδώσω τούτον που έθελα στο κείμενο ή ΕΣΥ εθκιάβασες το πουπάνω-πουπάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παύλε,

    Εν απλό το ζήτημα. Για να αποδείξεις το δεύτερο [δηλ. ότι «ΕΓΩ εθκιάβασα το (κείμενο ΣΟΥ) πουπάνω-πουπάνω»] δεν έχεις παρά να με ξεσκεπάσεις υποδεικνύοντας (ΜΟΥ) ότι αυτά που λεω περιέχονται ΚΑΙ στο δικό ΣΟΥ κείμενο, όπως αφήνεις στην τελική να νοηθεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. OK.
    Στο πρώτο μέρος του κειμένου παρουσιάζω την καρικατούραν του Κυπραίου όπως έχει διαμορφωθεί που τον τζιαιρόν του Δέρβη ως τον τζιαρόν του Μικελλίδη (τζιαι του Καίσαρος) τζιαι εξηγώ ότι έγινεν η ευκολη δικαιολογία για τες αποτυχίες μας.

    Μετά γράφω αυτό: "Νομίζω εκαταλάβετε ως τωρά ότι τζιαι εγώ έχω έναν τεράστιον πρόβλημαν με τους Κυπραίους. Κυρίως έχω πρόβλημα με το γεγονός ότι μιλούν για τον Κυπραίον πάντα στο τρίτον πρόσωπον. Εφτάσαν βλέπετε οι ίδιοι σε έναν τέθκιον βαθμόν αυτογνωσίας που αναγνωρίζουν οτιδήποτε εν κακόν στην κοινωνίαν τους τζιαι βρίσκονται σε ένα πέλαγος απόγνωσης επειδή αντιλαμβάνονται ότι εν μόνοι τους τζιαι δεν μπορούν να κάμουν τίποτε απολύτως για να αλλάξουν την κατάστασην! Ετέλειωσεν! Τούτη εν η Κύπρος κουμπάρε! Εν θα αλλάξει ποττέ."
    Δαμαί μπορεί να μεν ήμουν αρκετά ξεκάθαρος αλλά εξηγώ ότι η ίδια η ιδέα του στερεότυπου γενικευμένου Κυπραίου χαλά με επειδή ακριβώς εν μεμψιμοιρία ελλείψει προτάσεων όπως πολύ σωστά το θέτεις εσύ στο σχόλιό σου.

    Μετά εξηγώ πως βρίσκω την ιδέα του "Κυπραίου" ρατσιστική και έναν έυκολο τρόπο για τους πραγματικούς υπεύθυνους να ξανίσουν την ευθύνη στους πολλούς.

    Το βιβλίον του καθηγητού Καίσαρος δεν λοαρκάζω να το θκιαβάσω για τούτους τους λόγους τζιαι γιατί απλά όζει ελιτισμού τζιαι κομπλεξισμού.

    ΥΓ: Εννα προσθέσω κάποια διαστήματα τζιαι κάποια εισαγωγικά να βοηθήσω την καταστασην.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παύλε,

    Παρ’ όλο που θεωρώ ότι εξαντλήσαμε το θέμα, [μετά κι από τες διευκρινίσεις ΣΟΥ], εν τούτοις (ξανα)παρεμβαίνω [στα σύντομα όμως], για δύο βασικά λόγους...
    1. Πρώτον, από την «καρικατούρα του Κυπραίου» [όπως την έχουν διαμορφώσει κατά καιρούς οι Δέρβης, Μικελλίδης και Καίσαρας Μαυράτσας και που επιχείρησες κι ΕΣΥ να την παρουσιάσεις με δικά ΣΟΥ λόγια] καταφανώς και απουσιάζουν οι λόγοι και τα αιτία δημιουργίας του συγκεκριμένου προφίλ του κυπραίου. Κι αυτό είναι κάτι που προσπάθησα να επεξηγήσω στο δεύτερο σχόλιο ΜΟΥ...

    2. Και για να μην (ΣΟΥ) δίνω και την εντύπωση ότι διαφωνώ με ΟΛΑ μαζί ΣΟΥ, θα σημειώσω την απόλυτη συμφωνία ΜΟΥ με την τοποθέτηση ΣΟΥ ότι το βιβλίο του Μαυράτσα “Η κοινωνία των χώρκατων” «όζει ελιτισμού τζιαι κομπλεξισμού»...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Παύλο άμαν νευριάζουμεν με την κοινωνίαν που μας περιβάλλει, δεν ημπόρουμεν να μαζεύκουμεν επιλεχτικά χαραχτηριστικά από κάποια άτομα, είτε είναι για να προβάλουμεν τα θετικά, είτε τα αρνητικά, τζιαι να κάμνουμεν μιαν καρικατούραν τζιαι να την παρουσιάζουμεν σαν το όλον. Εγώ που ξέρω τον Άνεφ για παράδειγμαν, πισίναν δεν έσιει έσσω του, τζιαι είναι Κυπραίος. Γιναξιής μπορεί να είναι, αλλά με επιχειρήματα τζιαι αρχές, τζιαι δεν είναι νεόπλουτος, παρά τα διπλώματα του τζιαι τα πολλά που εθκιάβασεν. Χτηνόν δεν νομίζω ότι είναι, πάντως όπου πάει η μόδα δεν πάει :)))

    Τούτα ούλλα που έγραψες εν αλήθκεια ότι χαραχτηρίζουν μιαν τάξην αθρώπων. Αλλά δεν μπορεί να ονομάσεις αυτήν την τάξην Κυπραίον, ούτε τζιαι να πεις ότι ούλλοι οι Κυπραίοι εν έτσι επειδή τους ανέχουνται. Ονόμαστην αν θέλεις με άλλον όνομαν, όι όμως τα ευλοημένα Κυπραίον, διότι Κυπραίος είμαι τζιαι γώ, τζιαι σύ τζιαι ο Άνεφ. Αν εσύ για παράδειγμαν μπορεί να απαρασύρτεις τζιαι κατά βάθος μισάς τούτην την τάξην διότι μισάς έναν μέρος του εαυτού σου, δεν μπορείς πάλε να γεννικέφκεις επειδή τα έσιεις τζιαι με τον εαυτόν σου. Τι σου φταίμεν εμείς που δεν είμαστιν έτσι Κυπραίοι; ))

    Πάντως με τα χαραχτηριστικά που εσύναξες για τον Κυπραίον, θα εμπόρηες να κάμεις έναν χαραχτήριαν λογοτεχνικού έργου, τζιαι τζιειαμαί δεν θα εμπόρηεν να παραπονηθεί ούτε ο άνεφ ούτε εγώ, τζιαι μάλιστα θα εσσυφφωνούσαμεν ίσως :))

    Άφησε να περάσουν λλίες ημέρες τζιαι μιαν τζιαι είμαστιν στες καρικατούρες, γράψε όσα δεν έγραψες για τον "Κυπραίον". Ότι για παράδειγμαν σπουδάζει τα κοπελλούθκια του για να προχωρήσουν τζιαι να γινούν καλλύττερα που λλόου του, ότι εν κατά βάθος πράος τζιαι δεν του αρέσκουν οι καυκάες τζιαι τα καρκασιαλλίκκια, ότι εν νοικοτζύρης τζιαι παρά ούλλα τα κακά που τον δέρνουν, έσιει το καλλύττερον κράτος που ούλλα τα έθνη που τον περιβάλλουν, που τον παράλληλον που περνά που το Ττουμπουκτού, μέχρι τζιείνον που περνά που την Σόφιαν, τζιαι που το μεσημβρινόν που περνά που την Τεχεράνην, μέχρι τζιείνον που περνά που την Αθήναν. Ότι φκάλλει καλοφωνάρηδες τραουδιστές, τζιαι ότι παρά ούλλην την ξημαρισιάν του τζιαι την θρησκοληψίαν του εκατάφενεν να νικήσει με την πρόληψην τζιαι τες εκτρώσεις μιαν κατάραν όπως την μεσογειακήν ανεμίαν. Άμαν κάτσεις να σκεφτείς θα έβρεις πολλά, τζιαι αν τα συνάξεις ούλλα τζιαι κάμεις μιαν καρικατούραν, πάλε δεν θα αντιπροσωπεύκουν κανέναν Κυπραίον :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τελικά κοπέλλια εν εγώ που απέτυχα με τούτον το κείμενον τζιαι μάλιστα παταγωδώς γιατί εκατάφερα να μεταδώσω ακριβώς το αντίθετον που τζιείνον που έθελα!

    Έθελα να ειρωνευτώ τζιείνην την γέρημην την καρικατούραν τζιαι να πω πόσον άδικη τζιαι αντιπαραγωγική ένι. Έθελα να δείξω ότι το πρόβλημαν εν η αποδοχή της καρικατούρας τζιαι τζιείνοι που την προωθούν τζιαι ότι πρέπει να την αντινάξουμεν που την ράσιην μας τζιαι να δούμεν τούτα που περιγράφει ο Ασέρας. Αμμά εν τα εκατάφερα. Άλλη στράταν θα είμαι πιο ξεκάθαρος με τα γραφτά μου.

