Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

ΟΧΙ στο ΝΑΙ

Μόλις πέρασα από το προεδρικό. Οι αγανακτισμένοι/αφυπνισμένοι κάνουν απεργία πείνας.
Σημαίες της Ελλάδας, της Ισπανίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Πλακάτ με πολλά ΟΧΙ.
ΟΧΙ στο ρουσφέτι.
ΟΧΙ στην αδικία.
ΟΧΙ στην διαφθορά.
ΟΧΙ στο ΝΑΙ!

Προσπαθώ να το αναλύσω με κάποιον τρόπο. Να βρω ποιες συνάψεις ποιανού εγκεφάλου μπορούν να συνδέσουν την διαμαρτυρία των αγανακτισμένων με το Σχέδιο Αννάν, που κολλά τελοσπάντων.
Καταλήγω μόνο σε μια δική μου άρνηση, σε ένα δικό μου ΟΧΙ.

ΟΧΙ στην ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ.



19 σχόλια:

  1. Μα σε τελική ανάλυση, ο στόχος είναι το ΟΧΙ στο ΝΑΙ. Εκεί αποσκοπεί όλη η "κυπριακή αγανάκτιση".
    Η γενικότερη έχει στόχο ξεκάθαρα την αστική δημοκρατία όπως την έχουμε βιώσει και στρώνει τον δρόμο στον εκφασισμό της εξουσίας αλλά και της κοινωνίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νέε,
    Δεν αποσκοπεί ούτε και έχει κάποιο στόχο. Η κυπριακή αγανάκτιση είναι απλά ηλίθια. Έτσι δουλεύει η ηλιθιότητα, άσκοπα και άστοχα. Το ότι στρώνει τον δρόμο στον φασισμό είναι αλήθεια αλλά αυτό δεν το κάνει συνειδητά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ακομα να χαπαρισεις?

    Συνεχισε τον υπνο. Βαλε την ταπελα ηλιθιοτητα τζιαι τζιημηθου ανενοιας.

    Ακου τον νεο, καταλαβει νακκον παραπανω που σενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και κάτι άλλο. Νόμιζα ότι ο Μαρξισμός είχε βάλει στόχο την αστική δημοκρατία. Η δεύτερη σου πρόταση με κάνει να πιστεύω ότι για τους Μαρξιστές η αστική δημοκρατία δουλεύει μια χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έν τζιμούμαι άνεννοιας ανώνυμε.
    Καταλάβω πολλά καλά ότι πιο επικίνδυνο πράμα που την ηλιθιότητα τζιαι την ανωνυμότητα εν έσιει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Aν εβαλα ονομα γιαννης ενθα ημουν ανωνυμος?

    Ανενοιας μεινε οτι δεν εχουν σκοπο. Καλα ναχαμεν 12 του Ιουλη να πω ενταξει, επερασαν 3,5 μηνες τζιαι ακομα να παρεις?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πε μου εσύ να πάρω. Ξεκάθαρα τζιαι ξικοκκαλισμένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο σκοπος ειναι η απορριψη της ΔΔΟ, της ομοσπονδιας, τη λυσης.

