Πριν να πετάξουμεν το Ευρώ τζιαι πριν να βουρήσουμεν να ξαναπούμεν όχι στο Σχέδιο Ανναν. Πριν να μολόσουμεν τες πισίνες μας τζιαι πριν να αρκέψουμεν να θρηνούμεν τζιείνους που λοαρκάζουμεν ότι εννα αυτοχτονήσουν...
Μπορεί να εν καλά να σκεφτούμεν τούτα:
- Την ταυτότηταν μας. Είμαστεν ευρωπαίοι; έχουμεν σχέσην τζιαι συνάφειαν με την Ευρώπην τζιαι την ιστορίαν τζιαι τον πολιτισμόν της;
-Την στρατηγική μας. Ασπαζούμαστε τες αρχές της ΕΕ; Εν καλή μόνον για να φωνάζουμεν κατά της Τουρκίας, να δανειζούμαστεν ριάλλια τζιαι να εισάγουμεν κοινοτικούς εργάτες; Εν καλή για να νιώθουμεν "κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο, πλήρες μέλος της ΕΕ" οξά έσιει τζιαι άλλην ουσίαν που μας ενδιαφέρει; Κάμνουν μας οι ευρωπαίοι για σύμμαχοι; Βρίσκουμεν καλλύττερους;
-Έχουμεν μια δικήν μας ιδέαν για το μέλλον της Ευρώπης; Ακούσετε την καμμιάν φοράν; Συμφωνούν οι εταίροι μας με τούτην την ιδέαν; Τουλάχιστον ασπαζούμαστεν καμιάν που τες υπάρχουσες ιδέες; Ποιάν; Η ιδέα του Ευρώ 2 ταχυτήτων κάμνει μας;
-Λαμβάνουμε μέρος στες αποφάσεις τζιαι στη λειτουργίαν της ΕΕ; Σε βαθμόν ικανοποιητικό για τα συμφέροντα μας τζιαι εποικοδομητικό για το σύνολο; Μπορούμεν παραπάνω ή είμαστεν καταδικασμένοι κομπάρσοι;
-Κόφτει μας το "σύνολο"; Μπορούμεν να δούμεν την Ευρώπην πίσω που την Μέρκελ;
-Τούτα ούλλα, ειδικά το τελευταίο, αντικατοπτρίζουνται μέσα στη δικήν μας πολιτείαν;
Εμπήκα δαμέ για να ανακοινώσω με περισσή περηφάνεια ότι μες το πορτοφόλι μου έχω χάρτινο δεκασέλινο. Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι αλλά με το χάρτενον εν ιμπόρει να σιήσεις την κκελέν της Μέρκελ.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ούτε οι Ευρωπαίοι είναι Ευρωπαίοι. Οι Γαλλοι εν Γαλλοι τζαι οι Σουηδοι εν Σουηδοί. Αν φύει μια χωρα που την Ε.Ε εν σημαινει πως εν θα θκιαβαζει για τον Γαλιλαίο τζαι τον Άινσταιν τζαι τον Ντα Βίντσι. Τζαι ότι εν να αρκεψει να θκιαβαζει για το Λάο Τσε τζαι τους Βράχμα μόνο. Κατακρίβειαν όπως εγινεν η Ε.Ε κανένας εν θα θκιαβαζει ουτε θα μετεχει σε κανενα "πολιτισμό".
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Ναι ασπαζουμαστεν τες αλλά ενι ξέρω αν τουτον εν καλό. Το ζητημα ενι να πουμεν ανοιχτα ποιες εν τουτες οι αρχες. Για την ωρα οι αρχες είναι να γινει μια ανταγωνιστική οικονομική υπερδύναμη απεναντι στις ΗΠΑ τζαι στην Ανατολή. Τα μνημόνια γι αυτον υπαρχουν. Γι αυτό αν θελουμεν να φωναζουμεν κατα της Τουρκίας εν ειμαι σίουρη πως το Ευρωκοινοβούλιο ειναι πλεον ο καταλληλος τοπος.
3. Ναι εχουμεν. Τζεινην που εχουν ουλλοι στην Ε.Ε. Έχουμε δηλαδη τες κυριαρχες απόψεις, τζεινες των χριστιανοδημοκρατων τζαι τζεινες των αριστερων. Κοπυ πέιστ. Χαϊριν ως τωρά δεν ειδε καμια χωρα που τες κυρίαρχες τουτες αποψεις. Το γιατι θα δουμεν εμεις, εν το εκαταλαβα...
4. Ναι λαμβανουμε τζαι η συμμετοχη μας εν δεσμευτική με ασφυκτικο τροπο για το μελλον μας. Διοτι η ψηφος εν ισοτιμη αλλα η δυναμη μας εν ελαχιστη στην περιπτωση αναγκης για αυτοπροστασία. Δηλαδη κομπαρσοι.
5. Ναι κόφτει μας. Όπως ακριβως μας κοφτουν τζαι τα άλλα "συνολα κρατών", διοτι εν οι μεταξυ τους ισορροπιες που θα κρινουν τι θα απογινουμεν εμεις. Γι αυτο πρεπει να μας κοφτει με ισες αποστασεις το που θα καταληξει τουτος ο οικονομικος διεθνης πολεμος τζαι ανταγωνισμός. Ειδάλλως να θυμούμαστεν πως στο σκακι πρωτα τρώεται το πιόνι τζαι μετα η Βασίλισσα τζαι ο Βασιλιάς....τζαι πως αν μείνουμε στην Ε.Ε εμεις θα ειμαστε ή μαλλον ήδη ειμαστεν το πιόνι που εφαήθηκεν στο παιχνιδι.
Άτε να δούμεν αν θα ξιπαιξουμεν καμιαν φοραν...
Καλώς την!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω στο πρώτο σημείο είσαι παντελώς εκτός θέματος. Μιλώ για την συνείδηση μας τζιαι την ταυτότηταν μας ως κοινωνία. Που τοποθετούμεν την χώρα μας πολιτισμικά τζιαι όι αν θκιαβάζουμεν για τους ευρωπαίους. Ο Λάο Τσε δεν επηρέασεν την ιστορίαν τζιαι την ανάπτυξην της κυπριακής ταυτότητας όσον ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός ή ο Ζαν Μονέ.
Ναι η Ευρώπη δεν είναι πλέον το κέντρο του κόσμου τζιαι εννα πρέπει να παλάιψει πολλά σκληρά για να έσιει την ευμάρεια που εν μαθημένη τζιαι τες κοινωνικές παροχές που διά ή που τουλάχιστον διούν κάποιες χώρες. Δεν πρόκειται να το πετύχει διαιρεμένη. Η πολιτική της Μέρκελ όπως τζιαι το "ξιπαίζω" διχάζουν τζιαι τελικά ελαχιστοποιούν τες πιθανότητες της Ευρώπης να ανακάμψει.
Ναι φιλενάδα είδαμεν χαϊριν που τούτες τες απόψεις. Η ΕΕ έννεν κάτι που εστήθηκεν προχτές. Το κοινοτικό κεκτημένο δεν εν παίξε-γέλασε.
Μεν ξεχνάς ότι εν εθελοντικά που εμπήκαμε τζιαι στην ΕΕ τζιαι στο Ευρώ τζιαι ότι η βαρύτητα της ψήφου μας συνεχίζει να εν κατά πολύ μεγαλύτερη που το μέγεθος μας. Σκέφτου ότι εν εκαταφέραμεν να επηρεάσουμεν κανέναν άλλον αρκετά για να μας πέψει κοντέινερ γεμάτα με 5 δις ευρώ. (Μπαι δε γουέι πως βλέπεις την σχέση Ε/Κ Τ/Κ σε μια επανενωμένη Κύπρο;)
Το σκάκι παίζεται με 16 κομμάτια που λειτουργούν ως ένα. Σε πολλές παρτίδες νικά η πλευρά που καταφέρνει να φέρει ένα πιόνι στη όγδοη γραμμή, αλλά προτιμώ να μην απλοποιώ τα πράγματα τόσο πολύ.
...κι όμως αγαπητέ Παύλο τα απλοποιείς... όπως και στο άρθρο σου στο ποιείν. Τόσο πολύ που δεν ξέρω αν έχει νόημα που το γράφω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈίναι οι γάμοι μας εδώ σκέτη κοινωνική πρόνοια λες... Οι γάμοι στον Τρίκκη και στο Μόντε Καπούτο, που στοιχίζουν τον κούκο αηδόνι στους γονείς.. και δίνουν οπωσδήποτε μαθήματα γούστου -εκτώς άλλων-. Και σε άπταιστον κυπριακήν κι εσύ που ως γνήσιος Κύπριος αδιαφορείς αν σε κατανοούν οι εξ Ελλάδος, φτάνει να κάνεις τη φιγούρα σου.. Χωρίς τον Παπαδιαμάντη δεν λέει η τσιμινιά! Και χωρίς περβόλι ή αμπέλι να κοιτάζεις από το παράθυρο. ("Μπάι δε γουέι" μου άρεσαν οι απαντήσεις σου στο "Παράθυρο".)
Γειά σου Ηλιόδεντρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο στο οποίο αναφέρεσαι δημοσιεύτηκε πρώτα εδώ και απευθυνόταν στους Κυπρίους. Στο Ποιείν μπήκε όχι μόνο για φιγούρα αλλά και για ταιριάξει με τα υπόλοιπα κείμενα που είχαν αναρτηθεί σχετικά με τα της Κύπρου. Μεταγλώτιση δεν χωράει. Αν θες να το δεις και λίγο εγωιστικά: ας κοπιάσουν και λίγο οι Ελλαδίτες να κατανοήσουν πως και τι σκεφτόμαστε όπως κοπιάσαμε κιεμείς να ξεχωρίσουμε το χέρι από το σιέρι. Δεν είναι δα και κινέζικα.
Άμα το σκεφτείς δεν μπορεί κανένας παρά να απλοποιεί προσπαθώντας να κατανοήσει. Αυτά που γράφω δεν αναιρούν τα γραφτά άλλων και ούτε βέβαια αγκαλιάζουν την πολυπλοκότητα αυτών που συμβαίνουν γύρω μας. Σκέψεις είναι, (ούτε καν τυπωμένες σε χαρτί) μέρος διαλόγου.
Τα μαθήματα γούστου που λες δίνονται από τότε που ο άνθρωπος στάθηκε σε δύο πόδια. Δεν περίμεναν τους Κύπριους να τα ανακαλύψουν. Και αν ψάχνοντας τα γιατί και πως της χρεοκοπίας ανακαλύψουμε ότι αυτό που χρήζει διόρθωσης είναι το Τρίκκης Πάλας
θα χαρώ πολύ γιατί υποπτεύομαι κάτι πολύ βαθύτερο.
Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς αλλά φαντάζομαι ότι υπέπεσε κι αυτό θύμα απλούστευσης: "κοπιάσαμε κι εμείς να ξεχωρίσουμε το χέρι από το σιέρι"...! Προσωπικά αγαπώ την κυπριακή διάλεκτο, αυτή που μιλούσανε οι παππούδες μου. Δεν ξέρω τι φταίει και μ' ενοχλεί όταν την διαβάζω ή την ακούω από ορισμένους σήμερα. Ή μάλλον ξέρω: είναι η επιτήδευση που είναι ντυμένη, η ξιπασιά -όχι όλων σίγουρα. Να είσαι βέβαιος ότι πολλοί Ελλαδίτες κατανοούν και σέβονται την κυπριακή διάλεκτο. Άκουσα το "Βούττημαν Ήλιου" από έναν καθηγητή Αθηναίο όπως δεν έχω ακούσει Κύπριο να το απαγγέλλει... συγκινήθηκα διπλά. Εσύ μπήκες στον κόπο να κατανοήσεις στο κάτω κάτω κάθε διάλεκτο που αναπτύχθηκε σε διάφορα ελληνικά μέρη; Εγώ όχι πάντως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι εννοείς ότι δίνονται μαθήματα γούστου από τότε που στάθηκε ο άνθρωπος στα δυο του πόδια; Είναι πολύ απλό αυτό που εννοώ: το βαθύτερο που υποψιάζεσαι.
Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι για τη χρεωκοπία φταίει η όποια κακογουστιά; Αλλά σίγουρα περιγράφει κοινωνικές καταστάσεις οι οποίες καλό είναι να μπαίνουν κάτω από το μικροσκόπιο του ματιού μας καμιά φορά.
Παύλο, δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο σημείο για να συνεννοηθούμε. Είναι σκέψεις που γίνονται οδοστρωτήρας άμα τυπωθούνε. Δικαιούται φυσικά ο καθένας να τις εκθέσει. Ξέροντας κάθε φορά ότι ενώνεται και συγχρόνως διαχωρίζεται από άλλους. Κι αυτό είναι που εμένα που με αναστατώνει κι αντιδρώ ενώ κατά βάθος δεν θέλω να μπω στη διαδικασία: η δύναμη που μπορεί να αποκτήσει μια φωνή όταν ταυτιστούν κι άλλες μαζί της. Μπορεί για καλό μπορεί για κακό. Εγώ στην Κύπρο έβλεπα πράγματα που με πλήγωναν γιατί κατέστρεφαν αυτό που λέμε γεωγραφία του τόπου, ή αλήθεια του τόπου ή χαρακτήρα. Μέρος του βαθύτερου που λες.
Μου φαίνεται ότι οι σκέψεις μας μάλλον παράλληλες παρά αντίθετες είναι. Το σημείο συνεννόησης είναι σίγουρα ένας καφενές στη παλιά Λευκωσία. Άμα βρεθείς εδώ κοντά γύρεψε με.
ΑπάντησηΔιαγραφή:))
ΑπάντησηΔιαγραφήΘκιαβάζω το τζιαι ξαναθκιαβάζω το τζιαι θέτω στον εαυτόν μου τα ερωτήματα που βάλλεις για να νικήσω την αυθόρμητην ορμήν μου θα θέλω να βρίσω τα αστερούθκια που συνθέτουν την σημαίαν της Ευρώπης έναν έναν τζιαι τες σχέσεις που τα συνδέουν ούλλες μαζίν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτόν το project με έχει τόσον απογοητεύσει που δεν ξέρω πως είναι δυνατόν να με ξανακερδίσει. Είναι σαν να προσπαθείς να ξαναερωτευτείς μιαν γεναίκαν που σε απάτησεν.
Ξαναερωτεύκεσαι που ανάγκην;