Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

Μισές αλήθειες.

Έκαναν και οι δικοί μας εθνικιστές εγκλήματα το '64 άκουσα τον υπυργό παιδείας να λέει χτές. Πρέπει πρώτα να συγχαρώ τον Υπουργό και την Κυβέρνηση μας για αυτό το πρώτο βήμα. Η μισή άλήθεια όμως δεν είναι και πολύ καλύτερη από το ψέμα. Το "μπορεί να φταίξαμεν τζιαι εμείς λλίον" δεν είναι και η κάθαρση. Ποιοί ήταν αυτά τα εθνικιστικά στοιχεία; Ποιοί ήταν αυτοί που εκτελούσαν γυναικόπαιδα; Δεν μπορεί να μείνουν για πάντα "κάποια εθνικιστικά στοιχεία". Πώς ήταν οργανωμένοι; Ποιοί έδιναν διαταγές και ποιοί εκτελούσαν; Τι σχέση είχαν αυτοί με την νόμιμη κυβέρνηση του τόπου και ποιοί πολιτικοί ή και κρατικοί αξιωματούχοι γνώριζαν ή και ενέκριναν αυτές τις πράξεις;

Αυτά που λέω βέβαια δεν αποτελούν αθώωση της άλλης πλευράς. "Το να είσαι θύμα δεν εξυπακούει και την αθωώτητά σου". Με αυτή την πρόταση (νομίζω του Γάλλου Celine)στο μυαλό μας πρέπει να αναζητήσουμε την αλήθεια της Κύπρου. Μόνο όταν δούμε τα δικά μας εγκλήματα και τιμωρήσουμε τους δικούς μας εγκληματίες θα μπορούμε με ειλικρίνεια να κοιτάξουμε τους απέναντι στα μάτια και να απαιτήσουμε το ίδιο.

Η αλήθεια για να έχει σημασία πρέπει να είναι ολόκληρη. Γιαυτό και εγώ θα σταματήσω τις υπεκφυγές. Οι Γεωρκάτζης, Παπαδόπουλος, Κόσιης, Κληρίδης είχαν τον έλεγχο συγκεκριμένων παραστρατιωτικών ομάδων; Έγιναν αυτά με τη γνώση ή και την οδηγία του Μακαρίου; Είχαν οι Λυσσαρίδης και Σαμψών στήσει τις δικές τους ομάδες; Ήταν ο Μακάριος ενήμερος; Το ΑΚΕΛ που είχε συμμαχήσει με τον Μακάριο για να πετύχει την συμμετοχή του στη βουλή είχε υπ'όψιν ολ'αυτά; Σε ποιό βαθμό ήταν η πολιτική του Μακαρίου υπεύθυνη για ότι συνέβη;

Κάποιοι βέβαια έχουν έτοιμη την απάντηση. Έκαναν όλοι αυτοί ότι απαιτούσαν οι περιστάσεις, οι Τούρκοι είχαν μηχανορραφήσει όλα αυτά προ καιρού και κάπως έπρεπε και εμείς να προστατεύσουμε τα δικά μας συμφέροντα. Αυτό μπορεί να στέκει. Ακόμη και αν είναι έτσι τα πράγματα όμως τα εγκλήματα πολέμου δεν παύουν να είναι εγκλήματα και να στιγματίζουν την Κύπρο. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι αδίστακτοι δολοφόνοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας (ίσως να παίρνουν και παχυλές συντάξεις) παριστάνοντας τους έντιμους πατριώτες.

5 σχόλια:

  1. βολικοί μύθοι, ακομα κουβεντιαζουμε για αυτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ ρε Παύλο είσαι με την εντύπωση ότι σε αυτή την ‘δημοκρατία’ της Μπανάνας θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ή ότι θα την παραδεχτούν ποτέ; Μύθοι λέει ο Νικόλας! Μύθοι... Μετά από 40 χρόνια ακόμα κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους, κάποιοι, και εμείς οι υπόλοιποι συνένοχοι με τη σιωπή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δε ξέρω αν θα μαθουμε ποτε.. αλλα αναρωτιέμαι καμια φορα, έχει σημασία να μαθουμε? τι θα καταφέρουμε ετσι? θα δαιμονοποιήσουμε κάποιους έτσι ώστε να ρίξουμε σ αυτους την ευθυνη και τελικα να ξεχασουμε παλι οτι ο εθνικισμος είναι το σαράκι που τρωει σιγα σιγα κάθε μοντερνο εθνος - κρατος? Δεν εχει σημασια ποιοι ηταν υπευθυνοι για τα τοτε.. σημασια εχει να σταματησουμε τη διαχυση εθνικιστικών ιδεων τωρα! για να μην ψαχνουμε πάλι υπέυθηνους αυριο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν εχεις αδικο φιλε, αλλα πρεπει και η αληθεια και η δικαιωσυνη να ληφθουν σοβαρα καποτε... Η επιλεκτικη μνημη και η ατιμωρησια των ενοχων θρεφουν κι αυτες τον εθνικισμο. Οι εθνικιστες αλλα και αυτοι που δεν εχουν αλλη ιδεολογια απο το Εγω θελουν να μας κανουν να πιστεψουμε οτι εμεις δεν φταιξαμε ποτε για τιποτε. 'Καποια εθνικιστικα στοιχεια σκοτωσαν καποιους καποτε'. 'Ο Αλανθαστος Εθναρχης εναντιων του Απολυτου Κακου'.
    Η αληθεια ειναι οτι ο μεσηλικας που απολαμβανει το σουβλακι του στο διπλανο τραπεζι η πνεει τα μενεα κατα των 'ενδοτικων που προσπαθουν να παραχαραξουν την ιστορια' μπορει να ειναι ενας στυγερος δολοφονος...
    Σημερα καποιος Τουρκος παραδεκτηκε οτι σκοτωσε 10 ελληνοκυπριους αιχμαλωτους το '74! Οι τυψεις λεει τον βασανιζουν απο τοτε. Ποσο πιο τραγικο, πιο αληθινο, πιο δυνατο γινεται το μυνημα οταν οι θυτες και τα θυματα γινονται ΠΡΟΣΩΠΑ και οχι γενικοτητες και συνθηματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή