Οι άγραφοι κανόνες της δημόσιας ζωής. Γραμμένοι.

1) Το δημόσιο συμφέρον υπερέχει του προσωπικού.

2) Οι πράξεις των δημοσίων προσώπων πρέπει να εξυπηρετούν το καλό της κοινωνίας και όχι του ιδίου, της οποιασδήποτε ομάδας ατόμων ή κάποιου μεμονωμένου ατόμου.

3) Τα δημόσια πρόσωπα πρέπει να είναι υπεράνω του νόμου, όχι να κρύβονται πίσω από τον νόμο.

4) Τα δημόσια πρόσωπα οφείλουν στην κοινωνία όχι το απλά νόμιμο αλλά το σωστό.

5) Τα δημόσια πρόσωπα φέρουν ευθύνη για τις πράξεις των υφισταμένων όπως και των προϊσταμένων τους.

6) Όταν ένα δημόσιο πρόσωπο εκτεθεί από τις δικές του πράξεις ή αυτές του προϊσταμένου του παραιτείται από τη θέση του ασχέτως της οποιασδήποτε νομικής διαδικασίας. Καμία υποψία δεν μπορεί να βαρύνει την οποιαδήποτε δημόσια θέση και για κανένα χρονικό περιθώριο.

7) Όταν ένα δημόσιο πρόσωπο αδυνατεί να διορθώσει ή έγκαιρα να καταγγείλει παράνομες ή παράτυπες πράξεις υφισταμένου του και πάλι παραιτείται αμέσως για τον λόγο που αναφέρεται και στο 6).

8) Όταν οι πράξεις ενός δημοσίου προσώπου προκαλέσουν ζημιά στην κοινωνία τότε και πάλι παραιτείται, άσχετα με τις όποιες καλές του προθέσεις.

Δημόσιο πρόσωπο είναι το άτομο που κατέχει θέση ευθύνης, δηλαδή λήψης αποφάσεων στον κρατικό μηχανισμό, τοπική αυτοδιοίκηση ή το νομοθετικό σώμα.