Η κυπριακή δεξιά αναγιώθηκε μέσα από την εκκλησία της Κύπρου. Η ιδέα της αυτοδιάθεσης/ένωσης γεννήθηκε στα ΘΟΙ της κυπριακής υπαίθρου, τα κατηχητικά και τα σχολεία των πρώτων δεκαετιών του αιώνα. Συνοδευόταν από την καλλιέργεια μίσους προς τους Τούρκους και τους άθεους κομμουνιστές, τους δύο μεγάλους εχθρούς του Έθνους. Από την νεολαία της επαρχίας επιστράτευσε η ΕΟΚΑ τα μέλη της. Ήταν ξεκάθαρο ότι οι κομμουνιστές δεν ήταν ευπρόσδεκτοι στην προσπάθεια για αυτοδιάθεση. Και μόνο η επιλογή του Γρίβα λέει πολλά από μόνη της. Οι Τουρκοκύπριοι στο περιθώριο.
Πολλοί νέοι πίστεψαν στα ιδανικά που διδάχτηκαν και έδωσαν τη ζωή τους στον Αγώνα αυτό και πολύ περισσότεροι ήταν έτοιμοι να τη δώσουν όποτε χρειαζόταν. Αυτοί όμως ήταν απλά οι πρώτοι ηττημένοι της νεότερης κυπριακής ιστορίας.
Με το τέλος του Αγώνα η κυπριακή δεξιά με αρχηγό τον Μακάριο και την Εκκλησία ανέλαβαν το κυπριακό κράτος.
- Σε καμμία περίπτωση δεν πίστεψαν στην Κυπριακή Δημοκρατία.
- Σε καμμία περίπτωση δεν δέχτηκαν τους Τουρκοκύπριους ως συνέταιρους στην εξουσία.
- Σε καμμία περίπτωση δεν ανέχτηκαν τους κομμουνιστές ως ισότιμους πολίτες.
Η ρομαντική νεολαία της ΕΟΚΑ έγιναν ξαφνικά οι παραστρατιωτικοί μπράβοι ενός καθεστώτος. Διορισμός στη δημόσια υπηρεσία ή την αστυνομία ήταν τώρα η ανταμοιβή των αγωνιστών. Για τις επόμενες δυο τουλάχιστον δεκαετίες οι λίστες των υποψηφίων για διορισμό ήταν σημαδεμένες από κόκκινους σταυρούς δίπλα από τα ονόματα των αριστερών.
Η κυπριακή δεξιά σκαρφίστηκε το πανηλίθιο σχέδιο Ακρίτας με σκοπό την έξωση των Τουρκοκυπρίων από την ΚΔ και την κύρηξη της Ένωσης. Συγκρούστηκε με το τουρκικό εθνικιστικό στοιχείο και πέτυχε την πρώτη διχοτόμηση χωρίς όμως να μάθει τίποτα από αυτό το λάθος και χωρίς ακόμη να κατανοήσει το πολιτικό της περιβάλλον.
Η κυπριακή δεξιά άρχισε να διχάζεται από την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου όταν κάποιοι άρχισαν πλέον να αμφισβητούν τον Μακάριο και τις προθέσεις του. Αυτό κατέληξε στην οριστική ρήξη του Γρίβα με τον Μακάριο και σε ένα εμφύλιο όπου διάφορες παραστρατιωτικές οργανώσεις της δεξιάς αλληλοεξοντώνονταν. Για την κυπριακή δεξιά βλέπετε οι προσωπικοί στρατοί και οι "εκτελέσεις" των αντιπάλων ήταν καθ'όλα οκέυ.
Τώρα υπήρχε η δεξιά "Α" δημοκρατικά (;) εκλελεγμένη και η δεξιά "Β" που είχε χάσει πλέον κάθε επαφή με την πραγματικότητα ή την ηθική.
Το πραξικόπημα ήρθε από την κυπριακή δεξιά "Β" σε συνεργασία με την ελληνική χούντα για να ρίξει από την εξουσία την κυπριακή δεξιά "Α". Έχοντας για λίγες μέρες την εξουσία προκάλεσε και μετά απέτυχε οικτρά να αποτρέψει την τουρκική εισβολή.
Η δεξιά "Β" ποτέ δεν τιμωρήθηκε από την Δημοκρατία και ποτέ δεν απολογήθηκε. Η δεξιά "Α" αποφάσισε ότι η τα εγκλήματα της δεξιάς "Β" ξεπλένουν τις όποιεσδήποτε δικές της βρωμιές, ακόμη και αυτές που δεν έκαναν ακόμη.
Η κυπριακή δεξιά δείχνει να έχει ξεχάσει τους παλιούς της καυγάδες και συνεχίζει να πιστεύει ότι η ΚΔ της ανήκει. Δεν έλειψε από καμμία κυπριακή κυβέρνηση ακόμη και με πρόεδρο τον Χριστόφια.
Ο ΔΗΣΥ απορρόφησε την δεξιά "Β" και δεν φαίνεται να ένιωσε ποτέ την ανάγκη να την απεμπολίσει αφού στο τέλος της ημέρας κουβαλά κάποιο ποσοστό του εκλογικού σώματος.
Το ΔΗΚΟ απορρόφησε την δεξιά "Α" και είναι τώρα η δημοκρατική συνείδηση του κυπριακού λαού (ζάβαλλι μου).
Ο σύνδεσμος αγωνιστών ΕΟΚΑ 55-59 δεν ένιωσε ποτέ την ανάγκη να ερευνήσει και να μας πει αντρίκια τι έγινε με τις δολοφονίες των 12 ΑΚΕΛιστών την περίοδο εκείνη.
Η κυπριακή δεξιά δεν αναφέρει ποτέ ποιοι και γιατί σκότωσαν τους Τουρκοκυπρίους που σήμερα βρίσκουμε πεταμένους σε πηγάδια και χαντάκια.
Η κυπριακή δεξιά βγαίνει στους δρόμους και φωνάζει: Χριστόφια Δολοφόνε!
είμαι υποχρεωμένος να απολογηθώ για τα σχόλια μου στο προηγούμενο κείμενο σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήμανια ρε οι κομμουνιστες να εξισωσουν την μεινοτητα με εμας.για πεστε μας τουρκοι.η μιση τουρκια ειναι κουρφοι.γιατι δεν συγκυβερνουν μαζι σας ?ντροπη σας.ακελικοι εσεις φερατε την τουρκια.κανατε το πραξικοπημα .φερατε τον τουρκο και σημερα κυβερνατε με στοχο να δωσετε στην τουρκια ολη την κυπρο.αλοιμονο μας αν δεν σας πνιξουμε στο αιμα.ο λαος επαναστατησε και ηδη η τρομοκρατια σας αρχισε να τον χτυπα.σαςν γνησιοι γενιτσαροι αμολυθηκατε απο το γραφειο φιλοτουρκικης και αντεθνικης προπαγανδας του ακελ με στοχο την εξοντωση καθε δημοκρατικης φωνης.αυτο ομως δεν θα το καταφερετε.θα σας πνιξουμε στο αιμα με τα ιδια οπλα που σας πολεμησαμε βρωμικοι πραξικοπματιεςουδεις σας πολεμησε τον τυρκο.η αποδειξη?ο απολεμος σας προεδρος τον λεει αδερφο του.ειναι τουρκος ο προεδρος σας αρα η κυπρος στεναζει κατω απο τουρκικη κατοχη ολοκληρη
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνω απολυτα με την αποψη σου.Απλως νομιζω οτι εχουμε την ταση να αυτομαστιγωνομαστε πολλες φορες.Την ιστορια δεν την γραφουμε μονοι μας.Πολλες πραξεις που σημερα μαςφαινονται αδικαιολογητες η λανθασμενες θα πρεπει να τις κρινουμε κ με βαση το γενικοτερο πολιτικο,ιδεολογικο,ιστορικο υποβαθρο της εποχης
ΑπάντησηΔιαγραφήσωστή η καταγραφή, ο σύνδεσμος στην παττίχαν για κάποιο λόγο εν δουλεύκει.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ανώνυμος 1, 3
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέτοιες μέρες που περνούμε αυτό που έχει ουσία και αξία είναι να δούμε τους "δικούς" μας όπως είναι και να βάλουμε και λίγο τους εαυτούς μας στην θέση του άλλου. Δεν προσπάθησα να γράψω "την ιστορία" αλλά να καταγράψω με ειλικρίνεια το πως την αντιλαμβάνομαι και την κατανοώ σήμερα. Η ιστορία μπορεί να είναι τόσο ρευστή στην γραφή και την ανάλυση της όσο είναι και όταν συμβαίνει.
@νεος
Έσασα το.
Παύλο, σωστός. Μου πήρε πάρα πολλά χρόνια να καταλάβω τί γίνόταν και τι γίνεται, διότι από τα γεννοφάσκια μας μας βομβαρδίζουν τα μυαλά με ηλίθιους ψευτοπατριωτισμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρ'όλο που συμφωνώ με τα περισσότερα σχόλια σου, είναι ενδιαφέρον ότι γράφεις για την περίοδο 60-74 και υποθέτεις στις τελευταίες παραγράφους οτι λίγα πράγματα άλλαξαν τα τελευταία 40 χρόνια. Αυτή που περιγράφεις σαν 'Δεξιά Β' είναι σήμερα η μόνη που υποστηρίζει μια διαπραγματευτικη λυση στο Κυπριακο, στην πράξη. Το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ συνεργάζονται στην κυβέρνηση τα τελευταία 7 χρόνια και κατάφεραν μαζί να καταστρέψουν σχεδόν καθε ελπίδα για λύση, παρ΄ολα τα συνθηματα περι επαναπροσεγγισης, ειρηνης που πιπιλίζει η 'Αριστερά' (να πούμε οχι για να τσιμεντώσουμε το ναι κλπ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης ξεχνας και εσυ (αλλά σε αδικώ- δεν ήταν αυτό το θέμα του ποστ σου) και το αλλο ποστ που κάνεις λινκ την κύρια πληγή της Αριστεράς στην Κύπρο και στο παρελθον και τωρα, οτι δεν υπαρχει ένα σοβαρό αριστερό κόμμα να την εκπροσωπει. Το ΑΚΕΛ και ο πρόεδρος ήταν και είναι οπαδοί ενός δικτατορικού συστήματος και ιδεολογικοί εχθροί του δυτικού κόσμου στον οποίο αποφασισαμε οτι ανηκουμε. Και αυτή η στάση ίσως οπως φαίνεται να συνέβαλε (προκάλεσε?) την καταστροφη στο Μαρί. Γι αυτο διαμαρτυρεται ο κοσμος. Αν θέλεις να συνδέσεις την έκρηξη της πυρίτιδας με την πολιτική κατάσταση στην Κύπρο, μου φαινεται οτι η σύνδεση με τις ιδεολογικές 'πληγες' οπως τις λες του ΑΚΕΛ είναι πιο εμφανής απο τη σύνδεση με τα γεγονότα του 60-74.
Πράγματι άλλαξαν πολλά τα τελευταία 40 χρόνια τα οποία ήταν κυρίως χρόνια πολιτικής ευσταθειας και ναι η ηγεσίας της δεξιάς Β έχει αναλάβει ένα πιο υπεύθυνο ρόλο. Το ποστ όμως έχει να κάνει με τις πληγές και όχι τα καλά. Επίσης μην ξεχνάς ότι ο συγκεκριμένος χώρος είναι διχασμένος στη βάση του μεταξύ των ρεαλιστών/μετριοπαθών και των εθνικιστών/μαξιμαλιστών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕστίασα στην περίοδο 60-74 επειδή εκείνη την περίοδο μου θύμισε η ρητορική και η ατμόσφαιρα των τελευταίων 2 εβδομάδων. Επίσης αντιλαμβάνομαι ότι για το δυστύχημα στο Μαρί όση πολιτική ευθύνη κουβαλά ο πρόεδρος και οι ιδεολογικές του εμμονές τόση ευθύνη έχει και το κράτος σαν οργανισμός που απέτυχε να λειτουργήσει όπως έπρεπε. Για την ύπαρξη αυτών των προβλημάτων θεωρώ πιο υπεύθυνη την δεξιά που το έστησε έτσι εκείνη την περίοδο και που ίσως να έπρεπε να είχε κάνει περισσότερα τα τελευταία 40 χρόνια.
Παύλο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε διαφωνώ με αυτά που λες. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει η δυνατότητα για μεγάλες και ριζικές αλλαγές. Υπάρχει τρόπος το μαχαίρι να φτάσει στο κόκκαλο (χα χα!!! πάντα έθελα να το πω τούτο!!!) τζαι ο τόπος να πάει μπροστά. Και κοινωνικά και οικονομικά.
Το θέμα για μένα είναι ότι με το κουτσό πολιτικό σύστημα που έχουμε ο εκάστοτε πρόεδρος έχει τεράστιες, σχεδόν δικτατορικές, εξουσίες. Διορίζει όλους σχεδόν τους ανώτατους αξιωματούχους του κράτους (υπουργούς, επίτροπους, συμβούλια ημικρατικών οργανισμών) χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο από κανένα. Το αντίβαρο που προβλέπει το σύνταγμα, το βέτο του τουρκοκύπριου αντιπροέδρου, δεν υπάρχει.
Τούτη η δύναμη, που δεν την έχει κανένας άλλος δημοκρατικά εκλελεγμένος πρόεδρος ή πρωθυπουργός, κάνει την αλλαγή πολύ έυκολο πράγμα. Υπουργοί που θα γνωρίζουν τη δουλειά τους. Συμβούλια που θα πολεμούν την διαφθορά και την αναξιοκρατία. Εν πολλά εύκολο. Ο πρόεδρος τους επιλέγει τζαι κανένας εν μπορεί να του τα κνίσει.
Που την ημέραν που το καταλαβα τούτον περιμένω τον πρόεδρο που εννα κάμει την υπέρβαση τζαι εννα διορίσει ικανούς αθρώπους που έχουν το καλό του τόπου στο νου τους στις θέσεις κλειδιά και όχι κομματόσκυλλα και τους φίλους τους που σκοπός τους είναι να διαιωνίζουν την διαφθορά και το ρουσφέτι και τον φανατισμό.
Ακόμα περιμένω...
Mα απο την εισβολη και μετά το ΑΚΕΛ ήταν στην κυβέρνηση περίπου τα μισά χρόνια- Μέρος της προεδρίας Κυπριανού, και όλα τα χρόνια Βασιλείου, Παπαδόπουλου και Χριστόφια. Είναι νομιζω παράλογο να αποδίδεις τα λειτουργικά προβλήματα του κράτους κυριώς στην 'Δεξια΄(που έτσι κι' αλλιως δεδομένης της απο καιρο μεγάλης διαφοράς ΔΗΣΥ- ΔΗΚΟ μάλλον δεν εχει νόημα σαν ενιαία ομάδα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για την ατμόσφαιρα μετά την έκρηξη, μπορεί να διαφωνείς με την απαίτηση για παραίτηση του προέδρου, αλλά γιατί συνδέεις αυτη την απαιτηση με το πραξικοπημα? Ούτε αντιδημοκρατικο ούτε πραξικοπηματικο είναι να διαδηλωνει κανεις για παραίτηση της κυβερνησης μετα απο ενα μεγαλο σκανδαλο (εκτος στην ΕΣΣΔ).
@ Χαρίτων
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απολύτως. Όλα τα χρόνια της ΚΔ ήταν μια άσκηση στην πολιτική δειλία. Με μοναδική αναλαμπή την στήριξη του Αννάν από τον Αναστασιάδη όλοι οι πολιτικοί μας ηγέτες, μέσα και έξω από τις κυβερνήσεις, επέλεξαν το προσωπικό ή και το κομματικό συμφέρον πάνω από το συμφέρον των πολιτών.
@ Ανώνυμος
Δεν προσπαθώ με κανένα τρόπο να αφαιρέσω ευθύνες από την κυπριακή αριστερά. Προσπάθησα να δω τα πράγματα και λίγο από την πλευρά των αριστερών συμπατριωτών μου για αντιληφθούμε όλοι μας καλίτερα το ποιοί είμαστε. Αφήνω την κριτική της αριστεράς στους αριστερούς.
Δεν επιχείρησα να συνδέσω την απαίτηση για παραίτηση του Χριστόφια με το πραξικόπημα, αν αυτό βγήκε από το κείμενο να με συγχωρέσεις. Αυτό που μου έκανε πολύ αλγεινή εντύπωση είναι το εθνικιστικό και αντικομμουνιστικό μίσος που βγαίνει από τις ομιλίες των αγανακτισμένων και από την "περιρρέουσα" που δημιουργήθηκε. Άλλο το "Χριστόφια παραιτήσου" και άλλο το "Χριστόφια θα πεθάνεις". Άλλο το "ο πρόεδρος είναι κατώτερος των περιστάσεων" και άλλο το "τι περιμένεις από τον κουμμούναρο".
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΟΙ ΔΕΞΙΟΙ ΕΒΛΕΠΑΝ ΔΥΤΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΚΕΝΤΡΙΚΑ ΕΝΩ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΠΡΟΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ,ΕΣΣΔ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΚΥΠΡΙΑΚΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή