Κάμε το εσύ!

Ενώ στην τηλεόραση η Κύπρος βρισκόταν σε μια ιστορική καμπή της ιστορίας της, αντιμέτωπη με λογής-λογής απαράδεκτες δηλώσεις, γριβισμούς, δογματισμούς και οικονομική κρίση, κάποιος προσπαθούσε να φτιάξει τέσσερεις φραπέδες.
Ανοίγει το ντουλαπάκι της κουζίνας παίρνει το νεσκαφέ και ρίχνει μια κουταλιά στο κάθε ποτήρι. Ξανατοποθετεί το νέσκαφε στο ντουλαπάκι και αρπάζει το χαριτωμένο βαζάκι που έγραφε SUGAR. Δύο σπασμένα ποτήρια και ζάχαρη παντού ήταν ο απολογισμός αφού ο φίλος είχε αρπάξει το βαζάκι από το καπάκι το οποίο δεν είχε αρκετή συγκράτηση με το υπόλοιπο μέρος.

-Εσιέξιξι!
-Καλά ρε παιθκιά: ζούμε στον 21ο αιώνα. Στέλλουμεν ρομπότ εις στον Άρην τζιαι πέμπει μας τζιαι φωτογραφίες χαιντεφινίσιον που τζιεικάτω αλλά έναν βαζούιν που να κλείει καλά αλλά να μεν θέλεις ένα μεροκάματον να το αννοίξεις να μεν υπάρχει ρε κουμπάρε;!
-Ε, κάμε το εσύ.

Θα μπορούσαν απλά να καθαρίσουν τα γυαλιά και τη ζάχαρη, να φτιάξουν τα φραπέ τους και να το ξεχάσουν. Να περιμένουν πότε θα βρούν τη λύση στο Ικέα και να την αγοράσουν: "Κιάολε! Κόψιμον του νου τους Σουηδούς α! Που να σκεφτεί έτσι πράμαν ο Κυπραίος; Εμείς μόνο για να τρώμεν σούβλαν είμαστεν καλοί μάνα μου..."
Θα μπορούσαν να περνούσαν την επόμενη ώρα πίνοντας τα φραπεδάκια τους σχολιάζοντας τες δηλώσεις του Κουλία, τες μαλακίες του Βγενόπουλου, ή την κακομοιριά της Κύπρου που διαθέτει χιλιάδες επιστήμονες που καταλήγουν να διορθώνουν γραπτά μαθητών γυμνασίου ή να βγάζουν βάρδιες στο Βασιλικό και την Δεκέλεια. (Αν ήταν αρκετά βλάκες και αν είχαν τόσο λίγο σεβασμό για τα λεφτά στην τσέπη τους θα φώναζαν ένα "ξένο εμπειρογνώμονα" να τους λύσει το πρόβλημα.)

Ξόδεψαν εκείνη την ώρα κάπως αλλιώς και μετά από αρκετή δουλειά έφτιαξαν αυτό.

Την ιδέα θα την χρησιμοποιήσουν τα Starbucks και είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν πολλές, πάρα πολλές άλλες εταιρείες που αναγνωρίζουν μια καλή ιδέα με την πρώτη ματιά. Η πολιτεία απέρριψε το αίτημα της εταιρείας για χρηματοδότηση και συμμετοχή σε κάτι που πιθανόν να φέρει περισσότερη κερδοφορία από τους κερδοφόρους ημικρατικούς οργανισμούς ΑΤΗΚ και ΑΗΚ. Οι Κυπραίοι του Χατζηπέτρου δεν είδαν την δυναμική του Maglid και ενώ στην δική τους δουλειά απέτυχαν οικτρά πληρώθηκαν και θα συνεχίσουν να πληρώνονται, όσο βέβαια το κράτος θα έχει λεφτά να τους πληρώνει.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις μεμψιμοιρίες και τις ομφαλοσκοπήσεις και ας αποφασίσουμε ποιοί Κυπραίοι είμαστε.

Εσύ τίνος γιός είσαι;

"Εσύ τίνος γιός είσαι;"

Μια φράση, ίσως η φράση,  που χαρακτηρίζει την Κύπρο και την κοινωνία της. Συνώνυμη σχεδόν με το "ποιός είσαι".

