Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Κυπραίοι.

Εκάθουνταν στη βεράντα τζιαί 'τρώαν χαλλούμιν με την παττίχαν. Που μες'την παρκονόπoρταν εθωρούσαν την τηλεόρασην που εκάθετουν πας'το σύνθετον μες τη σάλα.
Ειδήσεις. Τριάντα πέντε χρόνια από την εισβολή. Εδείχναν τζιείνα τα βίτεο τα μαυρόασπρα. Τα αεροπλάνα όπως τα σιαχίνια πουπάνω που τη Χώρα, αλεξιπτωτιστές, πόμπες. Γενέτζιες που κλαίσιν, μωρά που κλαίσιν, αιχμάλωτοι με τα σιέρκα πας τα ζινίσια. Τζιαι τζιείνη η φωτογραφία που έδειχνεν έναν σκοτωμένον να κρέμμεται ανάποδα που μες τα χαλάσματα.
Αθθυμήθηκεν τα. Την πυράν τζιαι τη σκόνη τζιαι τον πόλεμον τζιαι τον κόσμον να κλαίει. Αθθυμήθηκεν το χωρκόν του τζιαι την μάναν του. Αθθυμήθηκεν τη θάλασσαν τζιαι τα χταπόθκια τζιαι τον τζιύρην του να θερίζει, δρωμένος φούσκα. Έκαμεν να κλάψει μα εσφίχτηκεν τζιαι ίσια που εγεμώσαν νάκκον τα μμάθκια του.
Ετελειώσαν τα βίτεο τζιαι αρκέψαν οι δηλώσεις των πολιτικών.
- Εν καλή η παττίχα μας πόψε α;
- Με τούν'τα νερά φέτη εγινήκαν μέλιν οι παττίσιες!

4 σχόλια:

  1. Aυτή είναι η απάντηση που δίνεις στο Διάσπορο σχετικά με την ταυτότητα?
    Εν να κρατήσω τη δική μου εκείνη που είχα πριν 32 χρόνια που έφυα που την Κύπρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το μόνο που μπορώ να πω (επειδή εν τα καταφέρνω να γράψω τζείνα που θέλω) είναι ότι τούτη εν η επιφάνεια τζαι που κάτω εσιει πολλύ βάθος. Τρεις σιηλλιάες χρόνια βάθος. Ο κυπραίος εν ο ultimate survivor. Ο χαμολιός της ιστορίας. Άλλαξεν πολλά χρώματα τζαι πάντα βρίσκει to κατάλληλον για κάθε εποχή και περιβάλλον. Πουκάτω όμως, πίσω που το επιδερμικό καμουφλάζ, άμαν μισοκλείσεις τα μμάθκια σου τζαι συγκεντρωθείς, θωρείς τον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τζιε εγιώ να θωρώ την παλιοσημαίαν που λαμπυρίζει όπως την ταπέλλαν του καπαρέ καρτζίν μου κάθε νύχταν, να θωρώ την περίκλειστιν πόλη να κλαίει τζιε να μου φωνάζει ελάτε, να θωρώ το πέντε μίλι τζιε να λαλώ πουμέσα μου εγίνεται να μπήκαν οι τούρτζοι που δαμέ...
    Υστέρα, την νύχταν να ακούω που την τηλεόρασην τες ατέλειωτες πατριωτικές μαλακίες που ξαπολά ο κάθε Ττομής βου, οι ΕΥΡΟΚΟτάες, οι εθνικιστοΕΔΕΚκίτες, οι καρεκλοκενταυροΔΗΚΟικοί τζιε οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ εθνικιστές τζιε τα λεβεντόπαιδα της Χρυσής Αυγής τζιε του τάχα μου Πατριωτικού Μετώπου, νευριάζω, γίνουμε σσύλος, λαλώ ρε γαμώ την τύχη μου τούτοι ούλλοι οι καιροσκόποι βαστούν την Κύπρο μου δημμένην στα κόλπα τους για να συντηρούν τι; Το να υπάρχουν... εν πα να...

    Να χαρείτε ότι αγαπάτε όσοι είσαστεν νούσιμοι ακόμα, έβρετε τα μεταξύ σας τζιε σώστε ότι έμεινεν αμμέν αρκίσαμεν ήδη πάρα πολλά...
    Παρακαλώ σας...
    ΘΕΛΩ την Κύπρο μου σωστήν...

    Μιχάλης Ολύμπιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή