Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Wiki-ταξική κοινωνία.

Εκτός από τον ιδεολογικό διπολισμό και φανατισμό που αγκάλιασε την Κύπρο από τις 11/7 ατιλαμβάνομαι ότι δημιουργείται διχόνοια και στην αρένα των οικονομικών και εργασιακών. Τα δυο στρατόπεδα στο οικονομικό/εργασιακό πεδίο δεν ταυτίζονται με αυτά στο ιδεολογικό. Σε πολλές συζητήσεις, προσωπικές και διαδικτυακές βλέπω διαφωνίες και παρεξηγήσεις που έχουν να κάνουν με εργασιακά δικαιώματα και κυρίως με τα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων του δημοσίου.
Αντιλαμβάνομαι την θέση των συνδικαλιστών φίλων και έχω μάθει αρκετά από το μπλόγκ του Γρηγόρη αλλά μου φαίνεται ότι τελικά δεν έχουμε όλοι μπροστά μας μια κοινή εικόνα για το τι συμβαίνει.
Θα αναπτύξω για λίγο μια δική μου θεώρηση της κοινωνικής διαστρωμάτωσης στην Κύπρο ελπίζοντας ότι θα μπορεί να γίνει ένα κοινό πλάισιο συζήτησης.
Παρακαλώ τους αναγνώστες να διορθώσουν λάθη και να προσθέσουν τις δικές τους ιδέες στα σχόλια.

Πάνω-πάνω, στον αφρό βάζω τρία είδη ανθρώπων και οργανισμών: Την εκκλησία, τους πολιτικούς άρχοντες και άτομα ή οργανισμούς με πολύ μεγάλα κεφάλαια όπως είναι οι τράπεζες. Δεν μπορώ να πω αν υπάρχει ιεραρχία μεταξύ αυτών. Υπολογίζω ότι υπάρχει μια δυναμική σχέση μεταξύ τους που θα πρέπει να ερευνηθεί.

Στο δεύτερο διάστρωμα βάζω τους οικονομικά ανεξάρτητους. Αυτούς δηλαδή που δεν έχουν στεγαστικά δάνεια τα οποία θα πληρώνουν για σχεδόν ολόκληρη την παραγωγική τους ζωή, που δεν εξαρτώνται από δάνεια για να ζήσουν και αυτούς που έχουν λογαριασμούς με καταθέσεις και όχι παρατράβηγμα. Αυτοί δεν είναι οι αφέντες ούτε οι πλούσιοι Βικτωριανοί κεφαλαιοκράτες, είναι άνθρωποι που πληρώνωνται καλά στις δουλειές τους, που κληρονόμησαν περιουσίες ή καριέρες ή που απλά βρήκαν προίκα και μια μικρομεσαία δουλειά.

Το τρίτο διάστρωμα αποτελείται από τους σκλάβους των τραπεζών. Συμπολίτες μας χωρίς περιουσία ή με περιουσία η οποία είναι υποθηκευμένη σε τραμεζικό οργανισμό, πρόσφυγες. Έχουν ελπίδα όσο οι τράπεζες και τα συνεργατικά μπορούν να συνεχίζουν να τους δανείζουν. Αυτή η τάξη είναι τεράστια και έγινε τόσο μεγάλη σαν αποτέλεσμα του φιάσκου του χρηματιστηρίου αλλά και των κοινωνικών συνθηκών στη χώρα από το '74 και μετά.

Το τέταρτο διάστρωμα είναι οι σκλάβοι των Κυπρίων. Οι μετανάστες, οι οκιακές βοηθοί και οι εργάτριες του σεξ.

Υπάρχει κατά τη γνώμη μου και ένας πέμπτος διαχωρισμός που θα ονόμαζα οριζόντιο. Τα διαστρώματα 2 και 3 θα μπορούσαν να διαχωριστούν σε Δημοσίους Υπαλλήλους και Λοιπούς.
Οι Δ.Υ. έχουν προνόμια που οι Λοιποί είτε δεν έχουν είτε έχουν μερικώς. Τρία είναι τα κυριότερα:
1) Οι Δ.Υ. έχουν ψηλότερες συντάξεις ενώ δεν συνεισφέρουν στο ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων.
2) Οι Δ.Υ. έχουν πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
3) Οι Δ.Υ. έχουν ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ.
Από αυτά μόνο το 2) θα χαρακτήριζα ως εργασιακό κεκτημένο. Τα άλλα δύο είναι απλά κοινωνικές αδικίες που προέκυψαν μέσα από το αισχρό πολιτικό σύστημα που φτιάχτηκε τις 2 πρώτες δεκαετίες ύπαρξης της Κ.Δ. και προσωπικά αρνούμαι να δω μέσα από το πρίσμα των εργασιακών δικαιωμάτων.

6 σχόλια:

  1. Σχετικά με το προνόμιο 1 των Δ.Υ. μπορώ να πω μετα βεβαιότητας - τουλάχιστον οι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης- συνεισφέρουν στο Τ.Κ.Α. Σαν Δ.Υ. ένιωσα την ανάγκη να το αναφέρω! :)
    Melanie

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν νομίζω ότι είναι σώνει και καλά "προνόμια" όσα αναφέρεις φίλε. Το 1ο σημείο φαίνεται να μπαίνει σε ρύθμιση.
    Όλοι έπρεπε να έχουν πλήρη ιατροφαρμακευτική με ανάλογη διάθεση από τους εργοδότες τους να συνεισφέρουν...
    Η μονιμότητα είναι άγραφος νόμος...οι νόμοι και οι κανονισμοί δεν εφαρμόζονται στο θέμα της αξιολόγησης των Δ/Υ.

    Ξέρεις μήπως και πόσο ποσοστό συνεισφέρουν οι Δ/Υ στους εισπρακτέους φόρους σε σχέση για παράδειγμα με τους αυτοεργοδοτούμενους ή τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες;

    Ποια άλλη κατηγορία ας πούμε συνεισφέρει τα ποσά που κόβονται από τις μισθοδοσίες των δημοσίων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το θέμα της μονιμότητας οπωσδήποτε επιτρέπει πολλές "αυθαιρεσίες" στο χώρο των δημοσίων.

    Στην αντίπερα όχθη, το θέμα της επισφάλειας στον ιδιωτικό τομέα, επιφέρει εξίσου καταστροφικές "αυθαιρεσίες". Πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές.

    μεν πληρώσεις καςh ελάλε σου η τράπεζα πριν πέντε χρόνια. πιάε δάνειο, συμφέρει σου! βούρα τωρά!
    μεν τα δηλώνεις τα λεφτά ελάλε σου ο εργοδότης της δεύτερης δουλειάς, εν μας συμφέρει.μαύρα λεφτά γεμάτη η αγορά. βούρα τωρά!
    άνοιξε τζαι εσύ μια σχολή μπαλέτου. δέκα σχολές μπαλέτου κάθε γειτονιά. μια μια κλείουν. βούρα τωρά!
    μα εν να ζούμεν στα 100 τετραγωνικά; θέλω 250. βούρα τωρά!

    βούρα, γιατί εν έσιεις μονιμότητα έστω τζαι με μειωμένο μισθό.

    να άρουμε την μονιμότητα να μεν έσιει εργασιακή ασφάλεια κανένας; τούτον εν λύση;ή εν δίκαιο; για ποιόν εν δίκαιο; για μένα που εν να λαλώ πως είμασεν ούλλοι με το άγχος, α, οκ, τούτον εν δίκαιο τζαι καλά;

    η διχόνοια τζαι το δίπολο για τα οικονομικά, ποιές που τες 5 κατηγορίες που εξέθεσες εκφράζει σε κάθε πλευρά τουτου του διπόλου κατά τη γνώμη σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Μέλανη
    Ευχαριστώ για την διόρθωση.
    @Νέος
    Το θέμα "προνόμια" συνέχισα να το το σκέφτομαι από χτες και κατέληξα στο εξής: Μπορούμε να ξεχωρίσουμε σε αυτά που έπρεπε να απολαμβάνουν όλοι οι εργαζόμενοι και σε αυτά που δεν θα ήταν δυνατό να απολαμβάνουν όλοι, δηλαδή τις ανισότητες. Πράγματι η ιατροφαρμακευτική κάλυψη για όλους, ακόμα και για τους μετανάστες θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο δικαίωμα σε μια πλούσια χώρα που κομπάζει για τον πολιτισμό της. Η συνεισφορά στο ΤΚΑ δεν μπορεί να διαφέρει από πολιτη σε πολίτη εκτος και αν συζητούμε σε ηθικό πλαίσιο που δεν γνωρίζω ενώ η μονιμότητα δεν θα ήταν δυνατό να επεκταθεί σε όλους χωρίς την εφεύρεση πρώτα ενός άλλου οικονομικού μοντέλου.
    Για την φορολογία δεν διαφωνώ μαζί σου η δημοκρατία έχει υποχρέωση να συλλέξει τους φόρους από όλους με την ίδια αποτελεσματικότητα.

    @Δις
    Βλέπω πρώτα ένα πρόβλημα τεχνικό, δηλαδή πόσα χρήματα υπάρχουν και πως είναι κατανεμημένα. Οι κρατούντες και οι επιτήδιοι κατάφεραν το 99-01 να δημιουργήσουν την κατηγορία 3. υπάρχει όμως και πρόβλημα κοινωνικό ή αν προτιμάς ηθικό: Η κατ 3 σχεδόν μαζοχιστικά επιζητούσε την εκμετάλλευση από την κατ 1 και συνεχίζει να το κάνει... Είναι τελικά ζήτημα παιδείας;
    Λέω ναι να άρουμε την μονιμότητα, εκτός αν η πολιτεία μπορεί να προσφέρει ικανοποιητικό δίκτυ ασφαλείας στους υπόλοιπους.
    Τη διχόνοια την βλέπω σε όλες της κατηγορίες. Η μόνη ταξική διχόνοια που είνα ξεκάθαρη είναι ίσως αυτή της πρώτης και της τελευταίας σε σχέση με τις άλλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να διορθώσω λίγο. Οι κατηγορίες είναι 4 όχι 5. Η κατηγορία Δ.Υ. είναι συμμετρικά κατανεμημένη στις πρώτες 3.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Συμπολίτες μας χωρίς περιουσία ή με περιουσία η οποία είναι υποθηκευμένη σε τραμεζικό οργανισμό, πρόσφυγες." Όσοι πρόσφυγες ξέρω εγώ δεν εμπίπτουν πλέον σε αυτή την κατηγορία....

    ΑπάντησηΔιαγραφή