Έτσι ξεσκίσαμε τη Δημοκρατία.

Ο δικαστής που αποδέχεται να δικάσει, και μάλιστα αυστηρότατα,  τον ένα εκ των υπόπτων επειδή η Βουλή των Ελλήνων (LOLΖ) ξέγραψε και την ισονομία.

Ο Διευθυντής του υπουργείου που αποδέχεται να δώσει την εργολαβία στον εκλεκτό του πολιτικού του προϊστάμενου.

Ο λειτουργός του υπουργείου που "χάνει" τον φάκελο της υπόθεσης που αφορά τον υπηλόβαθμο αξιωματούχο της Κάποιας Υπηρεσίας.

Ο Γενικός Εισαγγελέας που κάνει τα στραβά μάτια στις παρανομίες του φίλου του Προέδρου.

Ο βουλευτής που παίρνει τηλέφωνο για την προαγωγή του ψηφοφόρου.

Ο άλλος λειτουργός που λέει "βεβαίως κύριε δικαστή του Ανωτάτου" και βάζει τον φάκελο της υπόθεσης στην "ταχεία λωρίδα".

Ο πατέρας που ζητά χάρη από τον βουλευτή για το γιο του.

Ο επιχειρηματίας που παίρνει λεφτά κάτω από το τραπέζι για τη διαφήμιση του υποψηφίου.

Ο αντιστασιακός που γίνεται υπαστυνόμος.

Ο αγωνιστής που πήρε οικόπεδο.

Ο δημοσιογράφος που αυτολογοκρίθηκε.

Και ο δημοσιογράφος που δέχτηκε τη λογοκρισία.

Ο λογιστής που έκρυψε τα λεφτά.

Ο δικηγόρος που ενέγραψε την εταιρία.

Κανενός είδους δημοκρατία φιλελεύθερη, σοσιαλιστική, καπιταλιστική η κομμουνιστική δεν μπορεί να δουλέψει αν οι πολίτες της, ή τουλάχιστον η πλειοψηφία τους, δε διαθέτουν την ελάχιστη αυτοεκτίμηση, αξιοπρέπεια και ακεραιότητα χαρακτήρα. Όσο η συμπεριφορά των "άλλων" δικαιώνει τη δική μας και το ιδιωτικό μας συμφέρον υπερνικά το κοινό θα είμαστε καταδικασμένοι στη μιζέρια.

Η Λευκωσία αγναντεύει το μέλλον της.

Χαμογελαστοί κύριοι με σπορ κουστούμια περιπατούν τον Μακρύδρομο και σταματούν για τρούφα στο Χάρρικεϊν. Κοπέλλες με αφράτα μπούστα λιάζονται στο παγκάκι του Μανώλη και γλείφουν παγωτό τεράτσι. Οι δρόμοι πεντακάθαροι εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη. Κάποιοι Σουηδοί σχολιάζουν πως η Στοκχόλμη δεν έχει τόσα άνθη στα μπαλκόνια της ούτε τη Λαμπρή.

Στα μπούκικα πανηγύρια. Κέρδισε πάλι ο ΑΠΟΕΛ.  Ο Cartier στη Λεύκωνος κάνει χρυσές δουλειές.

Τα φιλιπινέζικα καραόκη έχουν σταματήσει, οι οικιακές βοηθοί μαζεύονται τις κυριακές στην Ανθούπολη, οι ρωσοπόντιοι έχουν βρει καλίτερες δουλειές στα κατεχόμενα.

Στα φυλάκια οι φαντάροι οπλοφορούν το πιο ρετρό Μ1 και στολές με το μουσταρδί της Λευκωσιατικής Φρουράς. Κάνουν τους Γερμανούς τουρίστες να καταριούνται τη στιγμή που γκρεμίσανε το δικό τους τείχος.

Η Χώρα βρεμένη.

Η Χώρα βρεμένη τζιαι τιτσίρα.Οι κάττοι της χωσμένοι μες σε κάτι γωνιές γεμάτες ποτσίαρα τζιαι ττενεκκούθκια. Άλουτη που την αρκήν, άμαν ιβρέξει ξημαρίζει τζιαι βρωμεί. Ξύλα, πλιθθάρκα, ψάρκα παστά τζιαι Μέρι Κρίστμας. Κοτζιάκαρη ένι μα εννεν με γιαγια με μάνα. Εν κορμίν που λιεί τζιαι στάσσει τζιαι χάνεται σιγά σιγά μες την γην. Κορμίν που ζωντανεύκει κάθε φοράν που τζιυλά η ξιμαρισιά μας μες στο αποχετευτικό.

"Εγιώ ειμί η άμπελος τζι'ας λαλούν ότι θέλουν οι Ρωμιοί."