-Είμαι ο γιός του Τάδε.
-Του Τάδε που το Τάδεχωρκόν;
-Ναι!
-Του Αστυνόμου οξά του Φαρμακοποιού;

Τώρα ξέρουμε. Έχεις λεφτά (ή μήπως είχες;), μια αδερφή που κακοπαντρεύτηκε, ένα αδερφό που διαπρέπει στο εξωτερικό και είσαι σίγουρα ΔΗΚΟϊκός/Συναγερμικός/ΑΚΕΛικός κ.ο.κ.

Μπορεί πολιτικά η αναφορά στους γονείς και λοιπούς προγόνους να είναι faux pas αλλά η αλήθεια είναι ότι με ενδιαφέρει. Θέλώ να ξέρω από τι πάστα είναι φτιαγμένοι οι υποψήφιοί μας για την προεδρία. Γεννήθηκαν σε δημοκρατικά σπιτικά ή σε ολοκληρωτικά; Στην ντουλάπα τους έχουν διπλωμένη ελληνική ή κυπριακή σημαία; Το '87 στο Ευρωμπάσκετ υποστήριζαν Γκάλη ή ΕΣΣΔ;

Και οι δύο κύριοι υποψήφιοι υϊοί αστυνόμων τελικά. Ένας το '64 και ένας το '74. Ωραία.

Τώρα για να γίνεις αστυνομικός διευθυντής στη Μακαριακή Δημοκρατία της Κύπρου δεν είσαι όποιος κι' όποιος έτσι; Οι πατεράδες ποιανών γιοί ήτανε; Μέσα σε ποιές συνθήκες και μέσα από ποιές διαδικασίες είχαν και οι δύο διοριστεί και τελικά προαχθεί στις θέσεις τους;

Τέλος θα πρέπει να μάθουμε λεπτομέρειες. Πως υπηρέτησε την Δημοκρατία ο πατέρας Μαλάς όταν οι Τούρκοι (ή μήπως οι Τουρκοκύπριοι; Η λέξη "τουρκανταρσία" είναι κάπως ασαφής.) έκαναν ανταρσία; Λεπτομέρειες χρειάζονται και για τη δράση του πατέρα Αναστασιάδη μετά το πραξικόπημα και τους λόγους για τους οποίος ο Φιλοαστυνομικός Σύνδεσμος ένιωσε την ανάγκη να τιμήσει και τους δύο.



Αν επιθυμείτε να σχολιάσετε παρακαλώ συνοδέψτε το σχόλιό σας με το ονοματεπώνυμο, το επάγγελμα και την καταγωγή του πατρός σας για να ξέρω τι στάση να τηρήσω στις απαντήσεις μου.

Αντίσταση

Αντιστάθηκε. Όχι για πολύ και όχι και πολύ, έτσι, επειδή η αντίσταση αναμένεται από τους πολλούς. Έσπρωξε λίγο. Εκεί που ήτανε να βάλει δύναμη όμως ψευτοχαμογέλασε (κοιτώντας κάτω μη φανεί) και χαλάρωσε.  Τύλιξε τα δάκτυλα στο μπράτσο του αλλουνού κι'ένιωσε τις χορδές  τεντωμένες  και πνιγμένες απ' το αίμα που έσφυζε και τον παλμό, όχι μέσα αλλά κάτω από την καρδιά, κατρακυλώντας. Ο Άλλος ανάσαινε κοφτα απ'το στόμα, εύκολα θα τον αποτέλειωνε. Η ώρα της αντίστασης όμως είχε περάσει και το πλήθος ήδη ζητωκραύγαζε.

Το Νέο Κόμμα.

Ένα νέο κόμμα για την Κύπρο. Η συζήτηση έχει επαναληφθεί χιλιάδες φορές μεταξύ τυριού και αχλαδιού ή μεταξύ μάρλμπορο και καφέ και, υπολογίζω, μερικές δεκάδες φορές σε πιο οργανωμένο πλαίσιο, γύρω από στρογγυλά τραπέζια με προσεκτικά επιλεγμένους προσκεκλημένους. Μετείχα σε κάποιες από αυτές και κάτι μου λέει ότι είναι σαν να ήμουν παρών σε όλες.
Αριστεροί και δεξιοί περιλαμβάνονται στους προσκεκλημένους. Αν και οι περισσότεροι αποφεύγουν τους συγκεκριμένους ορισμούς και τις ταμπέλες, η συζήτηση που ακολουθεί κινείται αναπόφευκτα στο πλαίσιο του "τι τελοσπάντων θα είμαστε; οικολόγοι;"
Ας μη πολυλογίσω, όλες καταλήγουν σε αδιέξοδο ή σε ένα πολύ χαλαρά προσδιορισμένο μέλλον. Η αρχική αισιοδοξία μετατρέπεται σε σκεπτικισμό μόλις οι συμμετέχοντες αντιληφθούν τις διαφορές που ήδη υπάρχουν μέσα στη μικρή τους ομάδα και όταν αρχίσουν να σκέφτονται πιο πρακτικά το πως, πότε, ποιοί και με τι λεφτά θα ιδρυθεί ένα νέο κόμμα.
Που είναι το πρόβλημα; Από την ίδρυση του ΔΗΚΟ και μετά μόνο οι Οικολόγοι κατάφεραν να γίνουν μια αναγνωρίσημη πολιτική δύναμη αλλά σπανίως υπολογίσιμη. Μεγάλη επιτυχία του Περδίκη αλλά πόρρω απέχει από τις φιλοδοξίες του Νέου Κόμματος.
Όλοι συμφωνούν σε κάποια πράγματα:

• Το υπάρχον σύστημα εξουσίας είναι διεφθαρμένο
• Τα κόμματα και η Εκκλησία έχουν οικειοποιηθεί την Κυπριακή Δημοκρατία 
• Το υπάρχον σύστημα έχει δημιουργήσει και συχνά έχει ενδυναμωθεί από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, με πρώτο το κυπριακό.
• Ένα νέο σύνταγμα και λύση στο κυπριακό είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.

Το Νέο Κόμμα θα  πρέπει:

• Να αποκτήσει κάποιο ιδεολογικό στίγμα ή τουλάχιστον ένα πλαίσιο μέσα από το οποίο να ελέγξει τον εαυτό του και να αποταθεί στους πολίτες.
• Να στήσει τις εσωτερικές δομές που θα του επιτρέψουν να λειτουργήσει.
• Να βρει χρηματοδότηση.
• Να χτίσει αποτελεσματικούς διαύλους επικοινωνίας με το εκλογικό σώμα.
• Να πετύχει είσοδο στη βουλή των Κοινοτήτων.

Κανένα τραπέζι σε καφενέ η μήτινγκ ρουμ δεν έχει περάσει το πρώτο εμπόδιο, αυτό της ιδεολογίας ή τελοσπάντων του ποιοί (τι) είμαστε και τι θέλουμε; Τι αντιτάσσουμε στο στάτους κβο; Ιδέες πολλές αλλά καμμιά τόσο ιδεολογικά ώριμη όπως ο κομμουνισμός ΑΚΕΛ, καμμιά με την κοινωνική δυναμική του ΔΗΣΥ του 1976 και χωρίς να υπάρχει το κενό του νεκρού ηγέτη που έφερε το ΔΗΚΟ του 1978.

Ας το δούμε λίγο από την ανάποδη. Από που θα αντλήσει ψήφους το Νέο Κόμμα; Από αυτούς που δεν εξυπηρετούνται πια από το υπάρχον σύστημα. Μα αν αυτό ισχύει τότε το Νέο Κόμμα βγάζει πρόεδρο από την πρώτη Κυριακή! Το ερώτημα μετατρέπεται τότε σε: αντιλαμβάνονται οι Κύπριοι ότι το στάτους κβο δεν τους εξυπηρετεί;

(Ξανα)Πουληθήκαμε!

"Η Μόσχα αγοράζει την κυπριακή οικονομία". Αυτός είναι ο τίτλος ρωσικής εφημερίδας σχετικά με το δάνειο 4δις που είναι έτοιμη να παραχωρήσει στην Κύπρο και είναι ένας τόσο εύστοχος όσο και οδυνηρός τίτλος. Μεγάλο κομμάτι της κυπριακής οικονομίας εξαρτάται από ρωσικά κεφάλαια και μετά από αυτό το δάνειο, το δεύτερο στη σειρά, η εξάρτηση της Κύπρου από την Ρωσία γίνεται κατά τη γνώμη μου υπερβολική.
Σίγουρα η Κύπρος έχει δικαίωμα να δανειστεί από όπου θέλει και όπου βρεί καλίτερους όρους και σίγουρα μια διατήρηση στρατηγικής ισορροπιών μεταξύ ανατολής και δύσης είναι πολύ συνετή εκ μέρους της κυπριακής κυβέρνησης.
Όπως όμως λέχθηκε τις τελευταίες μέρες κανένας δεν δανείζει λεφτά δωρεάν. Η Ρωσία θα μας δανείσει λεφτά στη ζημιά της καθώς τα λεφτά αυτά τα έχει και αυτή δανειστεί με ψηλότερο επιτόκιο, θεωρητικά επειδή επιθυμεί διακαώς να διατηρήσει την οικονομική της αποικία στη ζωή.
Έχω όμως δύο αντιρήσεις:
- Είχα την εντύπωση ότι η Κύπρος είχε επιλέξει στρατόπεδο, αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ναι μεν διατηρούμε την καλίτερη δυνατή σχέση με την Ρωσία αλλά είμαστε κομμάτι της ΕΕ, για την οποία έχουμε θυσιάσει πολλά και έχουμε ποντάρει ακόμη περισσότερα. Πιστεύουμε στις αρχές της Ευρώπης και στο κεκτημένο, έχουμε εκχωρήσει μεγάλο κομμάτι της κυριαρχίας μας στις Βρυξέλλες και με ενθουσιασμό μπήκαμε στη ευρωζώνη, τον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Οφείλουμε νομίζω να προσπαθήσουμε να λύσουμε το πρόβλημα, που είναι πρώτιστα ευρωπαϊκό, μέσα από τους μηχανισμούς στους οποίους και εμείς λαμβάνουμε μέρος ως ισότιμο μέλος. Αυτό με φέρνει στη δεύτερη αντίρηση.  
- Οι όροι δανειοδότησης από τον Μηχανισμό Στήριξης θα είναι ξεκάθαροι και δημοσιευμένοι ενώ οι όροι δανειοδότησης από την Ρωσία αμφιβάλλω αν θα είναι έτσι. Αμφιβάλλω ότι η Ρωσία θα ξοδέψει λεφτά απλά και μόνο για να διατηρήσει το τραπεζικό μας σύστημα ζωντανό, είμαι σίγουρος ότι έχει και άλλες επιλογές σε αυτό τον τομέα. Υποπτεύομαι ότι οι απαιτήσεις της Ρωσίας θα περιλαμβάνουν θέματα ενέργειας και άμυνας.

Ελπίζω ότι αυτές οι επιλογές πραγματικά να γίνονται με στόχο το καλό της Κύπρου.

Ένα Σχέδιο Αννάν για την Ελλάδα.

Η προεκλογική περίοδος στην Ελλάδα μου θυμίζει έντονα το 2004 στην Κύπρο. Ανυπόφορα διλήμματα τίθενται σήμερα μπροστα στους Έλληνες όπως και τότε μπροστα στους Κύπριους. Πολιτικοί και ΜΜΕ σε ένα πόλεμο χαρακωμάτων όπου η έγκυρη πληροφόρηση και νηφάλια κριτική σκέψη είναι ο κοινός εχθρός. Όλοι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και γνωρίζουν επακριβώς το μέλλον.

Καλύτερα απ'όλα βέβαια γνωρίζουν το ζοφερό και επώδυνο μέλλον που θα ακολουθήσει αν εκλεγεί ο αντίπαλος.

Διχοτόμηση, τουρκοποίηση, αλβανοποίηση, απολύσεις στο δημόσιο, πτώχευση, διακοπές νερού και ηλεκτρισμού, Χρυσαυγίτες, Γκρίζοι Λύκοι, αναρχικοί, ξένοι, κατοχή και το κακό συναπάντημα.

Βλέπω τον ΣΥΡΙΖΑ να πολεμάται με το ίδιο πάθος και τις ίδιες ανήθικες μεθόδους που πολεμήθηκε το Σχέδιο Αννάν και ταυτόχρονα βλέπω στον ΣΥΡΙΖΑ να υπάρχει η πίστη ότι ένα ηχηρό ΟΧΙ στο Μνημόνιο θα σώσει την Ελλάδα από την καταστροφή.

Η ουσία όμως ουδέποτε βρισκόταν στις προεκλογικές εκστρατείες. Η ελληνική πραγματικότητα της μετεκλογικής περιόδου δεν θα είναι οι υποσχέσεις και οι αφορισμοί του σήμερα αλλά το αποτέλεσμα των πράξεων την επόμενης κυβέρνησης.

Το Σχέδιο Αννάν μπορεί πετύχαινε να επανενώσει την Κύπρο μπορεί και να κατέληγε σε έναν ακόμη πόλεμο, αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ. Όπως και το ΟΧΙ θα μπορούσε με καλύτερη διαχείρισή του να έφερνε μια καλή λύση. Αυτό όμως που ξέρουμε και ζούμε και αυτό που θα γράψει η ιστορία είναι πολύ διαφορετικό από τα σλόγκαν του Μάρτη και του Απρίλη του '04...

Το 2004 απέτυχα να προβλέψω το μέλλον (και ευτυχώς πάντα θα αποτυγχάνω).

Αν ήμουν Έλληνας πολίτης θα ψήφιζα σύμφωνα με το ποιά Ελλάδα ονειρεύομαι για το μέλλον και όχι σύμφωνα με το τι ή ποιόν φοβάμαι περισσότερο.

Βάσο,

Είσαι ρε φίλε "καποιος" μες τούτη την κοινωνία. Έκαμες διοικητής τράπεζας τζιαι ξερω-γω τι άλλον. Λεφτά πόλικα. Υπολογίζω τζιαι μια σύνταξη με πενταψήφιο νούμερο.

Γίνεται μια ματσαράγκα τζιαι φκαίννεις να μας πεις πως εν για άλλον Άντρον που λαλεί το σημείωμα τζιαι γίνεσαι γελοίος.

Γιατί;

Ποιόν έσιεις ανάγκην; Εν εσάστηκες; Εν έσασες τα παιθκιά τζιαι τα αγγόνια σου;

Είτε στήριξε τον ρε κουμπάρε τον Άντρον έιτε παραιτήθου.

Εν με τη μοίραν των συναθρώπων σας που παίζετε, των παιθκιών τζιαι των αγγονιών μας.

Huge breakthrough for the Cyprus Problem?

For the past few months a group of people had set up camp in the Ledras/Lokmaci buffer zone. This became part of the worldwide Occupy Movement. More here and here.

Last night (6/4/12) Republic of Cyprus (RoC) riot police and Drug Law Enforcement Unit entered the UN Buffer Zone carrying weapons and raided the building the protesters were squatting in. Twenty-eight persons were taken to the police station and questioned. Most have been released today. According to the police spokesman a small quantity of cannabis, about 1 gram, was found.

The Cypriot Police Force once again ridiculed itself but we are used to that. Actually we have come to expect  some amount of hilariousness in every police press release.

The news here is the fact that RoC armed forces entered the UN Buffer Zone and carried out an operation. To my knowledge it was the first time since 1964 when the Green Line was drawn and begun to be manned by UN forces. That implies that the RoC police and its political superiors had prior communication and agreement about the operation with both the UN forces and the Turkish military occupying force. Since we have not heard any complaints from the Turkish-Cypriot administration or the Turkish military I believe we can safely assume that a communication and agreement between the sides did indeed take place.


So there we have it. We can work together. If only there were more kids with weird haircuts and way more joints.

Εσιέξιξι.

Το ματς είδα το στην Αγλαντζιάν. Οδήγουν προς το κέντρον τζι'έπαιζα πουρούν. ΟΧΙ, πιιιι πιιιι, πλατεία Ελευθερίας, πιιι πιιι, πλατεία Σολωμού, πιιιι πιιιι, Πύλη Πάφου, πιιιι πιιιι.

Τζιαμαί εκατάλαβα ότι ήμουν μόνος μου. Έπαιζα πουρούν του καφενείου Σπίτφαϊαρ τζιαι του Μάρκου Δράκου.

Ήρτεν στο νου μου το Εθνικό Συμβούλιο.

Εσιέξιξι.

Είσαι Κυπραίος είπες;

Είσαι Κυπραίος είπες;
Πρώτα-πρώτα έτσι πράμαν εν έσιει. Για Ελληνοκύπριος είσαι για Τουρκοκύπριος.
Μάλλον Ελληνοκύπριος είσαι.
Είσαι Σκατά.
Είσαι Γάρος, Άξεστος, Άπαίδευτος, Άχρηστος.
Είσαι όπως το σιελιονούϊν που έππεσεν που την φωλιάν του.
Χωρίς Εμάς εννα σε φαν οι αλουποί.
Χωρίς Εμάς εν είσαι ούτε καν Σκατά. Είσαι φαΐν του Τούρκου.
Εμείς είμαστεν οι Μάστροι.
Εμείς οι Αρτσιάκκηες οι Λεβέντες.
Εμείς οι Σοφοί, Εμείς οι Νομοδιδάσκαλοι του Κόσμου.
Εμείς η Δημοκρατία τζι' Εμείς η Άμυνα.
Εμείς οι Φύλακες.
Εμείς η μόνη σου Ελπίδα.
Εμείς είμαστεν το Μέλλον σου Αγαπητέ Κυπραίε.
Γι'αυτόν:
Σσιύψε, Έλπιζε τζιαι Σκάσε.

Με πατρικήν Αγάπην,

Χρυσόστομος Β', Δημήτρης, Άντρος, Νίκος, Γιαννάκης, Μάριος, Γιώργος, Κωστής, Λουκής κ.α.

Reverse peace-keeping

The UN peacekeeping forces in Cyprus have asked the people squatting on the Ledras/Lokmaci buffer zone to evict the premises for security and hygiene reasons or someting like that. I went there today and spent about half hour. I felt pretty secure and the place was as clean as it could possibly be under the circumstances; no electricity, no running water, no toilet or kitchen. It was a bit muddy because the protesters embarked on a "Green up the Green Line" project that inevitably included earth being moved around... The people that have actually been living in there for the past couple of months are doing a great job. Just surviving there and hanging on is not easy and that's not all they are doing. They inform passers-by, they organise discussions, screenings or musical events. They have opened up the adjacent shops and are trying to turn them into a kitchen, a library and an exhibition centre. A few days ago the Turkish Cypriot authorities with the help of UNFICYP removed a generator the protesters were using. They are thinking to get pedal-powered generators.

It is the most valid and honest rapprochement effort to ever happen in our country. In my humble opinion it is the most important event that happened to the Cyprus Problem since 1974. These people are practicing what everyone else just likes to muse about and what politicians are saying we should dream about when we vote for them.

So I'm wondering: if the Occupy the Buffer Zone movement gets evicted from the buffer zone who will win? Whose success will it be?

One answer is UNFICYP. They will have successfully "cleaned up" the buffer zone and regained control of it, as is their mandate. But is it? Are the occupiers really a hazard to themselves or to others? No. A visit easily proves this and if you ask me UNFICYP should provide them with adequate means to survive there since they are Cypriot citizens trying to survive in their own country while police and armies are hindering their efforts. Are they likely to cause a military standoff? Erm...No. UNFICYP  is doing its best to avoid responsibility and keep the politicians on both sides happy. Removing Occupy will not be  "Peacekeeping" in any remotely imaginable way and definetely not a success for the UN.

Will it be a success for Mr Eroglu or Mr Christofias? I don't feel I need to argue this. Any sensible person would expect the two people allegedly trying to solve the CyProb to be the biggest supporters of the OBZ. Istead they ignore it. It's kind of understandable coming from the nationalist Eroglu but truly baffling coming from the Marxist-Leninist Christofias.

An eviction would be a success only for the system that created the Green Line and needs it to continue being there. Unfortunately this system includes all the political forces on both sides plus armies in Cyprus and outside it. And I am not afraid to say it: this system includes the great majority of the inhabitants of Cyprus. If that were not so the Green Line would have gone the way of the Berlin Wall already.

Our friends at Occupy the Buffer Zone are fighting a losing battle. The weird thing is that they will not be the losers. The rest of us will be.