    Εδραιωση της διχοτομησης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παύλο, επροσπάθησα, ίσως ανεπιτυχώς, να επιχειρηματολογήσω σε πολλές ευκαιρίες που μου δόθηκαν, ότι η υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας εν αναπόφευκτη για τους δημοκρατικούς πολίτες.
    Είναι δηλαδή το μη χείρον, η υπεράσπιση των θεσμών.
    Τζιαι το 71-74 αυτό έκαμε η αριστερά, τζι ας είχε πολλά πιο λίγα «να παίρνει» που το σύστημα γενικότερα.
    Πόσο μάλλον τωρά που τούτον ακριβώς το πολιτικό σύστημα της επέτρεψε –παρά τες δεκαετίες αποκλεισμού- να πιάσει το τιμόνι του!
    Προσέχω τες λέξεις μου.
    Η αστική-κοινοβουλευτική δημοκρατία μπορεί να θεωρηθεί υπό προϋποθέσεις ως στάδιον, αν το δούμε μαρξιστικά. Το ίδιο τζιαι η σοσιαλδημοκρατικές εφαρμογές (οι «ημικρατικοί», οι παροχές κλπ).
    Εξαρτάτε σε ποιο στάδιο πισκεύκεις ότι είμαστε. Αν είμαστε όντως στο στάδιο του παγκόσμιου εκφασισμού των κοινωνιών τζιαι της επιβολής ηγεσιών που τα πάνω τζιαι αναλόγως (ενώ την ίδια στιγμή για παράδειγμα μένει άθικτος ο στρατός, δυναμώνει η ακροδεξιά, η κερδοφορία πολλαπλασιάζεται κλπ) τότε ΝΑΙ, η αστική δημοκρατία όπως τη βιώνουμε τζιαι τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά συστήματα που εζήσαμε –παρόλες τες φανερές αδυναμίες τζιαι αδιέξοδά τους- εννά μας φαίνονται «ευλογίες» σε σχέση με τούτο που επιβάλλουν σιγά-σιγά.
    Εν σημαίνει πως όποιος κάμνει τούντην διαπίστωση/ εκτίμηση, ασπάζεται τα πολιτικοοικονομικά συστήματα τούτα τζιαι τα θεωρεί πανάκια.
    Εν πολλά φτηνό –ας μου επιτρέψεις- τούτο το επιχείρημα αν τζιαι το ακούω που πολλούς.
    Δηλαδή ποια έπρεπε να ήταν η αντίδραση των αριστερών στη χούντα του 67’; Εν ΟΚ ρε παιθκιά, απλά επεράσαμε που την «κοινοβουλευτική» χούντα στην στρατιωτική;
    Γιατί κάτι τέτοιον βλέπω να υπονοούν ορισμένοι συντρόφοι του γλυκού νερού μπροστά στες ελλαδικές (αλλά τζιαι τες δικές μας) συγκυρίες… τζιαι δεν εννοώ φυσικά εσένα φίλε.
    Συγνώμη για το σεντόνι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όχι στο Ναι είπαν και κάποιοι που πιστέφκουν στον Μαρξισμό, γιατί δεν ήταν υπέρ στην εξευρεση λύσης εκ μέρους των αστικών τάξεων που διαχειρίζονται τη λυση, αλλά ήταν υπέρ μια ομοσπονδίας εργατικών φορέων, κομμάτων, συνδικάτων, οργανώσεων κ.λ.π, και την επεξεργασία ενός προγράμματος λύσης βασισμένο στα συμφέροντα των εργαζομένων.

    Ήταν δλδ υπέρ μιας λύσης η οποία ταυτόχρονα μέσω ενός νέου συντάγματος θα ήταν στηριγμένη σε μια δικαιότερη κοινωνία.

    Το Όχι στο Ναι των κύπριων αγανακτισμένων δεν εν ενάντια στην αστική δημοκρατία. Εν υπέρ της. Εν ενάντια στο συγκεκριμένο στάδιο αστικής δημοκρατίας που εφτάσαμεν. Στο στάδιο δηλαδή που υπάρχει αρκετή "δημοκρατία" ωστε να επιτρέπεται σε ενα αριστερό κόμμα να είναι κυβέρνηση.

    Η επιθυμία να λογοκριθεί τζαι να απαγορευτεί τουτη η μορφή δημοκρατίας, περνά μέσα που το υποτιθέμενο συνθημα για "κατάργηση των κομμάτων" για εξυγίανση του πολιτικού συστήματος κ.λ.π.

    Το πραγματικό ζητούμενο είναι να περάσει στο ιστορικό μας dna ότι εν απαγορευτικό οποτεδήποτε ξανά ενας εκπροσωπος της αριστεράς να εν πρόεδρος. Να ταυτιστεί ο εκπρόσωπος της αριστεράς με ότι απεχθέστερο τζαι να φτάσει ο κυπριακός λαός στο σημειο να λαλεί "ότιδηποτε άλλον εν καλύττερο".

    Μετά τουτον το "οτιδήποτε άλλο" εν να εβρουν τροπο να το συγκεκριμενοποιήσουν μεταξύ τους. Είτε ο ένας θα ενι στο τιμόνι, είτε ο άλλος είτε ο παράλλος.

    Τούτον εν το βαθύτερο νόημα της λεγόμενης αγανάκτισης.

    Ακόμα τζαι το κυπριακό εν εργαλειακά που χρησιμοποιείται, γιατί έτυχε να εν το μόνο στο οποίο βρίσκουν κοινά συμφέροντα.

    Στα επιμέρους συμφέροντα υπάρχουν διαφορές αλλά τουτες οι διαφορές εν τονίζουνται ούτε συζητούνται.

    Θα συζητηθούν όταν επιτευχθεί ο κυρίος στόχος.
    Που είναι μια αστική δημοκρατία πλην το 32% του πληθυσμού της από τα αστικά του δικαιώματα.

    δηλαδή από τα δικαιώματα να τελεί σε ίση μοίρα από τους άλλους. όχι τυπικά αλλά ουσιαστικά.

    δηλαδή ως ισότιμα αξιο κομμάτι να διεκδικήσει ξανά συμμετοχή στη διακυβέρνηση.

    πρόκειται για μοίρασμα της πίττας. να την μοιραστούν πιο λλίοι.

    έτσι εξηγήται πως ξαφνικά ενας σοσιαλιστής της εδεκ εν πιο κοντα σε ένα γριβικό του δησυ.

    αποτελεί ηλιθιότητα, όπως κάθε συμμαχία που εν στηριγμένη σε τυφλούς τζαι ανεπεξέργαστους σκοπούς.

    γιατί τουτη η συμμαχία εν θα έσιει καμιά συνεχεια εκτός που την αστάθεια πανω στην οποία εκτίστηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το βάλλω τζιαι τούτο στη συζήτηση:

    Το σχέδιο "Εναντίον όλων των πολιτικών"...

    http://edoketora.blogspot.com/

    Βλέπω σε διάφορα πονηρά site να εξελίσσεται προσεκτικά η προσπαθεια να αλλάξει η εντύπωση για το τι έγινε χτές.

    Η καταδίκη της πολιτικής εξαθλίωσης του λαού και του ξεπουλήματος του τόπου θα πρέπει να "μεταφρασθεί" ύπουλα σε καταδίκη των πολιτικών κομμάτων, της "κομματοκρατίας" και όλων των πολιτικών όλων των πλευρών!

    Ήδη δεξιές εφημερίδες, αναλυτές τύπου Τσίμα, οικονομικά σάιτ προβάλουν τις ανεκδιήγητες απόψεις.

    Δε θα μου κάνει καθόλου εντύπωση να δούμε ακόμη και εκπροσώπους του ΣΕΒ ή και τραπεζίτες από Δευτέρα να συντάσσονται με το λαό που καταδίκασε το άχρηστο πολιτικό σύστημα και να ζητούν κυβέρνηση άξιων τεχνοκρατών. Καταδικάζοντας βέβαια παράλληλα και τις ακρότητες γενικά...

    Θα γίνουν σίγουρα και δημοσκοπήσεις που με συντριπτικά ποσοστά θα συμφωνούν με την "άποψη" αφού αυτοί που έχουν "σιχαθεί τους πολιτικούς" είναι οι ίδιοι οι ψηφοφόροι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ -δηλ. η πλειοψηφία- και που ακόμη δεν έχουν αποφασίσει να κάνουν το βήμα προς τα Αριστερά.

    Κι όμως παρά τα προβλήματα η λύση βρίσκεται χωρίς την παραμικρή αμφιβολία στα Αριστερά.

