Πρότυπη Κυπριακή Δημοκρατία

Καθώς η Αίγυπτος ψάχνει την δημοκρατία της αναρωτιέμαι ποιά θα είναι τα πρότυπα τους. Που θα ψάξουν οι Αιγύπτιοι για έμπνευση, παραδείγματα προς μίμηση και προς αποφυγή; Η διαδικασία άρχισε και φαίνεται να βρίσκεται σε καλό δρόμο. Οι νεαροί ηγέτες της επανάστασης συναντήθηκαν με τους στρατηγούς και για πρώτη φορά οι στρατηγοί τους είπαν "Μιλήστε μας, σας ακούμε". Και πράγματι τους άκουσαν και το τι ειπώθηκε ήταν δημόσιο κτήμα από την στιγμή που οι συμμετέχοντες βγήκαν από την αίθουσα.
Ταυτόχρονα, ο φόβος και ο τρόμος της παρανοϊκής πια Δύσης, η Μουσουλμανική Αδελφότητα δηλώνει ότι η Επανάσταση ανήκει σε όλους και πως δεν προσβλέπει στην προεδρία του κράτους ή πλειοψηφία στη βουλή.

Είναι η Δυτικού τύπου δημοκρατία αυτό ου ψάχνει η Αίγυπτος; Μπορούμε εμείς οι πολίτες της Ευρώπης να τους συστήσουμε το δικό μας σύστημα; Και πιο συγκεκριμένα σαν Κύπριοι μπορούμε να πούμε στους γείτονες μας στο νότο "ελάτε, διδαχτείτε από την δική μας δημοκρατία, είμαστε έτοιμοι και πρόθυμοι να μοιραστούμε την γνώση και την εμπειρία μας μαζί σας";

Δυστυχώς η τελευταία πρόταση μου φαίνεται γελοία. Πάντα ήμουν της απόψης ότι η δημοκρατία που έχουμε είναι η καλίτερη υπό τις περιστάσεις, η μοναδική αποδεδειγμένα λειτουργική αν θέλετε αλλά τα γεγονότα στην Αίγυπτο με κάνουν να αμφιβάλλω. Μόνο και μόνο η δυναμική και οι δυνατότες που ανοίγονται μπροστά στη νεολαία της Αιγύπτου κάνουν τις παλιές πια Ευρωπαϊκές δημοκρατίες να φαίνονται ανεπαρκείς. Μπορούν οι Αιγύπτιοι να αποφασίσουν για μια οριζόντια ψηφοφορία, για μια πραγματική αξιοκρατία και μια δικαιοσύνη που λειτουργεί για το καλό της κοινωνίας και όχι την αρτηριοσκληρωμένη δικαιωσύνη που λαμβάνουμε εδώ. Μπορεί, μπορεί, μπορεί...

Σκέφτομαο τον κομματάρχη που απαιτεί την παραίτηση δημάρχου επειδή έφυγε από το δικό του κομματικό μαντρί και πήγε σε άλλο και φαντάζομαι τον νέο Αιγύπτιο να με ρωτά: "Πως δουλεύει η δική σας δημοκρατία; Πως εξαλείψατε την διαφθορά; Πως τιμωρήσατε τους αχόρταγους εισαγγελείς και τους αισχρούς κομματάρχες; Πως μοιραστήκατε τον πλούτο της χώρας σας; Πως εξασφαλίσατε την ίση μεταχείρηση και τις ίσες ευκαιρίες των πολιτών σας ανεξαρτήτως θρησκείας και γλώσσας; Τι είναι αυτό που κάνει την αστυνομία να σας σέβεται και εσάς να σέβεστε τους νόμους; Πως κρατάτε τις πόλεις σας τόσο καθαρές και όμορφες; Πως κερδίζετε αυτά που σας αξίζουν χωρίς να χυθεί ούτε σταγόνα αίμα;"

Ο κυνικός Παύλος μου λέει πως όλα αυτά είναι σαχλαμάρες. Πως το καλύτερο που μπορούν να ελπίζουν οι Αιγύπτιοι είναι σε μια (πουλημένη) ελευθερία του λόγου και κάποιους δικτατορίσκους δικής τους πια επιλογής.

Από την άλλη όμως ο βλέπω τους Αιγυπτίους να μας έχουν ήδη προσπεράσει.