Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Ο Ιησούς, ο Χρυσόστομος και τα λεφτά μου.

Μτθ στ' 21
οπου γάρ εστιν ο θησαυρός σου, εκει εσται και η καρδία σου.

Μτθ κα 12-13
Και εισηλθεν Ιησους εις το ιερόν, και εξέβαλεν πάντας τους πωλουντας και αγοράζοντας εν τω ιερω, και τας τραπέζας των κολλυβιστων κατέστρεψεν και τας καθέδρας των πωλούντων τας περιστεράς,
και λέγει αυτοις, Γέγραπται, Ο οικός μου οικος προσευχης κληθήσεται, υμεις δε αυτον ποιειτε σπήλαιον ληστων.

Μτθ κβ 17-21
ειπε ουν ημιν τί σοι δοκει. εξεστιν δουναι κηνσον Καίσαρι η ου;
γνους δε ο Ιησους την πονηρίαν αυτων ειπεν, Τί με πειράζετε, υποκριταί;
επιδείξατέ μοι το νόμισμα του κήνσου. οι δε προσήνεγκαν αυτω δηνάριον.
και λέγει αυτοις, Τίνος η εικων αυτη και η επιγραφή;
λέγουσιν αυτω, Καίσαρος. τότε λέγει αυτοις, Απόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του θεου τω θεω.

Επιστολή Ιακώβου ε 1-4
Αγε νυν οι πλούσιοι, κλαύσατε ολολύζοντες επι ταις ταλαιπωρίαις υμων ταις επερχομέναις.
ο πλουτος υμων σέσηπεν και τα ιμάτια υμων σητόβρωτα γέγονεν,
ο χρυσος υμων και ο αργυρος κατίωται, και ο ιος αυτων εις μαρτύριον υμιν εσται και φάγεται τας σάρκας υμων ως πυρ. εθησαυρίσατε εν εσχάταις ημέραις.
ιδου ο μισθος των εργατων των αμησάντων τας χώρας υμων ο απεστερημένος αφ' υμων κράζει, και αι βοαι των θερισάντων εις τα ωτα κυρίου Σαβαωθ εισεληλύθασιν.


Ο Χριστός λοιπόν ξεκαθαρίζει ότι το χρήμα είναι ένας από σιγουρότερους τρόπους να μείνεις μακριά από τον Θεό. Ο Ιάκωβος γίνεται λίγο πιό γραφικός στην περιγραφή του (μου θυμίζει και λίγο από Ζαπατίστας). Δεν καταδικάζει το ίδιο το χρήμα αλλά το τοποθετεί με πολύ ξεκάθαρο τρόπο στην κοσμική σφαίρα και όχι την πνευματική. Καταδικάζει απερίφραστα τις συναλλαγές στο ναό και αφήνει την οικονομική πολιτική στο κράτος.
Περνά τρία χρόνια κυρήσσωντας την φτώχεια, την ταπεινότητα και την αγάπη. Καταδικάζει και εκνευρίζει τους Γραμματείς και τους Φαρισσαίους. Ποιοί ήταν αυτοί; Ο κλήρος και οι πολιτικοί της εποχής του βέβαια. Για τον βάρβαρο κατακτητή της πατρίδας του ούτε κουβέντα.
Ο κλήρος και οι πολιτικοί τον δολοφονούν με το χέρι του Κατακτητή.

Τα χρήματα που διαχειρίζεται η Εκκλησία ανήκουν σε εμένα και σε όλους τους ορθόδοξους χριστιανούς της Κύπρου. Η Εκκλησία δεν είναι ούτε οι ναοί ούτε ο κλήρος αλλά το σύνολο των χριστιανών, ακόμη και αυτών που έχουν πεθάνει. Είναι ιστορική αλήθεια ότι η περιουσία της εκκλησίας είναι τόσο μεγάλη γιατί από ανάγκη οι πρόγονοι μας επί τουρκοκρατίας "δώριζαν" την γη τους στην εκκλησία για να γλυτώσουν από την υπερβολική φορολογία.
Ο Αρχιεπίσκοπος έχει την ηθική υποχρέωση να ξοδεύει τα χρήματά μου με απόλυτη διαφάνεια και προς πολύ συγκεκριμένους σκοπούς.

Απαιτώ από την Κυπριακή Δημοκρατία να προστατεύσει την περιουσία της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας και να διασφαλίσει δίκαιο, διαφανή, ελεγχόμενο και νόμιμο τρόπο διαχείρισής της από τον Κλήρο.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου