http://vimeo.com/29401217
Αυτό το βίντεο* μου προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα.
Από τη μία μια μεγάλη απογοήτευση, κάνοντας την αναπόφευκτη σύγκριση με τη δική μου χώρα. Φαίνεται ότι σαν πολιτεία και σαν πολίτες βρισκόμαστε σε μακρινή και σκοτεινή απόσταση από τους Ολλανδούς εταίρους μας οι οποίοι πολέμησαν για το δικαίωμα της ασφαλούς μετακίνησης τους, πέτυχαν το μέγιστο αποτέλεσμα και τώρα προσπαθούν να εξαγάγουν το καλό που δημιούργησαν.
Εδώ δημιουργήσαμε το σύστημα ενοικίασης ποδηλάτων** αλλά αντί να το ζυγαρώσουμε με την αντίστοιχη υποδομή ερχόμαστε να κάνουμε παράνομη την ποδηλατοκίνηση στα πεζοδρόμια.
Από την άλλη η αισιοδοξία. Αν οι Ολλανδοί τα κατάφεραν γιατί όχι και εμείς; Τα περί "Κυπραίου" και λοιπές μοιρολατρικές ψευδοανθρωπολογικές μπούρδες δεν τις αποδέχομαι. Μια κοινωνία ανθρώπων είμαστε και στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε ή αν προτιμάτε "Κυπραίοι" είμαστε εγώ και εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο και όχι ο γάδαρος που παρκάρει στη θέση των αναπήρων.
Για την ικανότητα των Κυπρίων να δημιουργήσουν δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία. Την βλέπω καθημερινά (και την χαίρομαι και την χαίρομαι ακόμα περισσότερο όταν την βλέπω σε συμπολίτες μου που δουλεύουν στο δημόσιο: όταν παίρνω τηλέφωνο στο Γενικό Λογιστήριο και η Κ. με εξυπηρετεί σαν επαγγελματίας και όχι σαν χαραμοφάης και όταν η Χ. στην ΑΗΚ έχει άμεση απάντηση στην απορία μου).
Ο εχθρός δεν είναι ο "Κυπραίος" ούτε η νοοτροπία του, ούτε ο δημόσιος τομέας, ούτε η ημικατεχόμενη πατρίδα, ούτε και η σμπαραλιασμένη οικονομία.
Ο εχθρός είναι ο οχετός που λέγεται πολιτικά κόμματα.
Εχθρός είναι η ομάδα των λεχριτών που αντί για πολίτες βλέπουν κλάσματα ποσοστιαίων μονάδων,
που έχουν πνίξει την τοπική αυτοδιοίκηση μεταξύ των κωλομεριών που ονομάζουμε βουλευτικές και προεδρικές εκλογές. Των λεχριτών που θέλουν να βλέπουν την πόλη μίζερη για να αποδείξουν ότι ο δήμαρχος έπρεπε να ήταν δικός τους.
Αυτό που σαν πολίτες πρέπει να κάνουμε για την τοπική μας αυτοδιοίκηση δεν είναι να την ψηφίσουμε αλλά να την διεκδικήσουμε. Το πλαίσιο υπάρχει μέσα στην ΕΕ όπως και τα παραδείγματα και οι πρόθυμοι Ευρωπαίοι συμπολίτες.
*Μου φαίνεται ότι ο Blogger επιτρέπει upload μόνο από youtube. Ίσως να'ναι καιρός να αλλάξουμε πλατφόρμα γιατί η Google το'χει καβαλήσει για τα καλά το καλάμι.
** Κάτι που δεν μου καλοκάθεται με την προσπάθεια έιναι ο τρόπος πληρωμής. Πρέπει να έχεις πιστωτική από την οποία θα δεσμευτούν 150 ευρώ μέχρι την επιστροφή. Αν δεν έχεις πιστωτική που να έχει τα 150 τι γίνεται; Και γιατί μια τέτοια προσπάθεια θεωρεί δεδομένο ότι θα τους κλέψουμε τα ποδήλατα; Αφού θα βάλω την κάρτα ξέρετε ποιός είμαι άρα προς τι η εγγύηση;
...πατάς το πας το βίντεο τζιαι φκάλλει κώδικα Παύλε, ύστερα τα γνωστά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα παίζει το κανονικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζιαι οι Ευρωπαίοι από κάπου αρκέψαν. Με τον ίδιον τρόπον που δεν θωρείς μοιρολατρικά τες υπηρεσίες τους δημοσίους υπαλλήλους, πρέπει να δεις τζιαι τες προσπάθειες που εξεκινήσαν για οικολογικόν εκσυχρονισμόν. (για τους δημόσιους, εμέναν εντυπωσιάσαν με με την εξυπηρετικότηταν, την αποτελεσματικότηταν τζιαι την επιστημονικήν τους κατάρτισην οι υπάλληλοι της μετεορολογικής).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου πώ τρία παραδείγματα ελπιδοφόρων παραδειγμάτων σε σχέσην με τον οικολογικόν εκσυχρονισμόν:
Ενώ εξεκινήσαμεν εχτές, τα αιολικά τζιαι τα φωτοβολταϊκά πάρκα μεγάλης κλίμακας βλαστούν σαν τα μανιτάρκα. Η πόμπα στο Μαρί θα δεις ότι θα φέρει τζιαι κάτι καλόν.
Ενώ μέχρι πρόπερσυ ο καθένας έπρεπεν να πιάσει το αυτοκινητούιν του να πάρει το μωρόν σχολείον, η έννοια του σχολικού λεωφορείου, τζιαι μάλιστα δωρεάν, καλύφκει έναν τεράστιον αριθμόν μαθητών γλυτώνοντας την πόλην που τους ρύπους τζιαι το τράφικον στες σιειρόττερες ώρες.
Ενώ εξεκινήσαμεν που τον κυκλοφοριακόν μεσαίωναν, μέχρι πέρσυ δεν είχεν λεωφορείον ούτε καν που το αεροδρόμιον, εγίνην ένας ενιαίος σχεδιασμός των δημοσίων μεταφορών τζιαι στο πρώτον ήδη βήμαν μπορείς να γυρίσεις την Κύπρον ούλλην με 10 €. Σύφφωνα με το πρόγραμμαν, η ανάπτυξη θα είναι exponential. Παρά ούλλα τα προβλήματα, η επιτυχία εν πιο ψηλή που την αναμενόμενην.
Η Λευκωσία θα εν η πρώτη πόλη της Μεσογείου που θα έχει πράσινον κτίριον για δημαρχείον τζιαι θα εν ίσως το πρώτον χτίριον σε μεσογειακόν κλίμαν που να αποδεικνύει ότι σύχρονα κτίρια μεγάλης κλίμακας μπορούν να κτιστούν με προδιαγραφές passivhaus.
Θα έρτει τζιαι η ώρα των ποδηλατόδρομων. Το ότι εβάλαν ποδήλατα, διά στους ποδηλάτες έναν νέον βήμαν αγώνα για να τους κερδίσουν. Τζιαι οι Ευρωπαίοι ποδηλάτες αγωνιστήκαν για να κερδίσουν λλίον δημόσιον χώρον που τα αυτοκίνητα. Ο αγώνας εν δύσκολος τζιαι θέλει χρόνια επιμονής για να φέρει αποτέλεσμαν. Τζιαι οι Ολλανδοί ποδηλάτες εδρώσαν για να κερδίσουν τζιείνον που έχουν. Οι δέ υπόλοιποι Ευρωπαίοι, εν τζιαι εν πολλά καλλύττεροι που τους Κυπραίους.
Πολλά σωστά μιλάς Ασέρα, τα πράματα τζιυλούν μπροστά, κάπου με αργές τζιαι κάπου με γλήορες ταχύτητες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤούτον που εγώ θέλω να θίξω εν κυρίως το τελευταίον, δηλαδή ότι πρέπει να πολεμήσουμεν για τες πόλεις που θέλουμεν.
Η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να γινεί τούτον που λαλεί το όνομαν της τζιαι όι η τοπική κομματική διοίκηση. Δυστυχώς θωρούμεν τα κόμματα να έχουν τα δημαρχεία σαν ένα ακόμα στατιστικό στοιχείο για τον τζιαιρόν που εννα μετρούν τα ππούλια τους για τες προεδρικές τζιαι θωρώ τον κόσμον να τρώει το παραμύθι παντές τζι'εν εν που την Κύπρον...
Τουλάχιστον για τα τοπικά ας σταματήσουμεν να είμαστεν ππούλια!