    ΥΓ: Ρε Ασέρα, πού εχάθηκες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Παύλο,
    Πρώτη φορά σε διαβάζω και δεν ξέρω αν είναι που δεν έχω καταλάβει το ύφος σου, αλλά νομίζω πως ναι, δεν ήταν και πολύ ευδιάκριτο αυτό που έλεγες. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά επειδή ενώ στο πρώτο μέρος, όπως το κατάλαβα εγώ, θίγεις την τάση ΜΑΣ σαν λαός, να κατηγορούμε για τα στραβά και τα ανάποδα που συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα, ένα Κυπραίο (ή τους Κυπραίους) σε τρίτο ενικό (ή και πληθυντικό) σαν να μην είμαστε και εμείς Κύπριοι, αρχίζεις το δεύτερο μέρος με την φράση "Κυρίως έχω πρόβλημα με το γεγονός ότι μιλούν για τον "Κυπραίον" πάντα στο τρίτον πρόσωπον."

    Και εδώ κάπου, εγώ άρχισα να μπερδεύομαι γιατί αυτό ακριβός που κατηγόρησες, αυτό έκανες. Μίλησες για Κύπαρίαους σε τρίτο πληθυντικό. Εκτός λοιπόν και αν είσαι Σουηδός, Άγγλος, Ρώσος ή οτιδήποτε άλλο, μάλλον νομίζω μπορείς να δεις και εσύ που μας μπέρδεψες. Άλλους όσον αφορά το κείμενο σου καθ' αυτό και άλλους, όσον αφορά το μήνυμα του κειμένου.

    Α.. και σε σχέση με την ουσία του κειμένου, έχω χαθεί πολλές φορές σε ατέρμονες συζητήσεις για το αν εμείς δημιουργούμε αυτή την χάλια κοινωνία στην οποία ζούμε ή αν συμβαίνει το ανάποδο. Ήμουν πάντα «οπαδός» της άποψης πως εμείς, ο καθένας μας χωριστά φταίμε και έχω πολλά επιχειρήματα προς στήριξη της εν λόγω άποψης. Παρ’ όλα αυτά όμως, έχω τελευταία καταλήξει στο συμπέρασμα πως το όλο θέμα μοιάζει με την ερώτηση, «Έκανε η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα». Και να σου πω και κάτι με το οποίο νομίζω (αν κατάλαβα τελικά κι εγώ καλά το κείμενο σου,) μάλλον θα συμφωνείς; Σημασία δεν έχει να βρούμε αν η κοινωνία έκανε εμάς κακούς πολίτες ή αν εμείς κάναμε την κοινωνία κακή. Σημασία έχει ποιος μπορεί να αλλάξει την κατάσταση και νομίζω πως η απάντηση είναι αυτονόητη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ευχαριστώ για το σχόλιο. Έχεις δίκαιο. Θα επανέλθω με άλλο ποστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Παύλε,

    Καλό θα ήταν στο νέο ΣΟΥ post να καταθέσεις κι απόψεις για το πώς θ’ αλλάξει το προφίλ του μέσου «κυπραίου», ή η συγκεκριμένη στερεότυπη άποψη για τον «κυπραίο», όπως την καλλιέργησε έντονα τα τελευταία χρόνια ο Μικελλίδης με τα γραπτά του κι ήρθε να την “επιβεβαιώσει” κι ο Μαυράτσας με το βιβλίο του...

    Το ζήτημα [κατ’ ΕΜΕΝΑ] είναι πρώτα και κύρια πολιτικό, γιατί για ν’ αλλάξουν τα πράματα [νοοτροπίες, στάσεις και συμπεριφορές] χρειάζονται ριζοσπαστικές πολιτικές αποφάσεις, οι οποίες να αμφισβητούν τις “αξίες” του υπάρχοντος κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Και τέτοιες αποφάσεις ΔΕΝ μπορεί να τις πάρει και να τις υλοποιήσει η Δεξιά όσο φιλελεύθερη κι αν ενίοτε παρουσιάζεται˙ το μεγαλύτερο κομμάτι της παραμένει συντηρητικό, εθνικιστικό, θρησκόληπτο κι οπισθοδρομικό, ενώ η βασική και υπέρτατη αξία της [της Δεξιάς] ήταν είναι και θα είναι η καταξίωση μέσω του πλουτισμού [να κάμουμε χρήματα τζιαι «να γινούμεν αδρώποι» είναι το σύνθημα ενός γνωστού μου], με όλα τα συνεπακόλουθα της – όλ’ αυτά που ΕΣΥ παράθεσες πιο πάνω.
    Επίσης ΔΕΝ μπορούμε να περιμένουμε ότι ο καθ’ ένας από εμάς ξεχωριστά κι από μόνος του θα δει όλως αιφνιδίως [γιατί διάβασε κάτι, κάπου], το φως το αληθινό και θ’ αλλάξει στάση ζωής...
    Την ίδια ώρα όμως θα πρέπει και η Αριστερά [η μόνη πολιτική δύναμη που λόγω ιδεολογίας μπορεί ν’ αλλάξει τα πράματα] να (ξανα)κερδίσει μέσα από τις απαραίτητες ανατρεπτικές πολιτικές την εμπιστοσύνη του κόσμου ότι μπορεί να επιφέρει κάτι καλύτερο και διαφορετικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή