Υπάρχει ακόμη νόημα στο πέρασμά του από τον κόσμο τούτο; Κι'αν μια πνευματική επανάσταση ισάξια με αυτήν που ο ίδιος άρχισε τον εξορκίσει απ'τα κεφάλια μας θα ξημερώση μια καινούργια μέρα ολοφώτιστη; Θα 'ταν αυτή η μέρα μιά μέρα χαράς ανοιξιάτικης. Η μέρα που ο Άνθρωπος ξεφορτώθηκε τον Θεό. Η μέρα που ο άνθρωπος αφαίρεσε τις παρωπίδες του και είδε γύρω του τον κόσμο όπως είναι, όχι όπως φτιάχτηκε. Θα'ρθει η μέρα που θα σπάσουμε τα δεσμά της θρησκείας και ο Άνθρωπος θα αναλάβει την ευθύνη του απέναντι στον Άνθρωπο. Η λαμπρή εκείνη μέρα που θα αντικαταστήσει το δέος της κόλασης με τον σεβασμό στη Ζωή, που ο παράδεισος θα χωρέσει επιτέλους στη συνείδηση του κάθε ανθρώπου...
Έχουν τελικά νικήσει οι Φαρισσαίοι;
Ο δρόμος για την πνευματική επανάσταση, μόνο εύκολος δεν είναι. Κατ' εμέ, έγκειται στην συνεχή (και βέβαια επίπονη) αναζήτηση της αλήθειας που ο καθένας μας κρύβει μέσα του. Κοιτάζοντας πρόσωπο με πρόσωπο αυτήν την αλήθεια (δεν είναι καθόλου εύκολο τούτο) μπορούμε να αποδεχτούμε τον εαυτό μας, σαν πρώτο βήμα ώστε να γίνουμε καλύτεροι, να πάμε πιο ψηλά. Δεν αρκεί, κατά τη γνώμη μου, απλά και μόνο η αυτογνωσία.Το επόμενο βήμα, πιστεύω πως είναι η ηθική της αλήθειας που αποδεχόμαστε και την οποία νιώθω ότι ο καθένας μπορεί να κρίνει με γνώμονα το Καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Βασίλη. Μιλάς με την θρησκευτική ή την φιλοσοφική έννοια της αλήθειας, της ηθικής, του Καλού; Μπορούν οι δύο να ταυτιστούν ή χωρίζει ένα χάσμα τους ανθρώπους που ακολουθούν τον ένα ή τον άλλο δρόμο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Παύλο. Η πληθώρα θρησκευτικών και φιλοσοφικών ρευμάτων δίνουν πλήθος απαντήσεων οι οποίες μπορεί να διαφέρουν ή ακόμα και να αντιφάσκουν. Έχω όμως την αίσθηση, ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως θρησκευτικών και φιλοσοφικών πεποιθήσεων, έχουν την ικανότητα και δυνατότητα να διακρίνουν το καλό, όπως το μικρό παιδί που υποπέπτει στο πρώτο αθώο, παιδικό ψέμα και έχει την εκ φύσεως ικανότητα (αν δεν κάνω λάθος) να διακρίνει την πράξη αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφή