Δέκα έξι ώρες και σαράντα τέσσερα λεπτά. Οι τελευταίες δύο ώρες και τριάντα έξι λεπτά μιά άνιση μάχη με τα βιολογικά πρέπει της ποταπής ανθρώπινης ύπαρξης. Με ένα άνανδρο και βίαιο κτύπημα που θα μπορούσε να ήταν και στη βάση του κρανίου ο Μορφέας κέρδισε τη μάχη και η Γιωργούλλα κατέρρευσε. Η πανοπλία ζωντάνεψε με ένα ξαφνικό σπασμό και αμέσως μετά κατερρευσε και αυτή με ένα εκκωφαντικό θόρυβο. Η Γιωργούλλα ξύπνησε αμέσως αλλά δεν μπορούσε να αποδράσει από το Μεγάλο Δωμάτιο φορώντας πενήντα κιλά χάλυβα και με το απαθή Ντουαίην να την κοιτάζει από ένα μέτρο απόσταση.
Εφτάμιση ώρες μετά.
-Μεταφερόμαστε αμέσως αγαπητοί ακροατές στο Λονδίνο από όπου η συνάδελφος Γιωργούλλα Ποφκαρμένου θα μας ενημερώσει για τα διαμοιβώμενα σε κλειστά δωμάτια του Φόρειν Όφεως. Διαμοιβώμενα μεταξύ ποιών άραγε; Γιωργούλλα σ'ακούμε.
-I'm afraid ms Pofkarmenou can not come to the telephone at this moment. Terribly sorry.
-Κάποιο λάθος έχει γίνει αγαπητοί ακροατές, ακούτε διαφημιστικά μυνήματα και επιστρέφουμε σε λίγο...
Ενώ οι ακροατές ενημερώνονται για την τιμή της κολοκόπιττας στου Ορφανίδη, ο Θεοκλής Ππίσσης φανερά ταραγμένος και δαγκώνοντας τα μουστάκια του κτυπά speed-dial 5 στο κινητό του.
-Παρακαλώ.
-Έλα εγώ είμαι. Επιάσαν την Γιωργούλλα.
-Επιάσαν την Γιωργούλλα;
-Έπια την τηλέφωνο εις τον αέραν τζιαι απάντησεν μου Εγγλέζος μπάτλερ!
-Επιάσαν την Γιωργούλλα!
-Ήντα μπου κάμνουμεν τωρά;
-...
-Άτε τζιαι είμαι στον αέραν!
-Πρέπει...μόνον αν... Πρέπει να ξυπνήσουμεν τον Πάμπον.
-Να ξυπνήσουμεν τον Πάμπον;
-Έ, να ξυπνήσουμεν τον Πάμπον!
Ο Πάμπος είχε να ξυπνήσει τόσο νωρίς από τον Ιανουάριο του '96 όταν τον πήρε τηλέφωνο ο Σημίτης για να βρεθεί μια λύση με τα Ίμια.
Ο Πάμπος θα ήταν ένας απλός ΟΥΚκάς αν δεν πάθαινε εκείνο το τραγικό ατύχημα την τελευταία μέρα της Διαολοεβδομάδας. Τότε, ο Στρατηγός Παταφλάς, ο Υπουργός και κάποιοι μυστηριώδης φοιτητές του ΑΤΙ πήραν στα χέρια τους την Ιστορία. Καθαρά κυπριακή τεχνολογία και πρώτες ύλες έφτιαξαν τον Πάμπο Β'...
Γαλάζια Έχιδνα 3
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τηλέφωνο χτυπούσε επίμονα αλλά δεν φαινόταν να του δίνει κανείς σημασία. Ο Πάμπος κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου στο εφηβικά ακατάστατο δωμάτιο με τις κιτρινισμένες και μισοσκισμένες αφίσες του Bob Marley και του Jim Morrison, μετά από τα κραιπαλιάσματα της προηγούμενης νύχτας που αισίως μεταφέρθηκαν μέχρι τις πρωινές ώρες.
Η κυρία Μερόπη, η μάνα του Πάμπου σηκώθηκε από την τηλεόραση που έπαιζε εκείνο το πρωινάδικο πρόγραμμα που έβλεπε με φανατισμό, βρίζοντας μέσα από τα δόντια της.
-Παρακαλώ;, είπε με συγκρατημένη ηρεμία.
Η πόρτα στο δωμάτιο του Πάμπου άνοιξε τρίζοντας…
-Πάμπο παιδί μου, γυρεύκουν σε στο τηλέφωνο…
-Α μανά! Είπα σου να μεν με ξυπνάς πριν τες 12, το τζιέρρατον μου! βόγκηξε ο Πάμπος ανακατωμένος μέσα στα σεντόνια που μόλις που έκρυβαν το λιγδιασμένο σώβρακο του.
-Γιε μου, εν ο… Δεσπότης…
Ο χρόνος dt είναι απείρως μεγαλύτερος από το χρόνο που χρειάστηκε ο Πάμπος να πεταχτεί σαν ελατήριο από το κρεβάτι, σαν να του έβαλαν κροταλία μέσα στα σεντόνια.
-Ε.., εμπρός Δέσποτα μου…
Ο Δεσπότης. Κρυφός highlander, ήταν δεν ήταν 1800 χρόνων. Στην Κύπρο είχε φτάσει μαζί με το Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο και ήταν ο στρατιώτης που εκτέλεσε το Ισάκιο Κομνηνό. Έκτοτε, και αφού ήρθε σε ρήξη με το Ριχάρδο-κάτι με κάτι ύποπτες νυχτερινές επισκέψεις στο αντίσκηνο της Βερεγγάριας, έμεινε στην Κύπρο την οποία υπηρέτησε από διάφορα πόστα, ορκισμένος εχθρός κάθε τι αγγλικού.
Στο Λονδίνο ψιλόβρεχε και ο καιρός ήταν μουντός, όπως άλλωστε αρμόζει στη σκοτεινή αυτή πόλη. Όχι πως μπορούσε να δει τη βροχή η Γιωργούλλα από το υπόγειο που την είχαν κλεισμένη κάπου στο Κένσιγκτον. Το κελί προσομοίαζε με ανησυχητικό τρόπο τα κελιά του London Dungeon ωστόσο οι πιτσιλιές από αίματα στους τοίχους καθώς και οι λογής ακαθαρσίες και ο περιστασιακός αρουραίος, ήταν μάλλον αυθεντικά. Η Γιωργούλλα κουρνιασμένη σε μια γωνιά άρχισε να ξυπνά από το λήθαργο που την είχαν ρίξει κάτι μυστηριώδη ψυχοφάρμακα. Ο Ντουαίην πηγαινοερχότανε έξω από το κελί, βηματίζοντας με το χαρακτηριστικό τρόπο των εγγλέζων butler...