Οι Φυλακισμένοι

Τελικά οι μόνοι πραγματικοί φυλακισμένοι είναι οι θαμμένοι στα φυλακισμένα μνήματα.

Οι απαιτήσεις τους δεν γίνονται δεκτές. Δικαιώματα δεν αναγνωρίζονται.

Αν η θέα της Κύπρου που αφήσανε πίσω τους τους προκαλεί οισοφαγική παλινδρόμηση κανένας δεν νοιάζεται. Είναι φυλακισμένοι.

Κανένας αρμόδιος δεν κρίνει ότι κάτι τέτοιο είναι απάνθρωπο, οτι τους αξίζει μια καλύτερη θέα.

Είναι τελειωμένοι, μαντρωμένοι όλοι μαζί σε ένα μικρό αυλόγυρο της Λευκωσίας, με σπασμένα γυαλιά στην κορφή του τείχους που μας χωρίζει.

Αν Αυτοί θυμώνουν, κλαίνε, μετανιώνουν, κανένας δεν θα το μάθει, κανένας δεν νοιάζεται. Αν Αυτοί που πέθαναν για την ελευθερία μας πονούν βλέποντας την να βιάζεται από τα ίδια τα παιδιά της, κανένας μεγαλογιατρός δεν είναι 'θεράπων'.

Λεφτά δεν έχουν. Ούτε σπίτια ούτε οικόπεδα ούτε μετοχές. Μόνο την αξιοπρέπεια τους, την ελευθερία τους που τελικά τους σκότωσε. Δεν έγλειψαν, δεν πούλησαν, δεν πουλήθηκαν, δεν ανταμείφθηκαν, δεν είχαν μέσον. Αυτοί είναι οι φυλακισμένοι.

Φυλακιστηκαν εκει απο τους Αποικιοκρατες και κρατιουνται εκει απο τους Ραγιαδες.