Τι ωφείλουμε;

Η γενιά των τριάντα-κάτι, εμείς που μεγαλώσαμε στη μισή Κύπρο, πού στεκόμαστε; Πού είμαστε και που θέλουμε να φτάσουμε; Αν το μέλλον το δανειζόμαστε από τα παιδιά μας τι θέλουμε να τους αφήσουμε;

Θα είμαστε εμείς σε λίγα χρόνια που θα παίρνουμε παλιούς φίλους στο τηλέφωνο για να κανονίσουμε την κόρη ή το γιό μας στην κυβέρνηση, στην τράπεζα, στον ημικρατικό οργανισμό; Θα διοικούμε εμείς την Αστυνομία που τα βρίσκει με τους πατρόνους του εγκλήματος και δέρνει φοιτητές; Θα είμαστε εμείς οι διοικητες της Δημόσιας Υπηρεσίας πού παίρνει αντί να δίνει; Θα πουλήσουμε τα πάντα για την εξουσία;

Θα προσκυνούμε και εμείς τον (συνομήλικό μας) αρχιεπίσκοπο; Θα φταίει το ότι θα ζούμε σε μια μοιρασμένη πατρίδα; Θα συνομοτούν και τότε οι δυνατοί του πλανήτη εναντίων μας; Θα αγωνιζόμαστε ακόμη για μιά Λύση δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη;Θα φταίει η άτιμη η γεωγραφική μας θέση, γέφυρα τριών ηπείρων; Θα είναι τα τρισέγγονα των προσφύγων πρόσφυγες;

Θα βρούμε το θάρρος να κοιτάξουμε την ιστορία στα μάτια; Θα διδάξουμε στα παιδιά μας οτι βολεύει εμάς, ή την αλήθεια;

Θα βρούμε το κουράγιο να χαλάσουμε τα κτίσματα των πατεράδων μας και να κτίσουμε κάτι απ'την αρχή;

Οι Φυλακισμένοι

Τελικά οι μόνοι πραγματικοί φυλακισμένοι είναι οι θαμμένοι στα φυλακισμένα μνήματα.

Οι απαιτήσεις τους δεν γίνονται δεκτές. Δικαιώματα δεν αναγνωρίζονται.

Αν η θέα της Κύπρου που αφήσανε πίσω τους τους προκαλεί οισοφαγική παλινδρόμηση κανένας δεν νοιάζεται. Είναι φυλακισμένοι.

Κανένας αρμόδιος δεν κρίνει ότι κάτι τέτοιο είναι απάνθρωπο, οτι τους αξίζει μια καλύτερη θέα.

Είναι τελειωμένοι, μαντρωμένοι όλοι μαζί σε ένα μικρό αυλόγυρο της Λευκωσίας, με σπασμένα γυαλιά στην κορφή του τείχους που μας χωρίζει.

Αν Αυτοί θυμώνουν, κλαίνε, μετανιώνουν, κανένας δεν θα το μάθει, κανένας δεν νοιάζεται. Αν Αυτοί που πέθαναν για την ελευθερία μας πονούν βλέποντας την να βιάζεται από τα ίδια τα παιδιά της, κανένας μεγαλογιατρός δεν είναι 'θεράπων'.

Λεφτά δεν έχουν. Ούτε σπίτια ούτε οικόπεδα ούτε μετοχές. Μόνο την αξιοπρέπεια τους, την ελευθερία τους που τελικά τους σκότωσε. Δεν έγλειψαν, δεν πούλησαν, δεν πουλήθηκαν, δεν ανταμείφθηκαν, δεν είχαν μέσον. Αυτοί είναι οι φυλακισμένοι.

Φυλακιστηκαν εκει απο τους Αποικιοκρατες και κρατιουνται εκει απο τους Ραγιαδες.