Το καύσιμο της κοινωνίας μας είναι κατά τη γνώμη μου το τσιέκκι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι μισθοί, τα επιδόματα, οι προσφρές του δημοσίου και πέρα και πάνω απ'όλα τα τσιέκκια της σύνταξης.
Για πενήντα χρόνια τώρα τα μαγικά αυτά χαρτάκια οι τράπεζες τα εξαργυρώνουν σαν μετρητά. Όσο και αν τα χαρτάκια πολλαπλασιάζονταν τα τελευταία 50 χρόνια δεν σταμάτησαν ποτέ να είναι τόσο φερέγγυα όσο και τα μετρητά. Ήταν και είναι κινητήριος δύναμη του λιανικού εμπορίου αφού ότι και να συμβεί χιλιάδες τέτοια χαρτάκια διανέμονται στο παζάρι κάθε μήνα.
Ήταν και είναι όμως και η κινητήρια δύναμη της πολιτικής ζωής στη χώρα μας. Το όνειρο του κάθε ψηφοφόρου, το συνάλλαγμα του κάθε κυβερνώντος σωτήρα, το Ποτοσί του κάθε φιλόδοξου πολιτικού ή δημόσιου υπαλλήλου. Η διαφθορά στην Κύπρο δεν διεκπαιραιώνεται με μετρητά ή μετοχές ή οτιδήποτε άλλο αλλά με επιταγές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βολικό είναι άλλωστε.
Αρχίζει να γίνεται ξεκάθαρο πια ότι στον όχι και τόσο μακρινό ορίζοντα οι επιταγές της ΚΔ δεν θα αξίζουν πια το ποσό που θα αναγράφεται.
Αυτή θα είναι η μέρα που θα συνειδητοποιήσουμε ότι η διχοτόμηση δεν είναι λύση.
Ε, να τα κουντήσουμεν ούλλα παρα τζιει τότε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά, λογικόν!
"Εννα το κουντούμεν πάρατζιει ώσπου να ππέσει"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθθυμάσαι;