Τι ωφείλουμε;

Η γενιά των τριάντα-κάτι, εμείς που μεγαλώσαμε στη μισή Κύπρο, πού στεκόμαστε; Πού είμαστε και που θέλουμε να φτάσουμε; Αν το μέλλον το δανειζόμαστε από τα παιδιά μας τι θέλουμε να τους αφήσουμε;

Θα είμαστε εμείς σε λίγα χρόνια που θα παίρνουμε παλιούς φίλους στο τηλέφωνο για να κανονίσουμε την κόρη ή το γιό μας στην κυβέρνηση, στην τράπεζα, στον ημικρατικό οργανισμό; Θα διοικούμε εμείς την Αστυνομία που τα βρίσκει με τους πατρόνους του εγκλήματος και δέρνει φοιτητές; Θα είμαστε εμείς οι διοικητες της Δημόσιας Υπηρεσίας πού παίρνει αντί να δίνει; Θα πουλήσουμε τα πάντα για την εξουσία;

Θα προσκυνούμε και εμείς τον (συνομήλικό μας) αρχιεπίσκοπο; Θα φταίει το ότι θα ζούμε σε μια μοιρασμένη πατρίδα; Θα συνομοτούν και τότε οι δυνατοί του πλανήτη εναντίων μας; Θα αγωνιζόμαστε ακόμη για μιά Λύση δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη;Θα φταίει η άτιμη η γεωγραφική μας θέση, γέφυρα τριών ηπείρων; Θα είναι τα τρισέγγονα των προσφύγων πρόσφυγες;

Θα βρούμε το θάρρος να κοιτάξουμε την ιστορία στα μάτια; Θα διδάξουμε στα παιδιά μας οτι βολεύει εμάς, ή την αλήθεια;

Θα βρούμε το κουράγιο να χαλάσουμε τα κτίσματα των πατεράδων μας και να κτίσουμε κάτι απ'την αρχή;