    Σχόλιο Stergios: Ο έρπων φασισμός πίσω από τέτοιες γενικόλογες καταδίκες της αστικής δημοκρατίας εκκολάπτεται. Δεν στοχεύει το αστικό καθεστώς που τον έχει ως εφεδρεία στα δύσκολα, αλλά στην Αριστερά και στην Εργατική τάξη. Γι αυτό δεν πρέπει ποτέ να μας διαφεύγει ότι η κρίση είναι ταξική και η λύση αριστερή. Όσο και αν αργεί δεν υπάρχει εναλλακτική….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Νέε και Δισδαιμόνα,
    Η υπεράσπιση της (αστικής) Δημοκρατίας είναι για μένα όλα όσα έχουμε να υπερασπιστούμε. Όλα όσα κερδίσαμε σαν λαός και όσα πρόκειται να κερδίσουμε ή να χάσουμε ήταν και θα είναι μέσα από τη Δημοκρατία μας.

    Δεν προσυπογράφω την μαρξιστική θεωρία και ως εκ τούτου δεν αντιλαμβανόμαστε την ιστορία με τον ίδιο τρόπο ούτε και τη συμβολή που έχουμε στη δημιουργία/πορεία της ιστορίας. (Γι'αυτό το επιχείρημα ακούστηκε κάπως φτηνό Νέε.)
    Στη δική μου αντίληψη η Ιστορία δεν έχει καμμία υποχρέωση να ακολουθήσει τις προβλέψεις του Μαρξ και το καθήκον των πολιτών είναι προς το κοινό καλό και όχι ως στρατιώτες σε ένα ταξικό πόλεμο τον οποίο επίσης δεν αντιλαμβάνομαι με τον δικό σας τρόπο. Αυτά απλά για να ξέρουμε που βρισκόμαστε και όχι για αντιπαράθεση.

    Με αυτά που έγραψε η Δις διαφωνώ κάθετα, ειδικά με την ιεράρχηση του Αστικού Πολέμου πάνω από την επανένωση της χώρας μας. Θα συμφωνήσω ότι μέρος του πληθυσμού και μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών και ολόκληρο το εκκλησιαστικό κατεστημένο θεωρεί ότι το ΑΚΕΛ δεν έχει δικαίωμα στην αρχηγία του κράτους αλλά το όλο σκεπτικό της μου φέρνει στο νου θεωρίες συνομωσίας. Οι ηλίθιοι που βρίσκονται τώρα έξω από το προεδρικό ΔΕΝ λειτουργούν με τέτοια ατζέντα, απλά είναι ώριμοι προς εκμετάλλευση από την ακροδεξιά.

    Ερχόμενος και στο δεύτερο σχόλιο του Νέου θα πρέπει να πω ότι σαν πολίτης αντιλαμβάνομαι και το ΑΚΕΛ σαν μέρος του συστήματος. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Από το 1960 που το ΑΚΕΛ στήριξε την κυβέρνηση του Μακαρίου για να μπεί στη βουλή μπήκε και στο σάπιο πολιτικό σύστημα. Να θυμίσω τα ημέηλ της γραμματέως του Άντρου, τον Μολέσκη, τον Παπασάββα τον φίλο του τότες τότε του Προέδρου, την παρουσία του ΑΚΕΛ σε τόσες κυβερνήσεις; Και μην ξεχνάτε ότι βγήκε στην εξουσία μετά από παζάρι με το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ όπου το Σχέδιο Αννάν και η επανένωση αποτσιμεντώθηκε για τα καλά και υπουργεία και προεδρίες διαμοιράστηκαν.
    Είναι εύκολο για όλους να πούμε "αυτά δεν αφορούν εμάς, τους δικούς μας. Εμείς εξ'άλλου είμαστε οι καλοί". Πρέπει πρώτα και αυστηρότερα να κρίνουμε τους δικούς μας για να διασφαλίσουμε ότι αντιπροσωπεύουν εμάς καιτις ψυχές μας και μετά να ταμπουρωθούμε στην άμυνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. η οπτική μου δεν εχει σχέση με καμιά θεωρία συνωμοσίας. θεωρώ επιπλέον ανεγκεφαλους όσους συνωμοσιολογούν.

    μεταφέρω, το κλιμα που επικρατεί στηριγμένη στα επιχειρηματα που χρησιμοποιήθηκαν για να επικρατήσει αυτό το κλίμα.

    είναι τραγελαφικο, το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμιά κριτική για τη λειτουργία του κράτους πέρα από την νεοφιλελευθερη που προάγει την ενίσχυση του στρατού και της εκκλησίας.

    φωνάζουν για λειτουργία του κράτους αφήνοντας εξω του βασικούς πυλώνες του. οι βασικοί πυλώνες δεν είναι τα κόμματα. πισω απο τα κόμματα υπάρχουν ισχυρότερες δυνάμεις.

    ως εκ τουτου πρεπει να διαχωριστεί τι σημαινει αστική δημοκρατία από το τι σημαίνει νεοφιλελευθερη δημοκρατία.

    εσύ υπερασπίζεσαι την πρώτη. οι ηλίθιοι την δευτερη.

    όσον αφορά τον μαρξισμό, είναι δημοκρατικό σου δικαίωμα να μην τον ασπάζεσαι.

    οι μαρξιστές δεν είναι θρησκευόμενοι. Ουτε ο Μαρξ ήταν προφήτης για να προφητευει μέλλοντα.

    Επιστήμονας θεωρητικό ήταν. Ο οποίος μέχρι στιγμής επαληθευεται σε μεγάλο βαθμό για τη ροή της ιστορίας.

    και ο οποίος κάποια στιγμή θα ξεπεραστει. ο μαρξισμός δεν είναι καμιά αιώνια θεωρία ή πίστη.

    και τελος, διαφωνώ κι εγώ κάθετα, ότι η αστική δημοκρατία είναι δίκαιη για όλους. είναι δίκαιη για τις ελάχιστες περιόδους ευμάρειας και ειρήνης που προσφέρει. ανα το παγκόσμιο. και εφόσον αναγκαζει άλλες κοινωνίες να ζουν σε συνθήκες προ-αστικές για να εξασφαλίσει εστω αυτό το ελάχιστο.

    θεωρώ την αταξική κοινωνία δικαιη για όλους και θεωρώ πως οι κοινωνικοι, παραγωγικοί, φυσικοί και ανθρώπινοι πόροι και δεσμοί δεν μπορούν παρά να μας οδηγήσουν μια μέρα σε αυτό το μοντέλο ζωής.

    βεβαια, ο μαρξισμός εν ενα ανοικτό ζητημα για όσους δεν εχουν αγκυλώσεις πολιτικές ή επιστημονικές. οποσδήποτε δε εσιει καμιά σχέση με την ιδέα καμιας στρατιωτικής ταγμένης μειοψηφίας όπως το τοποθετησες εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Άτε, να πως τζιαι τις τελευταίες μου κουβέντες τζιαι να μείνω ως δαμέ. Ευχαριστήθηκα την ανταλλαγή απόψεων πάντως.

    Το ΑΚΕΛ πότε εσυμμετείχε σε κυβερνήσεις Παύλο; Πότε εδιοριστήκαν αριστεροί στη δημόσια υπηρεσία; Που το 60; Όχι φυσικά. Πολλά-πολλά αργότερα.
    Τι ανταλλάγματα είσιεν η αριστερά για τη στήριξη του Μακαρίου ύστερα που το 63-64; Πως ακριβώς της καταλογίζονται ευθύνες για το στήσιμο τούντου κράτους (του εν πολλοίς γιωρκατζιηκού-γριβικού);

    Τούτον εν το κράτος της ΕΟΚΑ, με τον Βασιλείου κάτι επήεν επιφανειακά να γίνει αλλά το σύστημα αντέδρασε με 10 χρόνια ακρότητες.
    Σίγουρα, αντικειμενικά κοιτάζοντας τη σύγχρονη πολιτική μας ιστορία, η θεσμική αριστερά αλλά τζιαι το λαϊκό κίνημα της Κύπρου, έχουν τες λιγότερες ευθύνες για τες όποιες ανωμαλίες έσιει το πολιτικό μας σύστημα.
    Το τσουβάλιασμα όλων σε τούντην κριτική νομίζω πως εκτός που λανθασμένο διαλεκτικά εν τζιαι ύποπτο. Παραπέμπω στο ελλαδικό απόσπασμα που επισύναψα πιο πριν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τζι'εγώ ευχαριστήθηκα την κουβέντα φίλοι μου!

    Ναι, σίουρα οι ευθύνεσ του ΑΚΕΛ εν λιόττερες αλλά εν μπορεί να φκάλει τζιαι τον νούρον του τέλλεια πόξω έννεν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ο στρατός ήταν έναν απίστευτον χάσιμον χρόνου αλλά είσιεν τζιαι κάποιον χάζιν. Π.χ. όταν σε ερωτούσεν κάτι δυσάρεστον ο μονιμάς τζαι εφώναζες "ΟΧΙΙΙ!!" κάποτε απαντούσεν σαδιστικά το αμίμητης ευφυίας:

    " Οχιές τζιαι μαύρα φίθκια!".

    Δαμέ εθθυμήθηκα τζιαι την απάντηση στο "ΜΑΛΙΣΤΑΑ!!" που ήταν ακόμα πιο αστεία:

    "Μαλλιά κλωστρά του σιήστου κατείφκια"(!!).

    Σόρρυ για την απρέπειαν.

    Οπότε, σε ούλλα τα (τεκμηριωμένως τζιαι αποδεδειγμένως)ηλίθια φωναχτά ή/τζιαι σε πανώ ΟΧΙΙΙ! λαλούμεν "Οχιές τζιαι μαύρα φίθκια"!

    Σχόλιον επί κουβέντας της Dis:

    "θεωρώ την αταξική κοινωνία δικαιη για όλους και θεωρώ πως οι κοινωνικοι, παραγωγικοί, φυσικοί και ανθρώπινοι πόροι και δεσμοί δεν μπορούν παρά να μας οδηγήσουν μια μέρα σε αυτό το μοντέλο ζωής".

    Ουτοπικόν. Αν το "Selfish Gene" του Dawkins εν στοιχειωδώς κοντά στην αλήθκειαν τζιαι αν το έχω στοιχειωδώς καταλάβει, τα ίδια μας τα γονίδια εν εναντίον της "αταξικής κοινωνίας". Αλλά αν αλλάξουν σταδιακά τα γονίδια τζιαι ευνοήσουν την (κάτσε καρτέρα κάτι εκατομμυριάκια χρόνια)"φύσιν του αθρώπου", τότε εν άλλη υπόθεση.
    Βέβαια δαμέ μπορεί να έρτει ο φίλος μου ο osr τζιαι να μου βάλει σιέριν ότι εν μπαρούφες τούτα. Άκου "φύση του αθρώπου"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τόσον ουτοπικόν όσον η άλλη άκρα ονειρεύετε την ένωση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλώς τον Μιχάλη και τον Μπανανιστάνο (που αμέλησα να καλωσορίσω στην αρχή)!

    Το σημαντικότερο το είπε η Δισδαιμόνα:ο Μαρξισμός δεν είναι ούτε θρησκεία ούτε η απόλυτη παντιτινή αλήθεια. Εξελίσσεται και αλλάζει μαζί με την ιστορία.
    Το ίδιο και ο καπιταλισμός, που τώρα περνά μεγάλη κρίση. Οι κανόνες που τον διέπουν θα πρέπει να αλλάξουν και οι αλλαγές αυτές έχουν να πάρουν από την Μαρξιστική θεωρία. Η ανάλυση όμως τύπου "είναι χάλια ο καπιταλισμός άρα μοναδική λύση ο κομμουνισμός" είναι κατά την άποψή μου υπεραπλουστευμένες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή